Κατ΄επιλογή... Singles...

[pixie]

[quote user="Michael_Design" post="318248"]Κοίτα pixie, νομίζω σκηνοθέτη θα βρεις. Από εκεί και πέρα όμως σε περιμένει δουλεία μέχρι να τον μεταμορφώσεις σε shadow man. Και αυτή τελικά είναι η πρόκληση αλλά και η γοητεία... η Μεταμόρφωση... ;-)  [/quote]

Με εμψυχώνεις Michael... Λες ν' αρχίσω πάλι να σπέρνω ''ξερολιθιές''?  :lol:  :mrgreen:  :idea:

'Εχω μια εσωτερική αγωνία για το αποτέλεσμα βέβαια... :roll:

[κώστας]

Κι επειδή η μεταμόρφωση
-με δικά μου κριτήρια-
οδηγεί συχνά, στην παραμόρφωση
εξάγω το συμπέρασμα ότι
καλύτερη, η μόρφωση.

[larus audouinii]

pixie, για το αν δεν θα είχε και κάποιος αγωνία πάντως, εγω ποντάρω στο καλύτερο αβατάρ της σελίδας με το υπέροχο χαμόγελο  ;-)

[Gerogriniarhs]

Nαί,αλλά μήν ξεχνάς...ο καλός ο Single θέλει καί τόν γρασσαδόρο του!

 

[larus audouinii]

Έχω μια εσωτερική αγωνία για το "αγρότης μόνος ψάχνει"    :razz:  :smile:

[larus audouinii]

Το κακό  με τους κατ΄επιλογή singles, είναι πως  τους έχει μείνει η  συνήθεια με τον καιρο να πετούν φρισμπις για να δουν πόσο γρήγορα και μακριά μπορείς να πας να τα φτάσεις    :smile:  :cool:

[pixie]

Kαλό! Εύστοχη η ως άνωθεν ''νεαρά''...:mrblue:  :smile:

Λοιπόν, ''κατ' επιλογή'' σημαίνει πως είναι θέμα απόφασης! 'Αρα ο όρος εμπεριέχει την ανάλογη δυναμική...  ;-)
Είναι θέμα βούλησης, λοιπόν, οπότε οι μικρές επιθυμίες πάνε περίπατο ως κάτι ''εύθραυστο''. Συμπυκνώνεις και περιορίζεις τις οργανικές σου ανάγκες.

Αποφασίζει κανείς, πως ότι είναι στερημένο σημασίας ή κουράζει σε ένα καθημερινό όργιο συνύπαρξης - χειρονομίες φθαρμένες, γελοίες αντιπαραθέσεις, το βάρος του να πρέπει να ''αισθάνεσαι'', τα σενάρια του ελαφρού θεάτρου - δεν τον αφορούν, οπότε οριοθετείται διαφορετικά...
Βέβαια αυτό, όταν γίνεται συνειδητά, αναφέρεται συνήθως σε ανθρώπους που έχουν κάνει σημαντικούς κύκλους ζωής, έχουν περάσει στην παραγωγή και τη δημιουργία, έχουν την αυτάρκειά τους νιώθοντας ήδη μια ζεστή πληρότητα, και δεν ποντάρουν πλέον στην καθημερινή προσκόλληση και τη συναισθηματική αλληλεξάρτηση με ένα άτομο.

Μπαίνει η προσωπική ανάπτυξη μπροστά και σαφώς σε επίπεδο ατομικής συνείδησης μόνος του ολοκληρώνεται ο καθένας μας!

Προσωπικά, είμαι κατ' επιλογή μόνη μετά τον θάνατο του συντρόφου μου, αλλά φορτωμένη με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη!
Μεγάλη κουβέντα θα πω, αλλά τα έζησα όλα τα νοήματα νιώθοντας έναν μοιραίο έρωτα για την ίδια τη ζωή!
Είναι και ο δαίμονας της αναλογίας, στη συνέχεια...
Κι ας μην θεωρηθεί εδώ ότι είμαι φαν της αισθητικής της παραίτησης! Επιλογή είναι πλέον να μην αναλώνομαι...

pixie

[κώστας]

Ποια η διαφορά της επιλογής αυτής
από την επιλογή:
δεν ανάβω το φως για να μην καεί η λάμπα;

[pixie]

Είναι σαφής η διαφορά για κάποιον καλά επιστάμενο:

Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει ''στάση'' στην επιλογή...

Στη δεύτερη, σημαίνει φόβος και φυγή στη στάση μας!

[κώστας]

Συνεχίζω να μην αντιλαμβάνομαι τη διαφορά
αλλά τουλάχιστον έμαθα το γιατί.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="318378"]Συνεχίζω να μην αντιλαμβάνομαι τη διαφορά
αλλά τουλάχιστον έμαθα το γιατί.[/quote]

Μα αν δεν γίνεται αντιληπτή η διαφορά - ανάμεσα στην απόλυτα συνειδητοποιημένη στάση ζωής ενός εσωτεριστή που δεν εκφράζει στειρότητα αντίθετα είναι παράσταση θάρρους και δείχνει προσωπική αυτάρκεια... και μιας στάσης ζωής που μας οδηγεί στην πίσω γραμμή σαν να είμαστε δειλοί ή φοβισμένοι λιποτάχτες - ριψάσπιδες... δεν μπορούμε να καταλάβουμε και το ''γιατί''!  ;-) Που μάλλον εδώ είναι ρευστή σταθερά και ίσως αντιπροσωπεύει μια εποχή του χρόνου.

Η περίοδος ''μόνωσης'', όταν δεν εκφράζει μιζέρια και μικρόψυχη λογική, είναι ένα πολύ δημιουργικό σκαλοπάτι που, πατώντας επάνω του, φτάνουμε σε άλλα επίπεδα εσωτερικής επίγνωσης, συνεπώς μιλάμε για ένα δυνατό σημείο στον κύκλο των αναβαθμών μας...
Η περιοχή του ''άλλου χώρου'' μέσα μας, η διάσταση, όπως και η γνώση του εαυτού μας δεν είναι κάτι που μπορεί να καταγραφεί τυχαία, ούτε η προσωπική μας ανάπτυξη συντελείται απαραίτητα με παρέα... Και στη φάση αυτή παραμερίζεις ότι δεν σου χρειάζεται στο να ολοκληρώσεις την πορεία σου...

Πολύ δυνατό σημείο επίσης η αμοιβαιότητα και η δέσμευση με ένα άλλο άτομο, συμφωνώ, είναι δυσαρμονικό να μένουμε μόνοι, συμφωνώ, το να έχεις να δώσεις πολλά και να μην το μοιράζεσαι ισοδυναμεί με θάνατο, συμφωνώ!!! Αλλά το να μεταφέρεις τα συναισθήματά σου ή τις αγαπημένες σου προσδοκίες από δω κι από εκεί, για να μην μείνεις μόνος, αυτό είναι συναισθηματική φθορά, χάσιμο χρόνου και προσωπικής ουσίας...

Eδώ λοιπόν, κολλάει η επιλογή που ενώ φαίνεται να λειτουργεί αφαιρετικά, συγχρόνως προσφέρει... ''Μέχρι να βρω κάτι καμωμένο στα μέτρα μου, δεν θα αναλωθώ άλλο με μπιχλιμπίδια, δεν θα ξαναμπώ σε διαδικασία να ξελογιάζω τις αισθήσεις μου σε δήθεν καταστάσεις, δεν θα αναλωθώ με τον κάθε μπαταλαμά ενσωματώνοντας κομμάτια μου και ονομάζοντας αυτή την αυταπάτη ΖΩΗ!''

pixie

[κώστας]

Είναι σαφές ότι έχεις βρει
το δρόμο που αποκαλύπτει
το νόημα της ζωής σου.

[pixie]

Οι πορείες κόντρα στον άνεμο, δεν τελειώνουν ποτέ...  ;-)

Οι γυναίκες καμιά φορά, μπαίνουν από μόνες τους σε μια διαδικασία υπερβολικής προσφοράς, στο όνομα της αγάπης, απέναντι στον άντρα.
Ο κίνδυνος? Ψυχολογικός εθισμός! Παρασύρονται σε μια κατάσταση όπου χάνουν τον έλεγχο της ζωής τους εκμηδενίζοντας την προσωπικότητά τους και κακοποιώντας τα συναισθήματά τους...

Αυτό όμως έχει καταστροφικά αποτελέσματα, αφού λειτουργεί ως ναρκωτικό και το μοναδικό αντίδοτο θα ήταν η θέληση της γυναίκας να αναθεωρήσει το σχέδιο της ζωής της και να βρει νέους τρόπους επαφής, αντί να επιμένει σε μια σχέση που δεν της προσφέρει υποστήριξη.

Ουσιαστικά, λοιπόν, ενώ δεν έχει προσωπική ζωή, αρνείται να το αντιμετωπίσει, καταναλώνοντας όλη της την ενέργεια στο πώς θα επιβιώσει μέσα στην ίδια κατάσταση θεωρώντας την ''αποτυχία'' δεδομένη και την ακαταλληλότητα του συντρόφου της απαραίτητη! Για να μην σχολιάσω ότι τρέμει κιόλας στο φόβο μιας ενδεχόμενης εγκατάλειψης!

Μια απλή ορθολογική σκέψη, ένας κρίκος που πρέπει να σπάσει ώστε η γυναίκα να βγει από τον φαύλο κύκλο της άσκοπης εξάρτησης! Τίποτα άλλο..

Mακάρι να συνειδητοποιούσε κάθε γυναίκα τη δύναμη που έχει στα χέρια της! Και στη συνέχεια να καλλιεργούσε τον αυτοσεβασμό της ώστε να ζει στα ύψη!


pixie

[κώστας]

Δεν θα το περιόριζα.
Σε γυναίκα, άντρα ή σε μεταξύ τους σχέση.
Είναι θέμα αυτοσεβασμού. Συμφωνώ.
Εγώ σέβομαι τον εαυτό μου τόσο πολύ πχ
που μου μιλάω στον πληθυντικό. Εσύ;

[Michael_Design]

[quote user="κώστας" post="318446"]
...Εγώ σέβομαι τον εαυτό μου τόσο πολύ πχ
που μου μιλάω στον πληθυντικό...[/quote]Ναι, αλλά τώρα πολύ οικειότητα βλέπω... Μήπως τελικά παραγνωριστήκατε με τον εαυτό σου;; :cool: