Τύψεις ...

[κώστας]

Nikos Apomakros
[size=14]Επομένως αν βλέπω αυτό που λες τότε σε φέρνω σε σύγκρουση είτε με τον εαυτό σου είτε με μένα (αφού θα αμφισβητήσεις ότι βλέπω τι λες). Άρα για να μην έρθουμε σε σύγκρουση πρέπει να έρθω σε σύγκρουση (να μην δω αυτό που λες). Η μόνη εναλλακτική είναι η αδιαφορία εκτός αν βλέπεις (και) άλλη εναλλακτική.[/size]

[kapoia_za]

Για να αποφύγεις τη σύγκρουση, κοίτα αλλού ή κλείσε τα μάτια...
τη στιγμή που εκείνος θα κοιτά αυτό που θες.
Στην πραγματικότητα (ρεαλιστικά) δε θα έχετε δει ποτέ μαζί- το ίδιο.
Μη ρεαλιστικά, θα γνωρίζεις πως συνέβη.

[Nikos Apomakros]

[quote user="κώστας" post="370280"]Επομένως αν βλέπω αυτό που λες τότε...[/quote]

Το πρόβλημα είναι ότι ο συνειρμός σου βασίζεται στη συνθήκη παραπάνω (με τα έντονα γράμματα)
την οποία η θεώρησή μου φέρει ως ανέφικτη. Και μάλιστα το ανέφικτο είναι και η κεντρική της ιδέα.

Αν βάζεις λοιπόν ως συνθήκη το ότι η θεώρησή μου ήδη δεν ισχύει, δεν έχει σημασία ή νόημα
ο οποιοσδήποτε συνειρμός την περιορίζει ή και την διαψεύδει.

Έχει υποθετικά και με την ευλογία μας, περιοριστεί και καταρριφθεί εξαρχής.


Από κει και πέρα, δεν έρχεται καμία σύγκρουση, γιατί έχουμε την ψευδαίσθηση ότι βλέπουμε
τι λέει ο άλλος και συμφωνούμε ή διαφωνούμε, ανταλλάζουμε απόψεις τις οποίες νομίζουμε
ότι είδε ο αλλός κτλ

[Nikos Apomakros]

Κώστα, σχετικά με τη θεωρία περί βλέπω, δείχνω, κοιτάζεις, βλέπεις κι όμως τελικά μαζί δε βλέπουμε,
έχω δημοσιεύσει ένα κείμενο που ίσως σ' ενδιέφερε να διαβάσεις, σε άλλη θεματική ενότητα.

Ο σχετικός σύνδεσμος... http://a33.gr/show_post.php?p=351459

[pixie]

Νίκο, διαβάζω και πάλι τις ''Παράνοιές'' σου και νομίζω πως ταυτίζομαι με ό,τι διαβάζω.  :smile:
 
Κάπου αναφέρεσαι και στην τέχνη κι εδώ θα πω ότι υπάρχουν αισθητικοί κανόνες τους οποίους επικαλούμαστε, αλλά ο καθένας βλέπει ανάλογα με την αντίληψη, την καλλιέργεια, το παρελθόν και τα βιώματά του. Πολλές φορές ενσωματώνοντας ή επινοώντας στην ερμηνεία πράγματα που ούτε ο ίδιος ο δημιουργός/καλλιτέχνης έχει διανοηθεί.

Απορία... γιατί όπου συγκατανεύει η μετριότητα εκεί υπάρχει και η μεγαλύτερη αποδοχή? Λες και είναι ένα είδος εγγύησης... Ενώ η ιδιοφυία δύσκολα αναγνωρίζεται και ακόμα πιο δύσκολα εκτιμάται ανάλογα.

[Nikos Apomakros]

Αντιπροσωπευτικότατη λέξη σχετική με το ερώτημα θεωρώ το "mainstream". Γιατί όμως;
Μήπως επειδή μιλάμε για ενός είδους "highest compatibility spot"; Δεν ξέρω. Ο τρόπος
με τον οποίο το αντιλαμβάνομαι είναι μάλλον περίεργος... αν όχι άλλη μια παράνοια.

Δεν με απασχολεί η ευρεία αποδοχή της μετριότητας. Είναι απλώς θέμα συμβατότητας.
Ωστόσο όσο πιο συμβατό με πλειοψηφίες είναι κάτι, τόσο λιγότερο ικανοποιεί ξεχωριστά
την κάθε μονάδα της πλειοψηφίας αυτής. Αντιθέτως, όσο πιο υψηλή είναι μια κορυφή,
τόσο λιγότεροι συν-βαδίζουν ιδιαίτερα με αυτή, αλλά η ικανοποίηση που θα λαμβάνουν
θα είναι ανάλογη της δικής τους κορύφωσης.

