ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ & ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ

[PoiSoN_GiRL]

Τετραγωνισμένα φύλλα

Τετραγωνισμένα φύλλα
φύλλα πουλημένης έκφρασης
φιγουράρουν αποβλακωτικά
πίσω από πάγκους
με χυμένα σκουπίδια
Έγινε το rock στίβες αποτσίγαρων
από πελάτες pub
που τραβολογιούνται
από χιλιοτυπωμένες φάτσες
λόγια και παραγγελιές
για κανάλια φυγής
Ταβέρνα , καφετέρια , pub
στρατόπεδο , σπίτι
Πάλι απ` την αρχή.
Κόλλησαν όλα στο μυαλό μου
σαν χυμένοι καφέδες
ξεραμένοι στα ίδια
λουστραρισμένα τραπεζάκια.
Έμποροι μεταπουλούν
την ευχαρίστηση
με δόσεις άφιλτρων χειμάρων κοροϊδίας
σ' αντάλλαγμα χρυσάφι
και πιοτό για παραλλαγή
Ο χοντρός με την κοιλιά
με λιγουρεύεται
πίσω απ` τον πάγκο
ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου
κολλημένο κατοστλαρικο
στη γυαλιστερή καράφλα του.
Ένα τσιγαράκι ρε φίλε.
Ένα τσιγάρο ακόμη.
Να το κόψω.
Να κόψω τον πονοκέφαλο
που τσεκουρώνει ύπουλα
το κανάλι των σπερμάτων.
Φαντάρια με μπλουζάκια
παρελθοντολογικών νοήσεων
μηρυκάζουν χαμένες ανάσες
μέσα σε στενά μπλού-τζιν
που ξεβάφουν
αίμα και θειάφι.

Ξεράσματα ποτάσας
ζητούν κατοικία
ζάχαρες λύτρωσης
μιλώντας για κόσμους
γαλήνιους , μπατσοφορεμένους
με περιπολικά
σε περιπολίες στα στέκια
που αλήτες αλλάζουν
την πορεία στο αίμα τους.

Να θυμηθείς να παραβγούμε
στο τρέξιμο
σε μια έρημη αμμουδιά
με πεθαμένα κοχύλια,
να ξεφυσίσουμε
νικοτίνη και σιχαμάρα
στα σπλάχνα τους
να τα θάψουμε βαθιά
να ουρλιάξουμε
ματώνοντας το λαιμό μας
για όλα τα χαμένα βράδια μας
Νεκροκεφαλές σε μηχανάκια
ψάχνουν σάρκα
απ` τη σάρκα μας.
Ξεράθηκαν τα χείλη μας
μιλώντας για τα ίδια
και τα ίδια
και σύ κοριτσάκι
να μην έχεις καταλάβει τίποτα
Πάντα να φεύγεις
ξεπουλώντας , αυνανίζοντας
όλα τα βράδια που σου χάρισα
με το κορμί μου , με τα χέιλη μου
σ` όλες τις μασημένες σεμνότητες
των ιριδικών καταπιέσεων.
Να σε σεριανίσω σ`όλους τους τάφους
που λυτρώθηκαν
φτωχοί αυτόχειρες
στρατιώτες εικοσάχρονοι
με μελανιασμένες κατανοήσεις.

[PoiSoN_GiRL]

Ξανθό στο μαυροκόκκινο


Σαν άνεμος βημάτιζες
στου πλήθους τη φωνή
σαν άνεμος κυμάτιζες
σαν σημαία μαυροκόκκινη

Εκεί σε γνώρισα κορίτσι μου γλυκό
έμοιαζες πολύχρωμο λουλούδι σε γκρεμό
δακρυγόνα σκόρπαγαν τον πανικό
έπεσες λιπόθυμη κι από πάνω σου εγώ.

