Κάθε χωρισμός είναι και ένας μικρός θάνατος

[--AIXMHROS--]

κοντος ψαλμος
αλληλουια :wink:

[Jezebell]

Εσύ είσαι εδώ, κορμί στο κορμί μου, ο λόγος που χαμογελάω, η ζεστασιά στην αγκαλιά μου. Η ζωγραφική είναι το ταξίδι μου, όμως και πάλι μπλέκεσαι μαζί της, δεν την αφήνεις να πάρει τα πρωτεία γιατί όταν αφήνομαι στα χέρια της και χορεύω μαζί της είναι στα δικά σου βήματα που πατάω και στον καμβά βγαίνει αυτό που αισθάνομαι για εσένα.
   Η καρδιά καταλαβαίνει μόνο ότι αγαπιόμαστε.
   Η δική μου η καρδιά καταλαβαίνει μόνο τα όνειρα και αυτά τελειώνουν αδικαίωτα και ξυπνάω σε μια άδεια ζωή κάθε μέρα και με κυνηγάει ο έρωτας και μου ζητάει χρωστούμενα
   Γι΄ αυτό ακριβώς είναι παιδί ο έρωτας ηλίθιε για να μην ξέρει από προγράμματα και προθεσμίες γι΄ αυτό έχει φτερά για να πετά πάνω από τη λάσπη και τη σκόνη της μοναξιάς σου γι΄ αυτό έχει βέλη για να χτυπάει εδώ κατάκαρδα να μας θυμίζει ότι έχουμε καρδία που γερνάει.
;
 Το κακό είναι ότι δεν καταλαβαίνει ,δεν κατάλαβε ποτέ ότι εκείνη είναι η κάθε γυναίκα η μόνη γυναίκα και της κάνω έρωτα πάνω σε άψυχες σελίδες κάθε δειλινό γιατί μόνο αυτό το χρώμα της ταιριάζει γιατί μόνο τότε όταν δε με βλέπει εγώ μπορώ να τη χορτάσω χωρίς τύψεις που δεν της αξίζω χωρίς ανάγκη να φανερώνομαι μπροστά της μέγας και να της λέω να κοίτα με εγώ είμαι μόνο αυτό που βλέπεις και τίποτα άλλο.

[Jezebell]

Ξέρεις γιατι σε μισώ τόσο πολύ; Γιατί ότι νιώθω μου το κανείς λίγο μου το πατάς γιατι με έκανες να βάλω όρια και να σηκώσω φρούρια γιατι με άφησες να σε αφήσω γιατι μου άφησες στα χέρια μου τον έρωτα να κρέμεται και είναι μωρό, τι να το κάνω μου λες; Τι να τον κάνω τον έρωτα που φωνάζει στριγκλίζει μες τα αφτιά μου για σένα ; Κι εγώ τι να του πω για υποχρεώσεις που είναι μόνο ένα μωρό; Θα βρούμε χρόνο μου λες και κάποτε θα τα κάνουμε όλα Ακούς τι μου λες; να αναβάλω το πάθος γι΄ αύριο μου λες σαν να είναι βολτίτσα το σεργιάνι της καρδιάς και περιμένει εμάς να το διαλέξουμε. Δε το διαλέγουμε εμείς μ ΄ακούς εκείνο μας διαλέγει και μας οδηγεί και εκεί δεν υπάρχουν οι γαμημένες οι γραφομηχανές σου και οι προθεσμίες, εκεί υπάρχω μόνο εγώ γεμάτη από εσένα. Να το στα χέρια μου το κουβαλάω το μεγαλύτερο δώρο από όλα, μια καρδιά ΕΛΑ πάρτη, πάρτη ντε μη τη φοβάσαι, μη τη φοβάσαι…μ΄ ακούς γιατι αν με ακούς έλα γιατι φοβάμαι μόνη μου μαζί της. Αλλά δε μ΄ ακούς δε θα με άκουγες ακόμα κι αν ήμουν δίπλα σου και φώναζα γιατι η καρδιά σου είναι κλειστή και οι δικές μου λέξεις πηγαίνουν μόνο εκεί.
"den fevgw tha meinw oli nuhta stin porta sou t asteria tha parw agkalia tha lew to onoma sou siga...gia panta tha meinw an rwtas gia panta tha eimai edw na me koitas gia panta edw einai to kormi edw einai i zwi DEN FEVGW AN DEN FYGOUME MAZI!!"
to epomeno taxidi mou eisai esu otan guriseis...tha se parw na fugoume...afti ti fora den se hanw...tha ta paixw ola..me akous?Tha se parw na fugoume den thelw pia na eimai dentro thelw na ginw pouli thelw na pesw apo psila thriamveftika giati etsi ezisa etsi erwteftika etsi gamisa.

[Jezebell]

Ανάψτε τα φώτα σας παρακαλώ και γυρίστε όλους τους προβολείς προς το ταβάνι.
Υπάρχει όπως καλά βλέπετε ένα καράβι ζωγραφισμένο στο ταβάνι. Θα αναρωτιέστε φυσικά γιατί το καράβι είναι στο ταβάνι. Αναλογιστείτε πού ταξιδεύει η ψυχή σας όταν ονειρεύεστε.
Μην ψάχνετε πίσω και μπρος, μην αγωνιάτε μη φοβάστε. Μην παριστάνετε τον ταξιδευτή ζήστε
Ρίξτε κι άλλο φως. Οι προβολείς στο φουλ. Δεν βλέπετε το είδωλο σας στον καθρέφτη αλλά ξέρετε ότι είναι καθαρό.
Απόψε σε μια νύχτα φόνων έσπασαν στα πόδια σας καθρέφτες μιας ολόκληρης ζωής.
Θα κάνουμε ένα διάλλειμα άλλωστε η παράσταση συνεχίζεται…
"....Nomizw pws peripou me kalupsa...sorry gia to megaloooo post alla einai ena thema pou me sunodevei apo polu mikri...apo tote...kai den xerw na xorkizw...."

[kuria]

η πραγματικη αγαπη δεν χανεται με τη φυσικη απομακρυνση... μονο λιγο καιρο ξαποσταινει και ξανα προς τη δοξα τραβα...

[barby]

ΣΩΣΤΗ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ            

[HORHE]

οταν τελειωνει κατι και ποναμε...
καλο ειναι να μην ξεχναμε..
οτι κατι αλλο αρχιζει...
μεσα μας γυρω μας πανω μας
εμεις αλλαζουμε
εμεις υπαρχουμε
εμεις ζουμε
και συνεχιζουμε να αγαπουμε...

[barby]

[HORHE]

καθε γελιο κι ενας μικρος καημος
καθε σκεψη κι ενα μικρο παραπονο
καθε χτυπος και μια μεγαλη αγαπη
καθε νοημα της ζωης και ενα μεγαλο δακρυ...
τι κι αν υπαρχει νοημα...το μετα θα μας μεινει..
το ισως το αν και το γιατι...στο μυαλο μας θα μας κρινει..

[Enia]

..... :cry:

[kodikas]

Κι όμως, όταν αρχίζουν να σου τη δίνουν πράγματα που κάποτε σου άρεσε να κάνεις,
τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Αν που-χου δεν έχανες ευκαιρία να της χαϊδεύεις τα μαλλιά,
ενώ τώρα σου μπαίνουν κάτι ιδέες να της τα ξυρίσεις γουλί..
Αν όταν γελούσε καυλίωνες ακόμα και από τον ήχο του γέλιου της
ενώ τώρα με τα χίλια προτιμάς τον ήχο από ένα φορτηγό σε ανηφόρα..
Αν σκυλοβαριέσαι και λυπάσαι για πάρτη σου που περνάς αυτή τη δοκιμασία...

Εεε... τότε, μάλλον κάτι τρέχει με τη Μαίρη , κάπου εδώ υπάρχει ένα θεματάκι κι ο χωρισμός μάλλον είναι η μόνη λύση..

Δεν την θέλεις πια και κάτι σου ψιθυρίζει στο αυτί ότι ο έρωτας τα τίναξε..

Ρε σεις..
Κι εδώ που τα λέμε...

Γιατί να είσαι με μια γουλί γκόμενα που οδηγεί ένα φορτηγό σε ανηφόρα;;

[Enia]

Ίσως γιατί είναι κομμάτι της ζωής σου και κάποτε την αγάπησες...?  :cry:

Τεσπα...

Μια απορία είχα και μπήκα...

Οκ, κάθε χωρισμός είναι κι ένας μικρός θάνατος... Τώρα ξέρω... (πριν ήμουν μικρή και άμυαλη...) Πείτε μου όμως...

[size=18]Το [/size][size=24]πένθος [/size][size=18]για πόσο το κρατάμε!?[/size]  


 :evil:

[Sotis]

αυτο  το  πενθος  κουμπαρα  δε  το κραταμε  καθολου  παμε  για  αλα  καλυτερα...και  ωραια.... :wink:  :wink:

[Enia]

Ναι, οκ... τα έχουμε ξανακούσει αυτά... και της Μάγδας στον 'Έρωτα' της λένε πως θα κάνει κι άλλο παιδί, αλλά όλα αυτά είναι παρηγοριά στον άρρωστο...
Άντε γεια...

[Maniat]

καλά βρε? από τη μια γλύκα-γλύκα κι από την άλλη τέτοιες δηλώσεις?
δε συνάδουν αμφότερα! για beutifullllllllllllll