Μια Ματια στο ΚΟΣΜΟ.........

[riaghul]

Κατ'αρχας..να ευχαριστησω τη φιλη Minoraki...που με
προετρεψε να γραψω κατι απο τις εμπειριες μου..
  σ'ευχαριστω με χαμογελα



Ηταν πρωι οταν ο υπαλληλος του Orzu Hotel (ξενοδοχειο "το Ονειρο")..μου ειπε οτι καποιος με ζητα..Εμενα? εδω? Δεν εκανε λαθος. Ηταν ο Eugene που με περιμενε με το μεγαλο μαυρο αυτοκινητο για νε με παει μια βολτα , λεει.Μετα απο μια συντομη περιηγηση στη πολη το αυτοκινητο σταματα μπροστα απο την ψηλη εξωπορτα και το εξ'ισου υψηλο τειχος που ολογυρα κυκλωνει το χωρο.Ο Saltz ανοιγει τη πορτα και με ενα χαμογελο ευχαριστησης που δεχτηκα να ημουν κοντα τους με υποδεχεται. Το ιδιο και η γυναικα του και τα παιδια καθως και καποιοι καλεσμενοι.
Δεν παραλειπεται η ξεναγηση σε τουτο το παλατι με τους τεραστιους χωρους την μεγαλη πισινα και στο οικημα αριστερα μας ..το δωματιο χαλαρωσης, η σαουνα και μια μικρη πισινα εσωτερικα..Μια πολυτελεια αλλοκοτη,σε τουτο το μερος.Στον τεραστιο κηπο εκει στο βαθος ειναι τραπεζια στρωμενα με λογης φρουτα λαχανικα και ψωμακια διαφορα.Μια σειρα απο δενδρα μεγαλα κατι σαν ιτιες..ηταν  και ο φυσικος διαχωρισμος απο το μεγαλο ποταμι που κυλα αδιακοπα..μα χωρις τον ηχο της ορμης του νερου..
Oμολογω οτι γευτηκα ολες τουτες τις ανεσεις που μου προσφερονταν.
Οταν εφτασα να δω το ποταμι..μια περιεργη αισθηση αναδευσε μεσα μου.Καθησα σε μια πετρα,γυρισα την πλατη σε ολη αυτη την πολυτελεια που με κοπους και περηφανεια ειχε ο ανθρωπος αποκτησει,και το θωρρουσα.Η κινηση ηταν αυτη που με συνεπηρε.Κινηση ηρεμη μεν αλλα τρομακτικα γρηγορη.
Ετσι οπως κυλα η ζωη καμμια φορα ,ηρεμα χωρις πολλες εναλλαγες και φτανεις σε ενα σημειο του χρονου και λες "ποτε περασε ο καιρος"..Ναι τη ζωη μου θυμιζε τουτο το ποταμι.
Ο Saltz με πλησιαζει.."μπορεις να κολυμπησεις στο ποταμι αν θες"
Στο ποταμι? Μα θα με φτασει στο Καζακσταν..εκει εστελενε το νερο τουτος ο γιγας της φυσης..."Ναι λεει εδω καποιος μπορει να βουτηξει, κολυμπας ενα ημικυκλιο και να πιαστεις απο τα κλαδια της ιτιας που αγγιζουν το νερο".
Ενα χαμογελο απροσδοκητης χαρας πλημμυριζει την ψυχη μου..Υστερα ερχεται ο φοβος..και μετα η αποφαση..Θα μπω
Το σωμα νοιωθει τη γοργη ροη..πρεπει να κολυμπας γρηγορα ..να ταυτιστεις με τη ροη του ποταμου..πιο γρηγορα...και το ημικυκλιο τελειωνει..ενα τεντωμα του χεριου και πιανομαι απο το κλαδι που γλυφει την υγρη επιφανεια...Ποσο χαιρομαι!!..Ξανα απο την αρχη..
Ενοιωσα ενα με το ποταμι, ενα με τη ζωη.Νους, συναισθημα και υλη ολα επλεαν..χανομουν στη κινηση,και μεσα μου κατι με παρασυρει να αφεθω στην αγκαλια του..μα την τελευταια στιγμη, θες η παλη με το νερο,θες καποιο αερακι ή μπορει και η σοφια της φυσης ..εσπρωχνε το κλαδι μπροστα μου..και ναμαι παλι στην οχθη..
Επανελαβα το ημικυκλιο 4-5 φορες μεχρι που ολα τα μορια μου ξυπνησαν και κατεγραψαν αυτη τη γνωση...στο Ουζμπεκισταν..πιο εξω απο την Τασκενδη..κοντα στα συνορα με το Καζακσταν....