Φώναζα στο πλήθος μη σε πατήσει
εκείνη την ώρα μετράει ποιός θα ζήσει

Σε έχασα μέσα στη φωτιά
δεν σε ξανάδα ποτέ πια
θα σε θυμάμαι
αγάπη μου γλυκειά
να μου λες
η αγάπη είναι πιο βαθιά

Βία στη βία
μοναξιά
στους φυλακισμένους λευτεριά

Τα ξανθά μαλιά σου
ήτανε λυτά στην άσφαλτο
οι αύρες και τα ΜΑΤ λιγάκι παρακάτω
φωνές ακούγονταν από μακρυά
κι εσύ ούρλιαξες μέσα στη νυχτιά
"πρόσεξε αδελφέ, πρόσεξε μονάκριβέ μου"

Ιδρωμένος σε έκρυψα στου φόβου τη σκιά
κι ήσουνα αγάπη μου τόσο μα τόσο γλυκειά

[PoiSoN_GiRL]

Μαύροι κύκλοι

Μαύροι κύκλοι σιωπής
απλώνονται στα μάτια σου
κοιτάς απ` το παράθυρο
τη νυχτα που παγώνει

Χαμένα όνειρα ζωής
ανάσας κι ηδονής
μιλάς με τη σκιά σου
στη γωνιά της ερημιάς σου.

Ακατανόητες κραυγές σε λεοφόρους
χαραγμένα συνθήματα από εμπόρους
φωτιά, σπασμένες βιτρίνες
την ευτυχία μας μη και την είδες.

Άρχισε να βρέχει
ο χρόνος να τρέχει
προβολείς μας κυνηγούν
αστέρια μας πετροβολούν
Ένοχοι χωρίς αιτία
στων πολέμων τη βία
και σκυλιά και αφεντάδες
τα όνειρά μας μη και τα δες

[PoiSoN_GiRL]

Όχι δεν είναι (ναι)

 
Όχι δεν είναι ερωτικό
τραγούδι για σένα
Δεν μιλάει για ειρήνη
τη ζωούλα μας που σβήνει

Το τραγούδι μου μωρό μου
από σένα για μένα
στην πρώτη του αναπνοή
μωρό σε γέννα

Δεν μιλάει για στρατούς
για μικροαστικούς λαγούς
Δεν μιλάει για πατρίδες
τις χαμένες μας ελπίδες
Δεν μιλάει για πυρηνικά
και του κράτους τα παρανοϊκά.

Δεν μιλάει για κουλτούρες
εθνικοσοσιαλμουρμούρες
Δεν μιλάει για υποκρισία
και του έθνους την λογοκρισία
Δεν μιλάει για αυτοκτονία
τον συνειδητό  αντιρρησία

[PoiSoN_GiRL]

Οι Χαμένοι ποιητές μας

 
Για τα ψυχιατρεία του κράτους
όλα το νομικά εγκλήματά τους
για τα κλουβιά που κλείσαν τα ονειρά μας
για το σκοτάδι που γεμίσαν την καρδιά μας
Για το κεφάλαιο που φτιάχνει μηχανές
για τον φασισμό που δίνει διαταγές
για τους χαφιέδες με την ρουφιανιά
του ταΐζουν χοντρά αφεντικά

Με τους χαμένους ποιητές μας
ενώνουμε τις φωνές μας
θέλουμε ζωή ελευθεριακή
όχι επιβίωση δουλεμπορική
Δε ζούμε στη σκιά κανενός κερατά
παίρνουμε τη ζωή στα χέρια
όχι στου κόσμου τη μιζέρια

Δες δεξιώσεις με σαμπάνιες
διπλωματικές καμπάνιες
δες πως χτίζονται οι εκκλησίες
να φοβόμαστε δικές τους αμαρτίες
Δες τους εμπόρους με τα ναρκωτικά
γλοιώδη ερπετά , φτηνά ηρεμιστικά
Δες τη δικαιοσύνη του εκλεγμένου δυνατού
Που ξεσπάει στην πλάτη κάθε απεργού

[PoiSoN_GiRL]

Ρέκβιεμ


Νύχτα που χάθηκε
και συ πίνεις ακόμα
τίποτα δεν στάθηκε
αγκαλιάζεις ένα πτώμα

Είναι ώρες που κοιτάς το ταβάνι
δεν έχεις βγάλει μιλιά
γιατί ρε φίλε , γιατί να το κάνει;

Η ζωή του μικρά φώτα
ξεφτίλα για δουλειά
αφεντικά που κοιτάζουν πρώτα
κίτρινα χαρτιά μιας εξουσίας
Κι αυτός απόβλητος
εχθρός της νομιμότητας
φίλος της εχθροπραξίας
Στα δεκάξι του κλέφτης
και χρήστης ηρωίνης
σε μια κοινωνία που θέλει μόνο να δίνεις
Κι εμείς κι εσείς
που τα βλέπουμε όλα αυτά
αθεράπευτα , άρρωστα μυαλά
που φτιάχνουν νεκρόφυλλες καταστάσεις
μέσα σε μια στείρα μήτρα
πως μπορείς να αντιδράσεις
Κι η  μοναξιά το ψέμα
φουλάρι από αίμα.
Μας πείσανε αδερφέ μου , μας πείσανε;

