''ΕΚΤΡΩΣΗ ΙΣΟΝ ΦΟΝΟΣ;΄΄

[Atma]

Σιγουρα ειναι ενα περιπλοκο θεμα που χρειαζεται μεγαλη σκεψη για να αποφανθει οιοσδηποτε.Προσφατα αντιμετωπισα το εξης περιστατικο.Συναδελφος σε ηλικια 32 ετων εμεινε εγκυος απο εναν 25 χρονο ο οποιος και παρεπιμπτοντως δεν εχει παει ακομα φανταρος λογω σπουδων.Τα παιδια αγαπανε ο ενας τον αλλο αλλα σκεφτομενα τις αντιξοοτητες που υπαρχουν στην παρουσα φαση αποφασισαν να προχωρησουν στην επεμβαση.Προσπαθησα και προσπαθω ακομα να τους μεταπεισω αλλα φαινεται η αποφαση τους να ειναι οριστικη.θελω την γνωμη σας για το εαν η οχι κανω λαθος στην αποψη μου να ''κρατησουν ''το παιδι και να παλεψουν παρα τις οποιες αντιξοοτητες...ευχαριστω για την συμμετοχη σας και τις αποψεις σας εκ των προτερων.     πανος

αφού σταμάτησες εσύ αδερφούλη τα κουότε θα τα κάνω εγώ χεχεχε
Αν τα παιδιά αγαπιούνται να το κρατήσουν..
αν αγαπάς παλεύεις..

[Atma]

Σιγουρα ειναι ενα περιπλοκο θεμα που χρειαζεται μεγαλη σκεψη για να αποφανθει οιοσδηποτε.Προσφατα αντιμετωπισα το εξης περιστατικο.Συναδελφος σε ηλικια 32 ετων εμεινε εγκυος απο εναν 25 χρονο ο οποιος και παρεπιμπτοντως δεν εχει παει ακομα φανταρος λογω σπουδων.Τα παιδια αγαπανε ο ενας τον αλλο αλλα σκεφτομενα τις αντιξοοτητες που υπαρχουν στην παρουσα φαση αποφασισαν να προχωρησουν στην επεμβαση.Προσπαθησα και προσπαθω ακομα να τους μεταπεισω αλλα φαινεται η αποφαση τους να ειναι οριστικη.θελω την γνωμη σας για το εαν η οχι κανω λαθος στην αποψη μου να ''κρατησουν ''το παιδι και να παλεψουν παρα τις οποιες αντιξοοτητες...ευχαριστω για την συμμετοχη σας και τις αποψεις σας εκ των προτερων.     πανος

αφού σταμάτησες εσύ αδερφούλη τα κουότε θα τα κάνω εγώ χεχεχε
Αν τα παιδιά αγαπιούνται να το κρατήσουν..
αν αγαπάς παλεύεις..

[Atma]

κόλησε το πισί μου για αυτό και η διπλή απάντηση...

από την άλλη όμως
τόσα εγκατελημένα παιδιά
μόλις τα γεννάν τα παρατάνε
και αυτό με θλίβει

[Panagiotis]

ΒΑΣΟΥΛΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ .ΤΟ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΝΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ.ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΞΑΦΝΙΚΗ ΕΛΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ.ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.ΤΟ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΕΙ ΟΥΤΕ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ''ΝΤΕΖΑΒΑΝΤΑΖ'';ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΩ.[ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ].ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑΤΑ Η ΖΟΥΝ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΡΑΜΑΤΑ.[ΒΡΕ ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΓΕΝΙΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ''ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΕΥΤΥΧΙΑ''ΝΑ ΛΕΜΕ ''ΠΩΠΩΠΩ ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ''..ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΗΜΑΡΤΟΝ ΘΕΕ ΜΟΥ.....ΠΑΝΟΣ

[Atma]

αδερφούλη

η αγάπη στα δύσκολα φαίνεται..

αλλά για την περίπτωση τους δεν ξέρω τι να πω :lol:  :lol:

[Panagiotis]

δηλαδη βρε βασουλα οσοι και οσες εχουν καταφυγει σε τετοιου ειδους λυσεις δεν εχουν συναισθηματα μεταξυ τους;εαν καταλαβα καλα απορριπτεις τελειως[οπως ισως και εγω] την πιθανοτητα να προβει ο ''πασα ενας'' σε λυση τετοιας μορφης λογω αναγκης;  τοτε που πηγαινει αυτο που λεμε πολλες φορες οτι ''απο το να ζει μεσα στην δυστυχια και στην μιζερια ενα παιδι καλυτερα να μην γεννιεται...''πανος

[Panagiotis]

ΜΙΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΒΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΟΤΙ ΗΔΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ''ΕΚΤΡΩΣΗ''.ΠΕΣ ΤΕ ΜΟΥ ΡΕ  ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ΄;ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟΜΑΘΑ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ ΠΟΛΥ.....ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.    ΠΑΝΟΣ

[Atma]

Καλησπέρα..
Κάποιος είδε εδώ το ποστ σου Πάνος και μου ζήτησε να
μεταφέρω μέσα στο θέμα σου ένα άρθρο για τις εκτρώσεις.
Αν και είναι μεγάλο θα το σπάσω για να μην κουράσει στην ανάγνωση..
Το άτομο που μου το δώσε ούτε διαφωνεί ούτε συμφωνεί με την έκτρωση

       · ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ;
       · ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!
 
Γεια σου! Όπως όλοι, ξέρεις κι εσύ πότε γεννήθηκες, όμως σκέφτηκες ποτέ τον εαυτό σου προτού γεννηθεί; Η μητέρα σου ποτέ δεν ξέχασε τα σκιρτήματά σου εντός της, τις κινήσεις σου ως μωράκι, που έδειχναν πως θες να βγεις στο φως! Τι λες, υπήρχες τότε ή δεν υπήρχες; «Και βέβαια υπήρχα» θα πεις και με το δίκιο σου. Στη ζωή δεν ήρθες όταν γεννήθηκες, αλλά αρκετά νωρίτερα. Άρχισες να ζεις, όπως όλοι μας, εννέα μήνες πριν τη γέννησή σου, ακριβώς από τη στιγμή που ενώθηκαν οι γονείς σου. Τότε, που ενώθηκε το σπερματοζωάριο με το ωάριο και έγινες Εσύ, στην αρχή μόνο ένα κύτταρο (ζυγωτό), με τα ολότελα δικά σου κληρονομικά χαρακτηριστικά, αλλά με ραγδαία εξέλιξη!

[Atma]

:arrow:

Κοίτα τι έκανες πριν γεννηθείς (!): Ένα εξάωρο μετά τη σύλληψή σου, το «άρπαγμά» σου απ’ τη ζωή και ενώ πολλαπλασιαζόσουν ασταμάτητα, με τα 6.000.000 γονίδιά σου πέρασες απ’ τις σάλπιγγες και φώλιασες στη μήτρα την 1η εβδομάδα της ζωής σου! Ως τη 2η εβδ. σου, από ένα κύτταρο που ήσουν αρχικά, είχες γίνει 8.000 κύτταρα και απέκτησες αίμα και μάλιστα διαφορετικό από αυτό της μητέρας σου, παρότι αυτή σε τροφοδοτούσε. Στην 3η σου κιόλας εβδ. είχαν σχηματισθεί το κεφάλι σου, οι πνεύμονες, το στομάχι, το έντερο, τα νεφρά, η σπονδυλική σου στήλη, ενώ το ήπαρ σου παρήγαγε το αίμα σου. Η καρδιά σου άρχισε να χτυπά τη 18η ημέρα της ζωής σου και από τότε συνεχίζει «ρολόι»! Στον 1ο μήνα της ζωής σου, παρότι το ύψος σου ήταν μικρό και η μητέρα σου μόλις που υποψιαζόταν την ύπαρξή σου, εσύ είχες χεράκια και ποδαράκια και μια καρδούλα που είχε συγχρονιστεί με την καρδιά της μητέρας σου. Στην 5η εβδ., το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά σου ήταν ευδιάκριτα. Από τότε έχεις τα μάτια σου, με τον αμφιβληστροειδή, το φακό και τα βλέφαρα, όπως επίσης τα αυτιά και τη μύτη σου. Τότε εμφανίστηκε στον εγκέφαλό σου και η καταβολή του κέντρου του λόγου. Από τότε και μετά οι παλμοί της καρδιάς σου είναι τόσο έντονοι ώστε καταγράφονται σε καρδιογράφο! Στην 6η εβδ. διακρίνονταν ήδη τα δάχτυλά σου, στα χέρια και στα πόδια, ενώ και τα εγκεφαλικά σου κύματα από τότε και μετά μπορούν να καταγραφούν σε ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Ο εγκέφαλός σου τελειοποιήθηκε ήδη στην 7η εβδ. της κυήσεώς σου και από τότε χάριν αυτού, μπορούσες να αισθάνεσαι τα πάντα και να αντιδράς σε κάθε ερέθισμα. Μάλιστα, άνοιγες τα χείλη σου και μπορούσες να καταπίνεις. Από τότε απέκτησες τα δακτυλικά σου αποτυπώματα! Ως την 8η σου εβδ. είχες αποκτήσει όλα σου τα ζωτικά όργανα, παρότι είχες ύψος 3 εκ. Μεταξύ της 9ης και της 10ης εβδ. όλα σου τα όργανα λειτουργούσαν θαυμάσια, ενώ οι μύες και τα νεύρα σου συγχρονίστηκαν. Είχες αρχίσει και φυσική άσκηση: κινούσες χέρια-πόδια, πιπιλούσες το δάχτυλό σου και αναπηδούσες στο ζεστό αμνιακό υγρό! Ήσουν και πριν από τότε ένα πλήρως αναγνωρίσιμο ανθρώπινο ον. Ήδη από την 9η εβδ. μπορούσες να πιάνεις ένα μικρό αντικείμενο, να ακούς και να θυμάσαι τους παλμούς της καρδιάς της μητέρας σου και να αισθάνεσαι πόνο, αν κάποιος σου τον προκαλεί. Στον 3ο σου μήνα, το ύψος σου ήταν 8 εκ. και το βάρος σου 25 γρ. Εντούτοις, η ομοιότητά σου με τους γονείς σου ήταν από τον 3ο σου εμβρυϊκό μήνα φανερή! Τότε απέκτησες μαλλιά και νύχια. Ξυπνούσες και κοιμόσουν όταν ξυπνούσε και κοιμόταν η μητέρα σου, ενώ η ψυχική σου διάθεση επηρεαζόταν από το εξωτερικό περιβάλλον. Αν η μαμά σου ήταν ήρεμη, ήσουν κι εσύ ένα ήρεμο μωρό, αν ήταν φοβισμένη ήσουν κι εσύ ταραγμένο… Κάπως έτσι «έπλεες» στον αμνιακό σάκκο για εννέα μήνες, ώσπου είχες την ευτυχία… να γεννηθείς!