 

[PoiSoN_GiRL]

riaghul mou, pragmatika to minoraki eixe dikio se oti eipe gia esena
kai to diapistwnw gia allh mia fora ki egw h idia apo tin panemorfh perigrafh sou !
pragmatika exeis to talento na kaneis ton anagnwsth na niw8ei oti viwnei ki o idios thn empeiria kai ton taksideueis !
sunexise ... mas exeis suneparei olous!
filakia apo emena  :lol:  :lol:

[riaghul]

Να αυνεχισω???


Και ταξιδευεις....
Ταξιδευεις στο νου..στο ονειρο..
Μα καποια στιγμη...το ονειρο υλοποιειται...
Και τοτε...Τοτε ζεις το ονειρο....
Ποιος ειπε οτι τα ονειρα παραμενουν μονο στο νου???

Περναμε στεππες, βουνα, ψηλα βουνα κι οροσειρες ατελειωτες...
και καπου βρισκεις την ΟΑΣΗ. Η Οαση στην ερημο , μοιαζει με την οαση στη καρδια. Ειναι αυτο που σε γαληνευει..που σε κανει να δεις μεσα σου
οτι εχεις αισθηματα και συναισθηματα...
Οαση , λοιπον..και μετα ξανα αμμολοφοι...και η αρχη της ερημου ΤΑΚΛΑ ΜΑΚΑΝ...στη Δυτικη Κινα...
Μια οψη διαφορετικη....ενα καφεκιτρινο χρωμα απλωνεται μπροστα σου..
Ο ηλιος εχει αλλη οψη στην ερημο...Το φως του ειναι αλλοωτικο...
Οι αμμολοφοι..σπαζουν την μονοτονια του επιπεδου...
Βγαζω τα παπουτσια μου και περπατω...Νιωθω την καυτη αμμο να μου περονιαζει τις πατουσες...Δεν αντεχω μα θελω να το γευτω..
Κι αυτοι που ξερουν, αυτοι που εχουν μαθει να συμβιωνουν με τη φυση, λενε , "να περπατας κορυφογραμμη, εκει η αμμος δεν καιει"
Ναι!! αυτο ηθελα..Να περπατω ξυπολητη στην αμμο να τη νιωθω και να μπορω να ατενιζω το κιτρινο της ερημου χωρις η σκεψη μου να ειναι
στα ποδια μου που καιγονται...
Με συνεπηραν οι μικροι ανεμοστροβιλοι που ξαφνικα σηκωνονταν...κι εσβηναν μεσα στην ιδια την αμμο...
Στο βαθος ομως , Ενας τεραστιος ανεμοστροβιλος μοιαζει να ενωνει τη γη με τον ουρανο....Ενας Ομφαλιος λωρος..που αμα κοπει ..κατι, καποιος θα χασει..την ενωση με το στερεωμα..Εμεινα εκει να τον κοιτω..Εβαλα τον εαυτο μου να ειναι μεσα στη δινη του..και μου αρεσε...Μου αρεσε που το συναισθημα που απεκτησα ηταν διαφορετικο..Δεν εχεις επιλογες εκει..
Ή θα αναληφθεις στον Ουρανο ή θα πας στα Ταρταρα...
Πηρα τη σκεψη μου απο εκει...γιατι δεν αντεχα...Ουτε την επουρανια ζωη αντεχα ..μα ουτε και την αβυσσο...Εμεινα στη δινη....κι εκει μεσα παλευω...
παλευουμε...Εκει στη δινη του ανεμοστροβιλου...μεχρι η φυση να αποφασισει για την αποκοπη..μας.
Θελησα να ξαπλωσω στην αμμο...Το ελαφρυ  αερακι εφερνε κοκκκους κοκκους επανω μου..Αναλογιστηκα ..σε ποσες ωρες θα μπορουσε να με ειχε σκεπασει..Το ξερατε οτι μια στρατια του Ναπολεοντα τη βρηκαν
χρονια μετα θαμμενη στην αμμο??? Μετα απο αερηδες και μετακινησεις ..αποκαλυφθηκε...Ε ! Αυτο σκεφτηκα εκεινη τη στιγμη και σηκωθηκα...τρυπημενη απο την αμμο..ζεστη και ιδρωμενη...και ...Επειδη η φυση προστατευει, ενοχλειται,ανταποδιδει,θυμωνει.....αλλα τη νιωθω παντα το πιο καλο συμμαχο μου...( ακομα κι αν ειναι να με αφανισει..θα ειναι γιατι ετσι πρεπει )....μου παρουσιαζει μια μικρη λιμνη μπροστα μου...
Ανακουφιση...Κρυβομαι πισω απο ενα λοφο και ...αφηνω το νερο να περιτριγυριζει το κορμι...και το νου μου να σκεφτεται εκεινο το τεραστιο ανεμοστροβιλο που ενωνε τη γη και τον Ουρανο...
 

[PoiSoN_GiRL]

riaghul ka8e fora pou grafeis kati trexw na to diavasw !
mas exeis e8isei kopela mou !!
to exw ksanapei kai paroti epanalamvanomai , 8a to pw allh mia fora..
oi perigrafes sou einai ''mageia'' !!!

[minoraki]

ειμαι παρα πολυ χαρουμενη.....και θα εξηγησω γιατι.... πρωτον γιατι,
για μια ακομα φορα το ενστικτο μου δεν με εγκατελειψε....καλα καταλαβα το ποσο συνειδητοποιημενος ανθρωπος εισαι....απο το στυλ που γραφεις, απο τις υπεροχες περιγραφες σου....και δευτερον ειμαι ευχαριστημενη γιατι σε εκανα να γραψεις....   για να μην πω οτι ειμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ευχαριστημενη....οι περιγραφες σου για την ερημο μου εφεραν στο νου και την δικη μου εμπειρια που ειχα, σε ενα ταξιδι μου στην ερημο της σαχαρα....τοτε γκρινιαζα στον αντρα μου και του ελεγα οτι <<δεν θελω να με πας στους αραπαδες..>>....οταν ομως πατησα το ποδι μου εκει, τοτε του ζητησα συγνωμη, γιατι καταλαβα το ποσο δικιο ειχε, οταν επεμενε γι αυτο μας το ταξιδι....ειναι μια εντελως ξεχωριστη εμπειρια....η ερημος, οι οασεις, οι βεδουινοι, οι τρωγλοδυτες, τα σουκ....για το μονο ομως που μετανιωνω ειναι το οτι δεν ειχα το θαρρος να ανεβω πανω σε καμηλα....φοβηθηκα η χαζη....ο αντρας μου ακομα με πειραζει λεγοντας μου οτι αυτος εχει και αυτη την εμπειρια....αγαπητη μου φιλη, συνεχισε τις αφηγησεις σου....μας ταξιδευεις και εμας και εμενα προσωπικα μου φερνεις στο νου μου, διαφορες δικες μου εμπειριες....μου τις ξαναθυμιζεις....φιλια πολλα και μεινε ετσι οπως εισαι....
υ.γ. ευχομαι και ελπιζω καποια στιγμη να συναντηθουμε....εαν δεν απατωμαι ζεις στην πατρα....αλλη αγαπημενη πολις....

[riaghul]

Κοριτσια...Poison girl....kai Minoraki...

απλα ενιωσα να θελω να σας ευχαριστησω...
για τα καλα σας λογια...
Χαιρομαι κι εγω ..αν σας αρεσουν...
κι επειδη  καλη μου Poison.."θα τρεξεις να διαβασεις"
για να μη σε απαγοητευσω και μεινω μονο στα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"
Θα γραψω μια ακομα εμπειρια ...



Κι εκει που νομιζεις οτι το τεραστιο βουνο μπροστα σου..σου διακοπτει το διαβα...εκει που θαρρεις οτι ο πετρωδης ογκος..σε εμποδιζει..επιμενεις....Και επιμενει και το  τζιπ...- που ειναι και παλιας τεχνολογιας..- στην επιμονη σου αυτη...και προχωρας...
Προχωρας σε μονοπατια δυσβατα..Απο τη μια πλευρα βραχοι...απο την αλλη γκρεμος..Και στο βαθος ενας ορμητικος χειμμαρος..Σε εκκωφαινει η βουη του νερου.
Αν σταματησεις και δεν ακους τον ηχο της μηχανης του τζιπ..ακους την ορμη του νερου...Νομιζεις πως τωρα δα θα πλημμυρισει και θα καλυψει εσενα και οτι υπαρχει γυρω σου..Σου σταματαει τη σκεψη..τουτη η ορμη του νερου..
Ειναι φορες που θελεις να αφεθεις και να σε παρει στη δυνατη ροη του.....
Πιο περα ανθρωποι που θελουν να κουβαλησουν τεραστιους κορμους..τους δενουν με σχοινια και τους αφηνουν στο ποταμι να τους μεταφερει ...κι εκεινοι..πολλοι μαζι κρατανε γερα στις οχθες..και παρασυρονται....(Ποσα μπορουν να επιτυχουν οι ανθρωποι οταν ειναι πολλοι μαζι!!- Αν ηταν ο καθεις για τον εαυτο του εδω ..θα χανοταν..)
Ξεδιψαμε σε μια πηγη και συνεχιζουμε......
Δυσκολος ο δρομος...που να βγαζει αραγε..?Και σε τουτες τις
χαραδρες..ξαφνικα βλεπεις χωματινα σπιτια να ξεφυτρωνουν στις πλαγιες..στις κορυφες.. παντου τριγυρω
Υπαρχει ζωη.....ανθρωπινη ζωη..Ξαφνιαζεσαι..
Διπλα σου τα βραχια..Τι χρωματα!!! Τι πετρωματα!!!!
Το τζιπ διασχιζει την ξυλινη γεφυρα..που... υποχωρει στο βαρος του...Προσπαθω να διατηρησω την ψυχραιμια μου..Δεν μπορει..οι ανθρωποι εδω θα το εχουν ξαναδει..
Οχι και τοσο θαραλλεα ..βγαινω αργα απο το τζιπ..
Οι χωρικοι συγκεντρωνονται..Ξεφορτωνουν τα 5 φορες πανω απο τον ογκο τους φορτια που κουβαλουν στους ωμους..και σηκωνουν το οχημα στον αερα....
Ο ηλιος εχει αποχωρησει απο ωρα απο τουτα τα πανηψηλα
βουνα...Ειναι ομως τα χρωματα της δυσης που μενουν...
Ειναι τα μωβ, πορτοκαλλι συννεφα..μια γλυκεια ανταυγεια μεσα απο τα βαθυπρασινα ελατα στο απεναντι βουνο...
Ειναι αλλοωτικο το χρωμα της δυσης...Οχι τοσο ντροπαλο και ροδαλο..οπως της Ανατολης..Ειναι πιο εντονο..πιο κυριαρχικο...
Κι εμεις..στο χειλος του γκρεμου..ανοιγουμε τις ναυλον σακκουλες που περιεχουν..λιγοστο φαγητο για να το μοιραστουμε με τις δεκαδες ανθρωπινες υπαρξεις που συγκεντρωθηκαν γυρω μας...
Ο Abdulkhan..εχει και τη φλογερα μαζι του..ισπαϊ ..τη λεει...
Ο αντιλαλος του ισπαϊ αντηχει ολογυρα...
Τα χρωματα...Η βουη του νερου απο το ποταμι κατω..
Οι φωνες των παιδιων που παιζουν σε ενα πλατωμα διπλα στο ποταμι..χαμηλα... ..ολα..φτιαχνουν μια υπεροχη συγχορδια...
Διαθεση να χορεψεις στους παλμους της ψυχης..της φυσης...και τουτο το χειροπιαστο μουσικο οργανο..κανει το σωμα να κινειται..στους δικους του γηιινους ρυθμους..σε τουτο το πανεμορφο δειλινο στο Mandaglash του HINDOKUSH (Ινδοκαυκασου)