[PoiSoN_GiRL]

Κορμί Βελούδινο

 
Να `ρχεσαι σα ροδάνθη πεταλούδα
σκορπώντας γύρω σου ερωτικές μυρωδιές
Η θάλασσα που αγριεύει λαξεύει το κορμί μου
να γίνεται στιλπνό, στιλπνό να ξεγλυστράς.

Κι έμοιαζε πλατίνα η κάθε σου ματιά
κι έμοιαζε ελπίδα των ματιών σου η φωλιά.
Σ` ένοιωθα μέσα μου να φωλιάζεις και να σφίγγεις
κορμί βελούδινο , διάφανο στο φως.

Άνοιξη είπες κι έγινες ένα μικρό φυλλαράκι
ποδοπατημένο από βουή και μηχανές.
Στις έρημες αμουδιές της αγκαλιάς σου
ζευγάρια να χάνονται το συνάντημα του έρωτά σου.

[PoiSoN_GiRL]

Υποκρινόμενος επαναστάτης

 
Δως μου την καρδιά σου
χάρισέ μου τα όνειρά σου
να σου μιλήσω για επανάσταση
των χαμένων ρόκερ την ανάσταση

δως μου το χρήμα σου
δως μου το ποίημα σου
να σου μιλήσω για φιλοσοφίες
αιώνια γαλήνη που θα βρείς στις θρησκείες

Πλησιάζει το κτήνος
την ψυχή  μου θέλει το κτήνος
Υποκρινόμενος επαναστάτης
της ζωής μας αφέντης κι επιστάτης

Γίνε μαριονέτα το θύμα
ανδροκρατούμενο κτήμα
να σου μιλήσω στην τρυφερή ματιά σου
πως καταστρέφω την δύναμη  της γεννιάς σου

[PoiSoN_GiRL]

Είναι κάτι παιδιά

 
Είπα σήμερα να ερωτευθώ
το ουράνιο τόξο της νύχτας
να φύγω και να λυτρωθώ
στης αγάπης τη δίψα

Μπαρ γεμάτα φώτα λησμονιάς
έξω αλυχτά ο αλήτης κι ο φονιάς
Η βροχή ξεβάφει τους τοίχους
ακούω της καρδιά σου τους χτύπους

Εκεί κάτω πονάνε κάτι παιδιά
δεν έχουν ελπίδα καμμιά
τους τα κλέψανε όλα πια
τα σκουπίδια στοίβα στην Ακρόπολη μπροστά

Καμμένα του μυαλού μου τα δάση
στου κόκκινου φεγγαριού τη χάση
Πύρινη ηλιαχτίδα με τυφλώνει
ο χαμένος έρωτάς  σου με σκοτώνει.

Τριγυρνώ στην πόλη απελπισμένα
φίλοι κι όνειρα χαμένα
η ζωή μου όλη μια αρένα
τα νεύρα μου είναι τσακισμένα

[PoiSoN_GiRL]

Πληγωμένοι Δράκοι

Πληγωμένα φεγγάρια , σ`αναζητούν
χάρτινα λιμάνια, ξαναγυρνούν
πληγωμένα τραίνα,σ`αναζητούν
χάρτινες αλήθειες , ξαναγυρνούν
σαν εφιάλτες ξαναγυρνούν

Χάρτινοι πύργοι τις σκιές φυλακίζουν
πληγωμένοι δράκοι που δειλά δακρύζουν
δεν έμεινε τίποτα για σένα
τα κομμάτια σου μετράς απελπισμένα

Πληγωμένες στάχτες , σ`αναζητούν
χάρτινοι φίλοι ξαναγυρνούν
πληγωμένοι δρόμοι , σ`αναζητούν
χάρτινες αγάπες , ξαναγυνούν
σαν εφιάλτες ξαναγυρνούν

[PoiSoN_GiRL]

Θέλω

 
Θέλω έναν πεινασμένο
να του χαρίσω ένα γυμνό κορμί
Θέλω ένα πορνείο
να το κάνω βουλή
Θέλω μια νοικοκυρά
να την βγάλω στο κλαρί

