τραγουδια της Αριστερας.. (και της προοδου..)

[Pappas10]

Στη διαδήλωση

Μουσική/Στίχοι: Λοΐζος Μάνος/Λάδης Φώντας
 
Στη διαδήλωση κοιτούσες του σωματείου τα πλακάτ
Δεν ζύγωνες, δεν προχωρούσες και πίσω σου ήτανε τα Μ.Α.Τ.
 
Ένας ξεχωριστός διαβάτης δεν ήσουν, αδελφέ μου, εσύ
Ήσουν υπάλληλος, κι εργάτης, σαν όλους μες στην πόλη αυτή
 
Στη διαδήλωση σε είδα μ’ απόφαση να προχωράς
Ανοίξαμε την αλυσίδα κι έγινες ένας από μας
 
Κι όπως ερχόσουν βήμα–βήμα, κι όπως ζυγώναμε κι εμείς
του φόβου έσπασες το νήμα και τη μιζέρια μιας ζωής

Λείπει πολύ ο Μάνος αδέλφια...

[Pappas10]

Χωρίς ίχνος ειρωνίας...

... αλλά τώρα θυμήθηκα το "Δικτάτωρ καλεί Θανάση...." να σκάει μύτη ο ΜΕΓΑΛΟΣ μέσα στο χωριό που βγάζει ο σφυγγοκωλάριος της χούντας λόγο με το "ΣΩΠΑ ΟΠΟΥ ΝΑ' ΝΑΙ..." στα μεγάφωνα του φορτηγού.

ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΗΝΗ.

και εγω αυτη τη σκηνη σκεφτομουν οταν δημοσιευα, καθως και το πως και ποτε ειχαμε κανει τον αναλογο σχολιασμο...  

Άντε καλέ σοβαρά;;; Πρώτη φορά μας ξανασυμβαίνει...        Κλείσε τους ασκους λέμεεεεεεεεε

[kuria]

Χωρίς ίχνος ειρωνίας...

... αλλά τώρα θυμήθηκα το "Δικτάτωρ καλεί Θανάση...." να σκάει μύτη ο ΜΕΓΑΛΟΣ μέσα στο χωριό που βγάζει ο σφυγγοκωλάριος της χούντας λόγο με το "ΣΩΠΑ ΟΠΟΥ ΝΑ' ΝΑΙ..." στα μεγάφωνα του φορτηγού.

ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΗΝΗ.

και εγω αυτη τη σκηνη σκεφτομουν οταν δημοσιευα, καθως και το πως και ποτε ειχαμε κανει τον αναλογο σχολιασμο...  

Άντε καλέ σοβαρά;;; Πρώτη φορά μας ξανασυμβαίνει...        Κλείσε τους ασκους λέμεεεεεεεεε

λες να μην προσπαθω η ταλαινα; μα και συ βρε χαρα μου δε μ' αφηνεις... φυσας με 20 πλεμονια μαζι...  

[Pappas10]

Ο Τάλως πάντως ένα καρφί ήταν όλο κι όλο....

Φταίρνισμα είναι... η γύρη σου φταίει

[Pappas10]

Δεν μου βγήκαν τα            

[kuria]

γμτ εγω παντως δηλωσιας δεν γινομαι... προτιμω να υποστω αξιοπρεπως τις συνεπειες!!!   :roll:

[Rakendytos]

[size=24]Ο λεβέντης[/size]

Δημητριάδη Μαρία

Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Περγιάλης Νότης
 

 
Σαν τον αϊτό φτερούγαγε στη στράτα
Τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια
με χαμηλά, τα μαύρα του τα μάτια
λεβέντης ε-----ροβόλαγε  

Στα μάτια του ένα, ένα σύννεφο
μες στην καρδιά, καρδιά του σίδερο
Κυλάει το αίμα, σκέπασε τον ήλιο
κι ο χάρος εροβόλαγε  
 