Ποσες ζωες!!! ποσες φυλες κρυβει στο κορφο του ο Ινδοκαυκασος!!!
Κι η δυση..ενας γλυκος αποχαιρετισμος της μερας που τελειωσε...

 

[PoiSoN_GiRL]

riaghul opws panta monadikh stis perigrafes sou  :lol:  :lol:  :lol:
oti kai na pw einai ligo  :lol:  :lol:
Se kapoio allo 8ema tou forum, exei te8ei h erwthsh : poio einai to apw8hmeno sou. To diko mou apw8hmeno loipon ... opws exw apantisei ki ekei , einai ta taksidia (ta opoia omws den mporw na pragmatopoihsw amesa logo upoxrewsewn ...) Meta apo tis dikes sou perigrafes loipon, ofeilw na omologhsw oti ... to apw8hmeno mou oso paei kai megalwnei ...
Shmera loipon me parakinhses na dwsw mia uposxesh ston eauto mou... Oso duskolo ki an einai ... na vrw ton xrono na kanw osa perissotera taksidia mporw..
Euxaristw pou mesa apo tis perigrafes sou mou edwses to kinhtro na kunhghsw to apw8hmeno mou.
Na 'sai panta kala kai panta na viwneis toso omorfes empeiries, oso autes pou moirazesai mazi mas      

[minoraki]

μαλιστα.....τωρα τι σχολιο να κανω σε μια τετοια περιγραφη.....οπως λεει και το ποιζονακι ενα απο τα πιο ομορφα που ζουμε σε αυτη τη ζωη ειναι τα ταξιδια.....ποσες εμπειριες δεν αποκτας ταξιδευοντας.....ελπιζω να τα συνεχισω.....λογω υποχρεωσεων και εγω τα σταματησα.....αλλα παντοτε ζω με την ελπιδα οτι θα συνεχιστουν....νασαι καλα ρια και να συνεχισεις να ταξιδευεις, να ονειρευεσαι και να γραφεις.....φιλια πολλα!

[riaghul]

Δεν θα συνεχισω με "ευχαριστω"..
Αν και το αισθανομαι...

Λεω σημερα να πω κατι χαρωπο..


Στα ταξιδια συμβαινουν και τα ευτραπελα...
Κι εχουν κι αυτα τη δικη τους μαγεια...
Για καποιο λογο αγνωστο...οταν φευγω δεν εχω ποτε μα ποτέ
προβλημα..Σε καθε μου επιστροφη ομως..ολο και κατι συμβαινει..
Σας εκμηστηρευομαι οτι ποτε δεν εχω φυγει με τη προγραμματισμενη
μου πτηση...
Ειμαι στη Σρι-Λανκα..
Οι ανακοινωσεις συνεχιζονται ο,τι Η PIA.(Pakistan Airlines)
Θα εχει καθυστερηση..Ειναι Μεσανυχτα και επρεπε να ειχαμε φυγει
2 ωρες πριν...
Ακουω και την ανακοινωση ο,τι οι επιβατες της ΡΙΑ μπορουν με τη boarding card να παρουν φαγητο απο το εστιατορειο του αεροδρομιου..
Ξερετε πως ειναι οταν περιμενεις και δεν εχεις τι να κανεις...
Παω κι εγω καποια στιγμη στο εστιατορειο και ζητω το Dinner moy..
_ I am sorry madam ..but we only serve PIA passengers..
-Well, dear ..I am a PIA passenger..
_Really? Let me see your boarding card..
-Here you are , sir..
_ I apologise, I am really sorry...You see you are not black ...
( και δεν ειμαι ξανθια....καστανη ειμαι)
   


