Νευριαζετε? Τσαντιζεστε? και γιατι? και γιατι στεναχοριομαστε?

[Bijoux]

γωγώ θα πάω να τα αγοράσω
αλίμονο σε σένα και στην λύση σου αν δεν με περάσουν  


χιλιάρη για αυτό ταιριάζουμε :wink:

πάντως τον θυμό τον θεωρώ υγειή αντίδραση
και με αυτό δεν με δικαιολογώ..

[Enia]

Το αίσθημα του θυμού ναι, κι εγώ το θεωρώ υγεία. (αν δεν νιώσεις θυμό κάποιες στιγμές είσαι αναίσθητος!)
Το πως (αν) εκδηλώνει (ξεσπά) όμως κανείς τον θυμό του...?! Εκεί διαφέρει...  :wink:

[riaghul]

Σεβομαι τις αποψεις σας...
αλλα μάλλον θα διαφωνήσω...

Ο θυμός ειναι Υγεία? :roll:

Δεν έχετε παρατηρήσει τον εαυτό σας πως αλλάζει την
ώρα που θυμώνει?
και μετα ...στομαχι , κεφαλοπονοι, αυπνιες...
Εγώ το θεωρώ ενα δηλητήριο που  στάζει σίγά σιγά
σε όλο μου το είναι..
Και αυτή την αίσθηση δεν θέλω να τη νιώθω..

Οχι δεν θυμώνω  ευκολα..
Εχω αναπτύξει..ισως..τείχη σε ενα σημειο του εαυτού μου
κι απο εκει και μετά δεν περνούν...
τα νευρα, η τσαντίλα. ο θυμός...


Και δεν βλέπω το λόγο να φθείρομαι
να χαλαω τη διαθεσή μου και να περιφέρω στο
νου μου ... οτι παει να με ενοχλησει...

Δεν ειναι καλυτερα να σταματα...
και να χαμογελώ...?

 

[Enia]

Μαρία, σαφώς καταρχάς διακρίνω τον θυμό από το μίσος.
Και έπειτα, κυρίως γι'αυτό που λες έβαλα κι εγώ τον παράγοντα 'έκφραση του θυμού'.
Το να καταλάβω πως κάτι με ενοχλεί (και με θυμώνει) είναι καλό πιστεύω, γιατί τότε ξέρω πως πρέπει να το αλλάξω, να κάνω κάτι γι'αυτό. Μέχρι ενός σημείου δηλ ο θυμός μπορεί να είναι και 'εποικοδομητικός' (εντός εισαγωγικών). Αντιθέτως, αν τα πάντα τα περνάω στο ντούκου θα χρονίζουν καταστάσεις που δεν οφελούν κανέναν...
Για εμένα έκφραση του θυμού μπορεί να είναι από το κλάμα (καθαρίζει τα ματάκια μας μην ξεχνάμε) μέχρι την εργασιοθεραπεία, από την αναθεώρηση απόψεων μέχρι τον επαναπροσδιορισμό στόχων...

[SoFiA24]

Θυμός και στεναχώρια...χμμμ... Τα βιώνω και ψυχικά και σωματικά και ορισμένες φορές σε υπερβολικό βαθμό...Η συνηθέστερη έκφρασή τους για μένα είναι τα κλάματα...Ξεσπάω εύκολα όταν είμαι πολύ εκνευρισμένη ή στεναχωρημένη...

Στην υπερβολή τους τα συναισθήματα αυτά με επηρεάζουν και σωματικά. Από απλούς πονοκεφάλους μέχρι και κάποιου ύφους αιμορραγίες στο στομάχι κλπ...

Προσπαθώ πάρα πολύ για να με ηρεμήσω σε τέτοιες καταστάσεις αλλά συνήθως είναι ανέφικτο. τώρα τελευταία έχω κατορθώσει και εκφράζομαι μόνο με δάκρυα. ...

Τώρα το γιατί ? Δεν ξέρω.Μάλλον παραείμαι ευαισθητη

[sonia]

kai neuriazw, kai tsadizomai kai stenaxwriemai ..kai ..kai...kai...
giati?
apla eimai anthrwpos twn akwn( h tou ypsous h tou vathous ) den exw katholou dyplwmatia.
eimai anthrwpos pou ekdhlwnw ta synaisthhmata mou xwris na fovamai!