Σφαλούν τα μάτια, μάτια κι οι καρδιές
σφαλούν τα πα-, τα παραθύρια
Μετά χιμάει ο χάροντας καβάλα
κι εκείνος χαμογέλαγε  
 
Ποιος κατεβαίνει σήμερα στον Άδη
ποιόν κουβεντιάζει η γειτονιά κι ανανταριάζει
γιατί βουβά είναι τα βουνά κι οι κάμποι
λεβέντης εροβόλαγε

[Rakendytos]

[size=24]Έτσι πρέπει να γίνει, έτσι θα γίνει[/size]
Δημητριάδη Μαρία

Μουσική/Στίχοι: Μικρούτσικος Θάνος/Biermann Wolf
 
 
Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη
Η κόκκινη από ζωή η κόκκινη από θάνατο
Θα φροντίσουμε εμείς για αυτό
 
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι θα γίνει
 
Στους Μπουρζουάδες κριτική να κάνουμε
Αυτό δε φτάνει. Του γουρουνιού του αστισμού
Να κόψουμε πρέπει τα πόδια
 
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι θα γίνει
 
Η ελευθερία για μας είναι μια ωραία γυναίκα
Έχει υπογάστριο και υπεργάστριο
Δεν είναι κάνα χοντρογούρουνο αστικό
 
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι πρέπει να γίνει
Έτσι θα γίνει
 
Ούτε ένας χαφιές δουλειά να μη βρίσκει
Και έτσι στρατιά ολάκερη θε να 'χουμε ανέργων
Χριστούλη μου όμορφη που ʽναι η προφητειά αυτή
 
Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη
Η κόκκινη από ζωή η κόκκινη από θάνατο
Θα παλέψουμε εμείς για αυτό

[Rakendytos]

[size=24]Η μπαλάντα του μετανάστη[/size]

Χαλκιάς Λάκης

Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης/Σκούρτης Γιώργος
 

 
Σε ξένη χώρα μια βραδυά
εβρέθηκα στα ξαφνικά
με μια φτερούγα στην καρδιά
και με πασπόρτ εργάτη
 
Δεν ξέρω πώς να περπατώ
και πώς τη γλώσσα να μιλώ
κρατιέμαι να μη τρελαθώ
μα τρέμω και κομμάτι
 
Ρίχνει και χιόνι δυνατό
μα εγώ δεν έχω ούτε παλτό
στην χώρα μου το μήνα αυτό
γυρνάμε με σακάκι
 
Αλλιώς μου ταʼ παν στο χωριό
εγώ δεν ήθελα ναʼ ρθώ
μου είπαν θαʼ βρω τον χρυσό
και βρήκα το φαρμάκι
 
Τον δρόμο παίρνω τον μακρύ
η νύχτα είναι φοβερή
και η βαλίτσα μου ανοιχτή
την κουβαλώ στην πλάτη
 
Ανοίγει η πόρτα του μπιστρό
πετάνε έξω έναν ξανθό
σκύβω στο φως για να τον δω
και βλέπω τον Σταμάτη
 
Με πήρε σπίτι ώρα δυο
και μου ʽβρασε βαρύ γλυκό
μα εγώ ξεσπάω σε λυγμό
και μου ʽδωσε ουζάκι
 
Την άλλη μέρα στις οχτώ
πήγα να δω τʼ αφεντικό
μα δεν μου άνοιξε να μπω
κι είδα τον επιστάτη
 
Κι από τις πέντε το πρωί
με βάλανε μες στο κελί
Δευτέρα με Παρασκευή
δίπλα σʼ ενα παιδάκι
 
Δουλεύω τώρα χρόνια δυο
ξέχασα τον μικρό μου γιο
και τη φτερούγα μου μαδώ
σε τούτη εδώ την άκρη

[Pappas10]

Η φάμπρικα.

Τραγούδι: Χαλκιάς Λάκης

Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης/Σκούρτης Γιώργος

Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύ-, δουλεύει νύχτα μέρα
Και πώς τον λεν τον διπλανό και τον τρελό τον ιταλό    
Να τους ρωτήσω δεν μπορώ, ούτε να πά-, ούτε να πάρω αέρα
 
Δουλεύω μπρος, δουλεύω μπρος στη μηχανή
Στη βάρδια δύ-, στη βάρδια δύο δέκα
Κι από την πρώτη τη στιγμή μου στείλανε τον ελεγκτή        
Να μου πετάξει στο αυτί δυο λόγια νέ-, δυο λόγια νέτα σκέτα  
 
Άκουσε φί-, άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος εί-, ο χρόνος είναι χρήμα
Με τους εργάτες μη μιλάς, την ώρα σου να την κρατάς
Το γιο σου μη τον λησμονάς, πεινάει κι εί-, πεινάει κι είναι κρίμα
 
Κι έτσι στο πό-, κι έτσι στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη, ξεχνάω τη μιλιά μου
Είμαι το νούμερο οκτώ, με ξέρουν όλοι με αυτό
Κι εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ ό-, ποιό είναι τ’ όνομά μου

[Rakendytos]

Αλλα θελω κι


δικο μου αυτο..

[Rakendytos]

[size=24]Ο ταμένος[/size]

Νταλάρας Γιώργος

Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Ρίτσος Γιάννης
 

Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά
σωπαίνουν κι οι καμπάνες
Σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός
μαζί με τους νεκρούς του
 
Και απά στην πέτρα της σιωπής
τα νύχια του ακονίζει
μονάχος κι αβοήθητος
της λευτεριάς ταμένος

[Rakendytos]

Σύντροφοι γνωστό αυτό
Ήταν, είναι, και μένει αληθινό[/b]
Σύντροφοι γνωστό αυτό
Ήταν, είναι, και μένει αληθινό
Κι αυτή είναι η πολύτιμη αλήθεια
Της Ουνιδάδ Ποπουλάρ...
Αυτό το φιλμ, μάθημα ας μας γίνει
Είδα τη δουλειά των στρατιωτών, το μακέλεμα
Είδα σκηνές που όλοι γνωρίζουν
Το λαό να τρέχει στο λιθόστρωτο για να σωθεί...
Και τα τουφέκια να σαρώνουνε τους δρόμους
Και προλετάριους να ξαπλώνονται νεκροί
Είδα τις σφαίρες να ξεσκίζουν τα παιδιά
Και τις γυναίκες να ρίχνονται πάνω στους νεκρούς...

[kuria]

Νίκος Μπελογιάννης

Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια,
ίδιος μ'αυτά περήφανος, στητός
αχούν απ'τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα εμπρός.

Ο μπελογιάννης ζει μεσ'την καρδία μας.
Ο μπελογιάννης ζει παν στις κορφές.
Ο μπελογιάννης ζει κι ειναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.

Ζεισ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.

Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης
στης νίκης της ειρήνης τη γιορτή
ο Μπελογιάννης θάν' πανηγυριώτης
με κόκκινο γαρούφαλο στ' αφτί.

Μ'ενα γαρούφαλο άλικο δικό μας
σαν της γλυκιάς μας άνοιξης δροσιά
πανώριο ματωμένο κι ακριβό μας
απ'την τρανή της γης λαοαπλωσιά.

Ο Μπελογιάννης ζει ασβαστικά.
Ο Μπελογιάννης ζει μέσ' τις καρδιές
στην κόσμο ειρήνη, ειρήνη στην Ελλάδα
στο μήνυμά του εμπρός κομμουνιστές.

[kuria]

Το τραγούδι του Σωτήρη


Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μας καλούνε

Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
αηδόνι και λιοντάρι βουνό και ξαστεριά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μας καλούνε

Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
οδήγα το λαό σου οδήγα μας μπροστά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μας καλούνε.