[Atma]

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ; Αν η σύλληψή σου δεν ήταν «προσχεδιασμένη»; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν φταίχτη μιας «ανεπιθύμητης» εγκυμοσύνης; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν εμπόδιο στη ζωή, που σκοπεύουν να ζήσουν (λες και ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο!); Αν κάποιοι έλεγαν στη μητέρα σου να «ρίξει» το παιδί, δηλαδή εσένα, γιατί είναι μικρή και ανύπαντρη ή γιατί ενδέχεται να έχεις σύνδρομο Ντάουν; Αν η ίδια σκεφτόταν να φροντίσει για τη σταδιοδρομία της πρώτα και ύστερα να φροντίσει παιδιά; Αν δεν ήθελε δεύτερο ή τρίτο παιδί; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι σκέφτονταν την έξωσή σου από τη μήτρα ή απεργάζονταν την εξόντωσή σου, αν κάποιοι αποφάσιζαν για τη ζωή σου; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι έλεγαν πως «δεν ήσουν άνθρωπος» προτού γεννηθείς;


Η εμπλεκόμενη διαδικασία είναι γνωστή, έχει ενίοτε νομική κάλυψη και ονομάζεται «έκτρωση», «άμβλωση», «απόξεση» ή «διακοπή κυήσεως», πιο διπλωματικά. Για την εκτρωτική (ή «εκτρωματική»;) διαδικασία, υπάρχουν πολλές μέθοδοι. Σκοπός κάθε μεθόδου είναι να εξοντωθεί το έμβρυο και να «φύγει» από τη μήτρα, οπότε η γυναίκα θα «πάψει» να είναι έγκυος.

[Atma]

Σε πρώιμο στάδιο εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι: Κατά την «Απόξεση με αναρρόφηση (D&C ή μέθοδος Karman)», εισάγεται στη μήτρα σωλήνας μεγάλης αναρροφητικής ικανότητας και το αγέννητο παιδί απορροφάται τμηματικά, δηλαδή σχίζεται σε κομμάτια πλημμυρίζοντας με αίμα τον αμνιακό σάκκο. Τα κομμάτια (κυριολεκτικά) του παιδιού συγκεντρώνονται ανακατεμένα σε δοχείο όπως ακριβώς τα σκουπίδια απ’ την ηλεκτρική σκούπα. Κατά τις «Mifepristone» και «Methotrexate», εγχέεται η αντίστοιχη χημική ουσία, που αχρηστεύει τον πλακούντα κι έτσι το αγέννητο παιδί λιμοκτονεί ή με ένεση στην καρδιά θανατώνεται απ’ ευθείας. Η αποβολή του παιδιού επιτυγχάνεται με τη λήψη χαπιών από την έγκυο και με την εισαγωγή του φαρμάκου Prostaglandin μετά από λίγες ημέρες. Ως τότε έχει πεθάνει το παιδί από πείνα και ασφυξία, με αφόρητους πόνους.


Σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, οι μέθοδοι «Prostaglandin» και «Ένεση με Digoxin» είναι παρόμοιες με τις προηγούμενες. Κατά την «Έκτρωση με άλας», εγχέεται, μέσω βελόνας, διάλυμα άλατος στο αμνιακό υγρό το οποίο περιβάλλει το έμβρυο, με αποτέλεσμα να καίγονται οι πνεύμονες και το δέρμα του. Σε 24 ώρες το παιδί «γεννιέται» καμένο... Κατά την «Υστεροτομή», γίνεται μία καισαρική τομή, μόνο που εδώ το μωρό εξάγεται πρόωρα και, απλώς, αφήνεται να πεθάνει. Κατά την «D&X (partial-birth abortion)», το έμβρυο τραβιέται από τα πόδια απότομα προς τα έξω κι επειδή το κεφάλι του δεν χωρά να βγει, μένει μέσα στην έγκυο, καθώς σπάζει ο λαιμός του. Κατόπιν, με ειδικό σωλήνα, το κεφάλι αδειάζει από τον εγκέφαλο για να μικρύνει σε όγκο και να μπορεί να βγει κι αυτό. Το παιδί «γεννιέται» αποκεφαλισμένο.

[Atma]

Πλέον συνήθης είναι η «ΑΠΟΞΕΣΗ ή ΕΜΒΡΥΟΤΟΜΗ (D&E)» και κρατά μόλις 20 λεπτά.
Ο «γιατρός» ανοίγει τον κόλπο με ένα ειδικό όργανο, τον κολποδιαστολέα και στερεώνει λεπτά εργαλεία, σαν ραβδιά, τα κηρία διαστολής, με τα οποία διαστέλλει το στόμιο της μήτρας για να τοποθετήσει εκεί τον ακραίο σωλήνα της «απορροφητικής συσκευής». Μπαίνει, δηλαδή, μια «ηλεκτρική σκούπα» στη μήτρα, για να την «καθαρίσει» από το «σκουπίδι», δηλαδή το «ανεπιθύμητο» παιδί! Με το σωλήνα τρυπάει τον αμνιακό σάκκο και απορροφά το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο το έμβρυο αιωρείται («αμνιακό» λέγεται το ζωτικό υγρό που το περιβάλλει, γιατί το έμβρυο είναι τόσο αθώο, όσο ένας αμνός, ένα αρνάκι!). Αφού ο απορροφητικό σωλήνας έχει εισβάλει και καταστρέψει την, μέχρι πρότινος ασφαλή, κατοικία του εμβρύου, στρέφεται άμεσα και εναντίον του ιδίου.

[Atma]