Μια αλλη φορα..στο Ισλαμαμπαντ...
Περιμενω στην ουρα για το check-in..
Hρθε και η σειρα μου...
Η υπαλληλος μπροστα μου μαζευει τα χαρτια της και φευγει χωρις να πει κουβεντα . Κατι ομως λεει στον υπαλληλο του διπλανου desk.
Περιμενω με υπομονη εγω και 18 ατομα πισω μου..για την ιδια πτηση.
Καλα μη προβληματιζεστε..με ΡΙΑ ..παλι
Με  σιγουρια πια οτι η πτηση εχει κλεισει...
Ρωτω τον διπλανο υπαλληλο..
-Are we going to check-in?
-Have you confirmed your ticket madam?
-Actually ,I have confirmed it 3 times..(ειχα βλεπετε
παλιοτερη εμπειρια και οντως ειχα κανει 3 φορες επικυρωση..
για να εχω τη σιγουρια οτι αυτη τη φορα θα φυγω ..ως εχει)
Δεν λεει τιποτα και φευγει κι αυτος..
Απολυτα σιγουρη οτι η πτηση εχει φυγει πια...
Ερχεται απο το βαθος του αεροδρομιου ενα κυριος που μας κοιταζει παραξενα...και λεει
-What are you waiting here for?
  (με το ιδιο ηρεμο και περιεργο υφος απαντω)
-For the Instabul-Athens flight...
-Really? Now ...It's gone...
 (Λες κι εκει μεσα θα περιμεναμε για οτιδηποτε αλλο λογο...)
Να μη σας πω πως εφυγα...ολοκληρη διαδικασια...αλλα εφυγα..
Οι αλλοι 18...? Με την επομενη πτηση..σε μια εβδομαδα...

   

[PoiSoN_GiRL]

xixixixixixi!
mou 8umises ta dika mou kator8wmata riaghul mou !
Fetos ta xristougenna , me mia valitsa gurw sta 25 kila (egw na fantasteis zugizw 47 !) na trexw apo diadromo se diadromo na vrw thn eksodo 23 na fugw gia UK , me ena takouni -to allo mou emeine sto xeri- (ti to h8ela to psilotakouno h xristianh) na sernw mazi mou ton arxivaremeno filo mou (5 vhmata dika mou ... miso diko tou) kai na trexw san thn trelh me to malli na anemizei (na mhn vlepw mprosta mou !)
Telika thn pthsh thn prolava sto para pente kuriolektika !! Alla to agxos kai mono pou perasa ...stigmes apeirou kalous !!  :lol:  :lol:

[minoraki]

πριν 1 χρονο ειχαμε κανει ενα ταξειδι στο αμστερνταμ με την μεγαλη μου κορη, οπου ειχαμε παει να επισκευθουμε συγγενικα μας προσωπα....επιστρεφαμε στην αθηνα ολοι μαζι αεροπορικως....το αεροδρομια του αμστερνταμ θεωρειται ενα απο τα μεγαλυτερα της ευρωπης....για να φτασουμε στην πυλη εξοδου της ολυμπιακης, περασαμε απο διαφορους ελεγχους, οπου ολοι μας περνουσαμε κανονικα χωρις κανενα προβλημα....την μονη που σταματουσαν, κανοντας ο,τι ειδους ερωτησεις μπορει κανεις να φανταστει, ηταν η κορη μου....ειχαμε αρχισει να ανησυχουμε, η δε ιδια ειχε τρομοκρατηθει....καποια στιγμη την ρωτησαν την χωρα προελευσης της....τοτε αρχισαμε να καταλαβαινουμε τι συνεβαινε....η κορη μου ειναι μελαχρινη και δεν φτανει μονον αυτο αλλα στην ολλανδια εβαψε τα μαλλια της ακομα πιο μαυρα, ηταν ντυμενη και στα ολομαυρα (λογω μοδας), οποτε στο ελεγχο νομιζαν οτι ηταν απο καποια χωρα της μεσης ανατολης....και την τρελαναν στο ψαξιμο....οταν μετα απο αρκετη ταλαιπωρια μπηκαμε στο αεροπλανο, αυτη η φουκαριαρα ηταν εξαλλη, εμεις ειχαμε πεθανει στα γελια....την πειραζαμε λεγοντας της οτι <<καλα να παθεις, αφου εισαι ντυμενη, σαν τσετσενα τρομοκρατισσα>>! οταν απογειωθηκαμε, ειπε στα ξαδελφια της, οτι δεν προκειται να ξαναπατησει το ποδι της στην ολλανδια! απο τοτε οταν ακουει για αμστερνταμ, παρ ολο που ειναι μια ονειρεμενη πολις, αλλαζει δρομο!
ηθικον διδαγμα....εαν θελετε να επισκευθειτε την ολλανδια, μην φορατε μαυρα ρουχα και μην βαψετε τα μαλλια σας σε αυτο το χρωμα      