Θέλω ένα βρώμικο όνειρο
Άπιαστο μόνο για μένα

Θέλω έναν αλκοολικό
στο τελευταίο ονειρικό του ποτήρι
Θέλω έναν πρεζάκια
στην αγωνία του να κάνω χαρακίρι
Θέλω έναν σατανά
να πιούμε ένα τσιγάρο
Θέλω ένα εξιλαστήριο
κοινονικό θύμα να λυντσάρω

Θέλω έναν θεό τιμωρό
χωρίς αμαρτωλούς θύματα
Θέλω μια βιασμένη συνείδηση
με φονικά αγάπης αισθήματα
Θέλω έναν κλεμμένο χρόνο
να του κλέψω το δάκρυ του
Θέλω έναν σακάτη εραστή
να του κλέψω την ανάγκη του

[PoiSoN_GiRL]

Τρυπάς τη σιωπή

Τρυπάς τη σιωπή
Με φόβο στα μάτια
Τις φλέβες μου
Κάνεις κομμάτια
Αιμορραγείς - αιμορραγώ
Στης ηδονής σου τον ρυθμό
Μ'οδηγείς - σ`οδηγώ
Σε ιλιγγιώδη εκτροχιασμό

Σ`αυτό το χορό
Σ`αυτό το χορό στο κενό
Είναι άρρωστοι οι δρόμοι
Για όσους μένουν μόνοι

Καταδικασμένος μωρό μου
Χορεύω σε σπασμένο γιαλί
Κυνηγημένος δραπέτης
Φονιάς στην ονειροπηγή
Με κρατάς - σε κρατώ
Με του ιούδα το φιλί για φυλαχτό
Ακροβατείς ακροβατώ
Σάλτο θανάτου στης αγάπης τον γκρεμό

[PoiSoN_GiRL]

Σ`αυτό το ταξίδι

Σ` αυτό το ταξίδι ,σ`αυτό το ταξίδι
το ιπτάμενο τσίρκο κλέβει καρδιές
Σ`αυτό το ταξίδι , σ`αυτό το ταξίδι
δολοφόνοι κλόουν χαρίζουν ζωές
Σ`αυτό το ταξίδι , σ`αυτό το ταξίδι
τρομοκράτες καταπίνουν δάκρυα φωτιές
Σ`αυτό το ταξίδι , σ`αυτό το ταξίδι
μάγοι εραστές πουλάν αγάπες φυλακές
Σ`αυτό το ταξίδι , σ`αυτό το ταξίδι
Έλα κι εσύ μαζί μας  σ`αυτό το ταξίδι
Όσο είναι καιρός σ`αυτό το ταξίδι
Σ`αυτό το ταξίδι χωρίς γυρισμό
Σ`αυτό το ταξίδι χωρίς λυτρωμό
Σ`αυτό το ταξίδι ο πόνος γελά δυνατά
Σ`αυτό το ταξίδι η χαρά πονάει τρελά

[PoiSoN_GiRL]

Η πόλη των αθανάτων

α. Σκιά-γέννεση

Σε υγρά κελλιά η μούχλα σκουπίζει
τα δειλά δάκρυά μας
Μας νταντεύει με παραδείσους
τυχερών παιχνιδιών
καθώς χτίζονται γύρω μας
μεγαλύτεροι οι τοίχοι
Στον αυλόγυρο που απλώνουμε τα όνειρά μας
κομματιασμένους μας βρίσκουν
σε προσφυγικά ερείπια
με τη σύριγγα καρφωμένη
στη γραμμή του ορίζοντα

β. Νανούρισμα

Η όξινη βροχή της πόλης
μας στολίζει με χρυσοβιολετιές ανταύγειες
Στους υπονόμους του μυαλού μας
Λυπημένοι σκίουροι παιδικής αφέλειας
μας κλεινουν τα μάτια

γ. Απόδραση

Η ζωή μας προβάλλεται
πίσω απο διαφημίσεις αστυνομικών δελτίων
Μεταξωτά μανεκέν μας γλυκοφιλούν
Στη νεκρική ανασφάλειά μας
Σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
τα αστρικά ταξίδια μας
Εμείς με το νου στην απόδραση
κάθε μέρα ,κάθε στιγμή
κι ολοένα μετριόμαστε μεταξύ μας
κι ολοένα λιγοστεύουμε
λίγο από ζωή , λίγο από θάνατο
πολυβολούμε το σκοτάδι
με την πιο σχιζοφρενή
ερωτική αιχμή του μυαλού μας
βιάζοντας μωρές παρθένες
στο κρεβάτι του φόβου μας