Απ’ τη στιγμή που η μητέρα έχει μπει στο χειρουργείο, το έμβρυο έχει καταλάβει τα πάντα και είναι ανήσυχο. Μόλις ο απορροφητικός σωλήνας φτάσει στη μήτρα, προτού καν αγγίξει το έμβρυο, αυτό οπισθοχωρεί, προσπαθεί να κρυφτεί και κινείται με ταραχώδη τρόπο ενώ οι σφυγμοί του φτάνουν τους 190 ανά λεπτό (μόνο δρομέας σε εκατοστάρι έχει τόσους σφυγμούς). Δεν γνωρίζει τον εισβολέα, ούτε τι ακριβώς θα συμβεί, αναγνωρίζει, όμως, την απειλή εναντίον της ζωής του και, κινημένο από το ένστικτο της επιβίωσης, μάχεται να αποφύγει το φονικό όργανο. Μετά, ο δήθεν «γιατρός» αναζητά με τον απορροφητικό σωλήνα το ίδιο το παιδί, το οποίο βλέπει στην οθόνη υπερήχων και ο απορροφητικός σωλήνας ξεσχίζει και αναρροφά το ίδιο το σώμα του παιδιού, κομμάτι-κομμάτι. Πρώτα τα κάτω άκρα. Το παιδί πάει εμπρός-πίσω για να ξεφύγει. Μετά τα άνω άκρα. Κατόπιν, όλο το σώμα του παιδιού έχει αποκοπεί από το κεφάλι, έχει ρουφηχτεί από το σωλήνα και πεταχτεί διά μέσου του σωλήνα σ’ ένα δοχείο. Το παιδί καθώς ακρωτηριάζεται ή όσο απομένει απ’ αυτό, ανοίγει το στόμα διάπλατα βγάζοντας μια σιωπηλή κραυγή, το ύστατο μέσον αντίστασής του… Όμως κανείς δεν το ακούει, ούτε ο, κατ’ ευφημισμόν, «γιατρός» ούτε η, κατ’ ευφημισμόν, «μάνα». Σαν να μην ήταν όλ’ αυτά αρκετά και επειδή το κεφάλι δεν χωρά να περάσει απ’ το σωλήνα, ο «γιατρός» με μια λαβίδα σαν καρυοθραύστη, τον κρανιοθραύστη (ναι, έτσι λέγεται «επιστημονικά»), πιάνει και συνθλίβει σε κομμάτια το κεφάλι ώστε αυτό να μπορεί να χωρέσει και να αναρροφηθεί από το σωλήνα. Ο αναισθησιολόγος ρωτά συνθηματικά (για να μην γίνει αντιληπτός) το γυναικολόγο «αν το Νο1 έχει βγει», εννοώντας αν κομματιάστηκε το κεφάλι, για να ξέρει κι αυτός ότι η «επέμβαση» έλαβε τέλος… Έτσι, στη μήτρα, την πηγή της ζωής, λίγα υπολείμματα ιστών απομένουν να μαρτυρούν πως εκεί υπήρχε ένας ζωντανός, μικρός και ανυπεράσπιστος άνθρωπος…

[Atma]

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΕΝΩ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ. Η ίδια, η γυναίκα, που δέχθηκε την έκτρωση, συχνότατα κινδυνεύει από μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση της μήτρας, ακόμη και από θάνατο ενώ διατρέχει τον κίνδυνο να καταστεί στείρα, να έχει εξωμήτριες κυήσεις ή προβληματικούς τοκετούς. Στον ψυχικό τομέα, συχνότατα υποφέρει από μετατραυματική αγχώδη διαταραχή (ΜΤΑΔ), μελαγχολία, εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς, νιώθει βασανιστικές τύψεις, έχει ποικίλα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή και διαταραχές στη διατροφή (βουλιμία ή νευρική ανορεξία). Αξιοσημείωτο είναι πως το 58% των γυναικών που υπέστησαν άμβλωση αναφέρει πως ένιωσε έντονο πόνο κατά την «επέμβαση» και πως ο πόνος αυτός είχε την ψυχική και σωματική ισχύ ενός βιασμού. Μία άμβλωση είναι συχνότατα συναισθηματικά καταστρεπτική. Η βασικότερη αιτία της υπογονιμότητας στην Ελλάδα είναι η ευρεία διάδοση των εκτρώσεων στις Ελληνίδες.

[Atma]

Το πραγματικό ποιόν της έκτρωσης και οι επιδημικές της διαστάσεις, ιδίως σε νεαρές ηλικίες, ίσως είναι καιρός να μας προβληματίσουν για τη σχέση μας με το άλλο φύλο, τις ευθύνες που η στάση μας συχνά περικλείει και όχι μόνο. Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή για καθένα μας; Μήπως λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε; Μήπως αξίζει να «θυσιαστεί» μια, ούτως ή άλλως, υπαρκτή ανθρώπινη ζωή για να μην έχουμε «δυσκολίες» ή για να μην ξεφύγει από τα συνηθισμένα όρια ο «τρόπος ζωής» μας; Τι θα λέγαμε στο παιδάκι (ή στα παιδάκια, αν ήταν πολλαπλή η κύηση) του οποίου αφαιρούμε τη ζωή; Τα παιδιά είναι ο εκλεκτότερος καρπός καθενός μας. Γιατί να επιτρέπουμε να κόψει τη ζωή τους το νυστέρι μιας έκτρωσης; Όχι μόνο πεθαίνουν με θάνατο μαρτυρικό, ενώ δεν έφταιξαν σε τίποτε, αλλά και πληρώνουν με τη ζωή τους τα δικά μας λάθη. Καμμιά γυναίκα δεν είδε ποτέ «πώς» παραμορφώθηκε το παιδί της μετά την έκτρωση. Πολλές όμως είδαν το χαμογελαστό πρόσωπο του γυναικολόγου που τους είπε «όλα πήγαν καλά».