[PoiSoN_GiRL]

*PoiSoN_GiRL anoigei ton xarth kai vazei X stin Ollandia ...  :cry:  :cry:

[riaghul]

Κι εγω...
Χ στην Ολλανδια..

(τη πρωτη φορα που την επισκεφθηκα...
Ε!! καπως καλη...
Τη δευτερη ηταν ενα ταξιδι αστραπη...για  καφε...
Αφου ειχα επιστρεψει απο Αιγυπτο..πηγα να δω φιλους  απο
αλλα μερη του κοσμου που ηταν εκει...
Χαλι...επι τρεις μερες μονολογουσα κι ελεγα.
"Πως εμεινα 5 χρονια στην Αγγλια??"
Το ειχα βαλει το Χ..απο τοτε..
   

[Anonymous]

meta apo poly orimh skepsh ,. apofasisa na analabo thn ekdosh tou bibliou ths ria me titlo ''h ria ston thaymasto kosmo ton aerodromion'' kati se ''terminal'' an to exete dei xexe.
kala tis perihghtikes sou afhghseis tha tis ekdosoume se allh seira biblion eisai foberh
ego se ola ta taxidia mou prospatho panta na ginomai ena me tous aytoxthones ithageneis kai na biono thn zoh ths perioxhs san na hmoun katoikos , de maresoun ta ''sthmena'' taxidia , oute me group , oute me praktoreia genika
epeidh den exo kapoio entono xarakthristiko xroma pano mou , eimai pantos topou kai xronou , teleytaia fora me eixan rothsei kati germanoi an meno konta sta synora me aystria giati leei exo ligo aystriakh profora xexe (me thn aporia emeinan , den tous eipa oti den hmoun germanos kan) kataskopia sketh dhladh!!!!
epeidh os tora kinhthika boreia eyroph kai ston ''sygxrono politismeno kosmo , isos prepei na arxiso na episkeftomai kai allous pio magikous proorismous , ria me ekanes kai zhlepsa

[minoraki]

      ποιζονακι μου και φιλεναδα μου ρια.....οχι βρε σεις.....η ολλανδια ειναι μια εξαιρετικη χωρα....το δε αμστερνταμ το ερωτευεσαι με την πρωτη ματια.....και οι ολλανδοι, παρ ολη την ξενερωσια τους, ειναι παρα πολυ ευγενικοι και πανω απ ολα, δεν εχεις κανενα προβλημα με την γλωσσα, γιατι ολοι μιλουν αγγλικα.....εν αντιθεσει με τους γερμανους και τους ιταλους, που παρ ολο που οι πρωτοι ξερουν πολυ καλα αγγλικα, ενω οι δευτεροι δεν ξερουν ουτε το <<καλημερα>> στα αγγλικα, δεν γινεται να συνεννοηθεις ετσι και βρεθεις σε αυτες τις χωρες εαν δεν μιλας την γλωσσα τους.....φιλια πολλα και στις δυο και θα επανελθω αλλη ωρα για μια αλλη περιγραφη