[katinaki]

καλά κι εμείς πάσχουμε απο διπλωματία, αλλά μαθαίνουμε να ελέγχουμε το θυμό μας.
Εύκολο είναι. Πάρτε βαθιές ανάσες  :smile:

[pixie]

Τον θυμό μου τον ελέγχω μετρώντας ως το 10 πριν απαντήσω!  :mryellow:

Και δεν παύω να χαμογελώ με κατανόηση στην προσπάθεια κάποιων να υποτιμούν ή να προσβάλλουν...

[Pappas10]

Γενικά είμαι λίγο ζοχάδας αλλά δεν τρέχει και τίποτα στην τελική.

Νευριάζω όταν χάνει η ΠΑΝΑΘΑ
Τσαντίζομαι όταν κερδίζει ο γαύρος
Στεναχωριέμαι όταν αυτά συμβαίνουν την ίδια εβδομάδα...  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

ΡΕ ΠΑΝΑΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα

[black_velvet]

Τελικά όσο περνάει ο καιρός τόσο λιγότερο νευριάζω. Επιστρέφω στις παλιές καλές εποχές.  :razz:  :mryellow:

Οι προσβολές κι η απαξίωση των άλλων πάντως (μιας και αναφέρθηκαν παραπάνω), πολύ απλά είναι ανίκανες να με αγγίξουν. Κοινώς, μου είναι παγερά αδιάφορες. Κι όπως λέει κι ο ευαγγελιστής:

"Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν".

[pikermiwn]

Ναξερες ποσο σε ζηλευω! Οσον αφορα τις γραφες, αυτες υπαρχουν μονο για να διαβαζονται...

[Crazy]

φυσικά και νευριάζω !!! και μερικές φορές ξεσπάω σε κλάματα μόνη μου κι άλλες πάλι βάζω τις φωνές σ' αυτόν/η/ο που με προκάλεσαι τα νεύρα (και τρέξτε να κρυφτείτε μη σας πάρει η μπάλα !!! ααα !!!)
και φυσικά και τσαντίζομαι !!! είναι δυνατόν να ρωτάμε τα αυτονόητα ακόμη και με τον ίδιο μου τον εαυτό για κάποιες επιλογές/κολλήματα που κάνει/έχει.
γιατί ?
γιατί μ' αρέσει να βιώνω τα συναισθήματά μου!!!
αυτό δε σημαίνει ότι καταστρέφω τα πάντα γύρω μου όταν κάτι από τα 2 προαναφερθέντα συμβαίνει ...
συνήθως (όταν αυτό είναι εφικτό) προσπαθώ να το αντιμετωπίζω με σύνεση και ψυχραιμία
άλλες πάλι απλά βγαίνω από τα ρούχα μου !!! (και τρέχω στη λύτρωση ένος καυτού ντους)
τις περισσότερες όμως .. παίρνω το αμάξι μου και τρέχω στα βουνά (άλογο έλεγε ο τραγουδοποιός αλλά εγώ έχω 100 που τα σέρνω μαζί μου συνεπώς.. ταιριάζει)
όταν δε μπορώ να φύγω .. χαμογελάω! πλατιά .. και ρωτάω "γιατί έγινε/γίνετε αυτό"?
και προσπαθώ να βρω λύση και ισοροπία ... ή απλά ... τραβάω τις κοτσίδες μου !!!  :cool:

[KostasD33]

Νευριάζω όταν ψήνει καφέ το ρημάδι (3 μέρες τωρα)
Τσατίζομαι όταν το παίρνω είδηση αργά
Νευριάζω όταν δεν βγάζω άκρη γιατί τον ψήνει



Αλλά χαίρομαι στο τέλος όταν το βρίσκω και το ξεκολλάω  :razz:
Έτοιμη η φραπεδιά.........

[black_velvet]

[quote user="pikermiwn" post="327825"]Ναξερες ποσο σε ζηλευω! Οσον αφορα τις γραφες, αυτες υπαρχουν μονο για να διαβαζονται...
[/quote]

Ξεκίνα εσύ το διάβασμα και μη σε νοιάζει. Όλα τ' άλλα θα έρθουν μόνα τους.  :smile:

[pixie]

Ανθρώπινα τα συναισθήματα... και είναι πολύ φυσικό να εντείνεται το θυμικό μας κάποιες φορές...


Αυτό που με τσαντίζει τον τελευταίο καιρό είναι η πολλή ηρεμία!  :razz:  

Ούτε ένας καυγάς, ούτε κανά πικρόχολο... πάνε και οι πτώσεις και οι καταπτώσεις... :mad:

Αναπολώ τις παλιές, καλές μέρες...  :lol: