Νευριαζετε? Τσαντιζεστε? και γιατι? και γιατι στεναχοριομαστε?

[papi]

Γιατι αραγε εχουμε αυτη να την πω ορμονη μεσα μας να νευριαζουμε και να στεναχοριομαστε?

Εγω νευριαζω ασχημα και στεναχοριεμε χωρις να το θελω :evil: ....αμα δεν νευριαζα και να στεναχοριεμε θα ημουν και καλα στην υγεια μου.Ο χρονιος στομαχικος ιλιγγος που εχω προερχεται απο τι μου εχουν πει οι γιατροι απο νευροφυτικα και στεναχοριες.Ειδικα στο δευτερο δλδ με την στεναχορια θελει μεγαλη προσοχη  δλδ αν εχεις κανει καποια εγχειριση στην μεση ή καπου αλλου.
Βεβαια και οι καφεδες και το τσιγαρο κανουν την ζημια στο να οθουν αυτη την ορμονη και να φερνουν διαφορες αναταραχες στο σωμα μας.

Ας το αναλυσουμε αυτο το θεμα μιας και με βασανιζει χρονια απο την ημερα που εχασα την πρωτη μου κοπελα σε τροχαιο.Δηλαδη και καποιος καποια  δικος μου ανθρωπος να εχει καποιο προβλημα,χωρις να το θελω,στεναχοριεμε :evil:  .

Εσεις εχετε και γιατι?

[Enia]

Ναι φυσικά.... και στεναχοριέμαι, και νευριάζω... Κι εγώ έχω βγάλει τα ψυχοσωματικά μου κατά καιρούς... Σπασμούς στο στομάχι, δερματικά, διαταραγμένο ύπνο κλπ...
Έχω όμως μάθει να γίνομαι 'εγωίστρια'... Έτσι κι αλλιώς, όπως έχω ξαναπεί, δεν μπορούμε να αγαπάμε πραγματικά κάποιον, αν πρώτα δεν έχουμε αγαπήσει τον εαυτό μας. Πχ, μπορεί μια μάνα να είναι πραγματικά εκεί για το παιδί της όταν εκείνο την χρειάζεται αν έχει παραμελήσει τον εαυτό της και είναι κουρασμένη, αδύναμη, με χαμηλή αυτοεκτίμηση...? Για σκεφτείτε το...
Κανείς δεν μπορεί να μας προσέξει περισσότερο από τον ίδιο μας τον εαυτό και το έχουμε χρέος - προς τον εαυτό μας, προς όσους μας αγαπάνε, προς όσους εμείς αγαπάμε, προς το Θεό... ανάλογα πως το βλέπει κανείς...
Άρα, ναι, σαφώς και θα στεναχωρηθούμε και θα νευριάσουμε και θα πληγωθούμε αλλά πρέπει να ξέρουμε πότε να τραβάμε εκείνη τη διαχωριστική γραμμή που λέει: 'Ως εδώ! Τώρα κοιτάω τον εαυτούλη μου!'...
Και για τα ακραία παραδείγματα που αναφέρεις παπί μου, δεν νομίζω πως κανένας δικός μας άνθρωπος θα ήθελε ποτέ να μας βλέπει να υποφέρουμε εξαιτίας του...

[tristana]

Ναι, δεν έχω καταφέρει ακόμη να μην εκνευρίζομαι -πράγμα κουτό και ανώφελο- με την κακοήθεια, την υποκρισία και το δήθεν. Με όσους δεν σε αντιμετωπίζουν στα ίσια, αλλά πλαγίως και μέσω τρίτων που επικαλούνται για βοήθεια. Προσπαθώ να το καταπολεμήσω γιατί δεν αξίζει τον κόπο.
'Οσοι δεν καταλαβαίνουν δεν θα καταλάβουν ποτέ.
Αν δεν μάθω να ελέγχω το εκρηκτικό ταμπεραμέντο μου -που λέει και μια ψυχή- θα συγχίζομαι -και καλά θα παθαίνω- με ανεγκέφαλους ξερόλες, "τίμιους", "ηθικούς" και "άμεμπτους" που η βρομιά τους πετάγεται πάνω σου όταν βρίσκεσαι μακριά από ένα ντους.
Αλλά όπως είπε και η Ρία "όταν με κακολογούν καταλαβαίνω ότι αξίζω",
όπως έλεγε ο Μάο, αλλά δεν είχε καλό τέλος, σωστά;



Τώρα να στεναχωριέσαι για δικούς σου ή ξένους ανθρώπους είναι φυσικό
και απόλυτα φυσιολογικό.


Και ΧΟ ΧΟ ΧΟ ένεκα των ημερών.

[papi]

εεεεε μην μου περνεις το χοχοχοχο ειναι κομου!!! :evil:

[tristana]

Νευράκια; ΧΟ ΧΟ ΧΟ!!!!!! 'Αγιος Βασίλης είπατε;  :twisted:

[energizer]

...εξαιρετικα εκνευριστικοι ειναι οι "φιλοσοφημενοι" αγνουντες...
...πεζοδρομιακη γνωση,πασαλειματα ακαδημαικα & συγχισμενη αντιληψη του συμπαντος κοσμου...
...βεβαια οι ανθρωποι αυτοι ειναι υπολογοι στον εαυτο τους...& συχνα πυκνα γινονται & αξιοθεατα...προσωπικα δεν εχω κατι μαζι τους...αλλα η πομπωδης παρουσια τους ειθισται να γινεται αξιολυπητη...
...& η λυπηση δεν ειναι ενα συναισθημα που μπορουμε να καμαρωνουμε...
 :scratch:

Υ.Γ.
...συνηθως δε η παρουσια τους συνοδευεται απο ενα διαχυτο..."εγω ξερω"...
...η δε διαλογικη τους περιοριζεται στο "αν δεν συμφωνεις μαζι μου μπορεις & να το βουλωσεις"...
-----------
so  pathetic!