δ. Εφιάλτες

Βρυκόλακες νεοάνθρωποι
προσκυνούν το σιδερόφραχτο ήλιο
ξορκίζοντας το τίμιο ξύλο
των πασάλων της καρδιάς μας
Αχνοφέγγει το μέλλον μας
σαν άναμα τσιγάρου σε αφέγγαρο βράδι
κάτω από πυρηνικά ηλιοβρόχια
εκεί που φωτογραφίζονται
οι ακρωτηριασμένες ελπίδες
των εργατών όλου του κόσμου
Νεκροζώντανοι σε μια πόλη
κινηματογραφημένων αποστολών
οικοπεδοφάγοι νταβατζίδες
ξεσκίζουν τα σωθικά της μάνας γης
που αιμορραγεί ψυχανεμίζοντας
πάνω από τα κεφάλια μας
το τσεκούρι της εκδίκησης
Δημοσιογραφίσκοι με κροκοδείλια δάκρυα
γραφειοκράτες υπολογιστές
πλανητάρχες καίσαρες , ιεροεξεταστές
ξεπουλημένοι στη θεία πρόνοια της λεηλάτησης
μας γλείφουν τις πληγές στο λαιμό
με τη γλώσσα της φοβισμένης Αίχιδνας
Εγκληματολογόντας, Σούρνοντας
Ξεπουλώντας γλοιωδικά , ρουφιανεύοντας
εγκυμονούν το καλούπι
του αυριανού ένστολου πολίτη

ε. Φιλί Θανάτου

Βρώμισε ο παράδεισος
από ομαδικούς τάφους πεινασμένων
Τι έγιναν τα όνειρά μας λέω
Μάνες με μαύρα μαντήλια θάβουν
με τα ίδια τους τα χέρια τα παιδιά τους
Τι έγιναν τα παιδικά μας όνειρα λέω
Η αγωνία μας , η απόγνωση , η ελπίδα μας ,
η αγάπη μας λέω πουλιέται κι αγοράζεται
σε τιμή ευκαιρίας σε ταμπέλες με δώσεις ,
σε ενέσεις , σε πληρωμένα δάκρια
σε πληρωμένα όνειρα
τι έγιναν τα όνειρά μας λέω
Ουρλιαχτά υποταγής μας κυνηγούν
με την κραυγή του τρελού
τραίνου των ονείρων μας
τι έγιναν τα όνειρά μας λέω
Φιλί θανάτου μου δίνεις μάνα
τι έγιναν τα όνειρά μας λέω
Γέμισαν τα ψυχιατρεία από ανήλικα παιδιά
Η τρέλλα έγινε σύντροφος και φίλος
Σταματείστε τον πόλεμο
Σταματείστε τον πόλεμο
τι έγιναν τα όνειρά μας λέω
τι έγιναν τα όνειρά μας λέω

[PoiSoN_GiRL]

Κλειστοφοβία

Κρατώ το δάκρυ
Ενός σκιάχτρου που αγάπησε
Ξεδιψώ στην πληγή σου
που ποτέ δεν άνθισε
Ιχνοβατώ στην ρώτα
σκοτεινών ουρανών μου
Ναυαγώ στα φώτα
Οι μνήμες των πληγών μου
Κόβω με νυστέρι
της νύχτας το σπέρμα
Στο κρεβάτι μιας θύελας
που ποτέ δεν φτάνει στο τέρμα

Ψυχορραγώ στης αλήθειας το ψέμα
Σιωπηλή η κραυγή μου αρουραίος με στέμμα
Σάπια ανθρωπάκια μου ρουφούν το αίμα
Υψώνω τα χέρια για ένα σου βλέμα

Αλητεύω στους χάρτες
του ιδρωμένου κορμιού σου
ζητιανεύω το ατελείωτο
του αραχνοΰφαντου φιλιού σου
κοντανασαίνω στην αύρα
των γυνμνών σου ποδιών
Γυναίκα όμορφη
των γλυκών επιθυμιών
Σ'αγγίζω
Ανάβεις στον εφιάλτη μου φωτιά
Τρελλός γυρίζω
Καθως διασχίζεις την άδεια μου ματιά