[jasper]

εξαιρετικα εκνευριστικοι ειναι οι "φιλοσοφημενοι" αγνουντες
χαρακτηρισμό που μόνο μια αυθεντία δικαιούται να κάνει... είσαι??

αλλα η πομπωδης παρουσια τους ειθισται να γινεται αξιολυπητη...
μιλάς εσύ για "πομπώδη" παρουσία???
ο τρόπος που γράφεις δείχνει άτομο υπερφίαλο και σαφώς θα διαφωνήσεις μαζί μου... αλλιώς δεν θα ήσουν!

σαν αναγνώστρια αυτού του φόρουμ δικαιούμαι που και που να βγαίνω από τα ρούχα μου... διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά ένα φόρουμ εξυπηρετεί την ανταλλαγή απόψεων με ή χωρίς συμφωνίες... αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν είναι βήμα προς εκτόνωση (γι αυτήν υπάρχουν και τα γήπεδα)

πάρτο αλλιώς λοιπόν γιατί θα βρεις!  ή για να κυριολεκτήσω "δεν θα βρεις" αυτό που όλοι ψάχνουμε λίγο έως πολύ (και εννοώ την καταξίωσή μας στα μάτια αυτών που για μας μετρούν... και δεν εννοώ εδώ μέσα απαραίτητα)

[minoraki]

σαφως και νευριαζω και στενοχωριεμαι.....αποτελεσμα να με ταλαιπωρει μια νευρωση στο στομαχι μου, ταχυπαλμιες....αυπνια και ου συμμαζευεται....αυτααααααααα :evil:  :evil:

[riaghul]

Εκνευρισμός και στεναχώρια...
Αποτέλεσμα μιας καταστάσης που υπερβαίνει τα ορια μας
τις πιο πολλές φορές ασυνείδητα, αυτόματα χωρίς σκέψη
και εξέταση .......
πανικός στη δυσκολία, γρήγορη δράση ..κοινώς "τα χάνουμε"
Ολα είναι υπαρκτά..
καταστάσεις που δεν αλλάζουν..
Αλλάζει όμως ο τρόπος αντιμετώπισης
Φτάνει να βρει ο καθένας το δικό του τρόπο να μετατρέπει
τη σκέψη που τον στεναχωρεί ή τον εκνευρίζει...


Προσωπικα, δεν με εκνευρίζει τίποτα...
Ναι με στανεχωρούν ή και με θλίβουν κάποια πράγματα
και πάντα είμαι σε μιά προσπάθεια έρευνας μέ τη στάση μου
και με τα συναισθηματά μου...
 

Έιπώθηκαν πολλές εννοιες όμως...
_Πεζοδρομιακή γνωση...-δεν την αγνόησα ποτέ μου.. :evil:
_Συγχισμένη αντίληψη του Σύμπαντος κόσμου...- ποιός έχει σαφή?
(θα ήθελα να συναντήσω κάποιον τέτοιον)  :roll:
_Κοινωνική καταξίωση...-αυτή πια κι αν είναι αντίστοιχη των ενδιαφερόντων και των στόχων του συνόλου...
(προς το παρόν δεν έχω πεισθεί ότι πρέπει να την επιδιώκω..
προτιμώ να ακολουθώ τις δικές μου αρχές ασχετα με το αν πέφτουν στο κενό ή αναγνωρισθούν..)
_Πομπώδης παρουσία......-είμαι υπέρ της μετρίας έως και αφανούς δράσης
αλλά όσο κι αν μοιάζει αντιφατικό, ενοχλούμαι με την δημοσιότητα όλων
των αρνητικών και παραπλανητικών γεγονότων και ανθρώπων...όπότε και είμαι υπέρ της δημοσιοποίησης και κάποιων θετικών ..ετσι ...απλά για την 'υπαρξή τους..και για το παραδειγμα σε αυτους που αναζητούν  

Παπάκι μου...θέλεις κάποια στιγμή να μιλήσουμε πιο φιλοσοφικά
για μια  άλλη αντίληψη και αντιμετώπιση των καταστάσεων?
που σαφώς ..ολα τα ξέρεις κι εσύ....
       

[papi]

Ναι αμε θελω να μιλησουμε οταν θα ερθω ξανα σα κατω σε σενα...να σου φερω και το μουσειο :roll:

[minoraki]

ποιο μουσειο??   :roll:  :roll:  :roll:

[papi]

ααα αυτα ειναι τα προσωπικα τις δουλειας μας :roll:

[minoraki]

ΟΚ παπακι.....συγγνωμη....δεν ηξερα και δεν ηθελα να φανω αδιακριτη.... :oops:  :oops:  :oops:

[papi]

χμ γιατι κοκκινιζεις;;; :roll:  :oops:

[minoraki]

λογω αδιακρισιας.....