Αυτοί οι ίδιοι λοιπόν που ανήκουν στο mainstream, είναι και αυτοί που ταυτόχρονα
διασκορπίζονται στις τριγύρω "κορυφές".

Το mainstream το εκλαμβάνω ως έναν κοινό τόπο και τρόπο συνάντησης, όπου όλοι
μπορούν να πάνε, κανείς δεν θα μείνει ικανοποιημένος (συγκριτικά) αν μείνει, αλλά
δεν μπορούν και να φύγουν όλοι μαζί προς κάπου αλλού, οπότε και διαιρούνται σε
ομάδες προτιμήσεων κι η κάθε ομάδα παίρνει την δική της κατεύθυνση.

Κάποιοι κολάνε στη μετριότητα. Δεν τους θεωρώ πλειοψηφία. Και δεν είναι θέμα επιλογής τους.
Είναι θέμα αναποφασιστικότητας, άγνοιας, κούρασης, νωθρότητας, παρερμηνείας, επιρροής
για την παραμονή τους σε αυτή τη κατάσταση, γενικά έλλειψης ή παρεμπόδισης επιλογών.

Τρελό ακούγεται, δε λέω... Αυτή την εικόνα όμως είχα.

[κώστας]

Το πρόβλημα είναι...
[size=14]ότι αν μείνουμε εδώ δηλαδή στο σημείο που εσύ ξέρεις τι βλέπεις και ξέρεις επίσης ότι δεν βλέπω αυτό που λες ενώ εγώ ξέρω τι βλέπω (το δεχόμαστε αυτό ως αλληλόχρεο) αλλά είναι ανέφικτο να βλέπω αυτό που λες τότε αδικούμαι. Δικαιούμαι (αλληλόχρεως) να ορίζω κι εγώ τι θεωρώ εφικτό. Ταυτοχρόνως επομένως έχεις δίκιο και με αδικείς. Βολικό.[/size]

[κώστας]

...ίσως σ' ενδιέφερε να διαβάσεις...
[size=14]Ναι, το διάβασα. Συμφωνώ γενικά αν και νομίζω ότι μπερδεύεις λίγο την επικοινωνία με την ταύτιση.[/size]

[κώστας]

kapoia_za
[size=14]Διαβάζεις κάπως βιαστικά ή μου φαίνεται;[/size]

[kapoia_za]

είμαι εντελώς εκτός ε;;

οφ τόπικ στο τετράγωνο

μπαρντόν..έχεις δίκιο κάποια τα υπερπήδησα

[Nikos Apomakros]

[quote user="κώστας" post="370301"]...ίσως σ' ενδιέφερε να διαβάσεις...
[size=14]Ναι, το διάβασα. Συμφωνώ γενικά αν και νομίζω ότι μπερδεύεις λίγο την επικοινωνία με την ταύτιση.[/size][/quote]

Όντως τίθεται τέτοιο ζήτημα. Κι εκεί είναι που θέτω το θέμα περί "επαρκώς". Τι ακριβώς δηλαδή
αρκεί στον καθένα ώστε να αποδεχθεί τον όρο "επικοινωνία".
Η πηγή του προβληματισμού πάντως δεν είναι καν ο ορισμός της επικοινωνίας, αλλά η μη αντίληψη
της παρερμηνείας, αλλοίωσης ή και απώλειας του μηνύματος που επιφέρει η μη ταύτιση.

[Nikos Apomakros]

[quote user="κώστας" post="370300"]Το πρόβλημα είναι...
[size=14]ότι αν μείνουμε εδώ δηλαδή στο σημείο που εσύ ξέρεις τι βλέπεις και ξέρεις επίσης ότι δεν βλέπω αυτό που λες ενώ εγώ ξέρω τι βλέπω (το δεχόμαστε αυτό ως αλληλόχρεο) αλλά είναι ανέφικτο να βλέπω αυτό που λες τότε αδικούμαι. Δικαιούμαι (αλληλόχρεως) να ορίζω κι εγώ τι θεωρώ εφικτό. Ταυτοχρόνως επομένως έχεις δίκιο και με αδικείς. Βολικό.[/size][/quote]

Για να μην υπάρχει (κακώς) το αίσθημα αδικίας...

Υπενθυμίζω ότι οι δύο περιπτώσεις που εξετάζουμε είναι οι εξής.

α) Μπορείς να βλέπεις αυτό ακριβώς που βλέπω.  
β) Δεν μπορείς να βλέπεις αυτό ακριβώς που βλέπω.

Αν μπορείς να βλέπεις αυτό ακριβώς που βλέπω, δεν μπορείς να έχεις διαφορετική άποψη από μένα,
αφού μιλάμε για ίδια ακριβώς οπτική γωνία. Άρα αν εγώ πιστεύω ότι δεν μπορείς, το ίδιο πιστεύεις
κι εσύ, συμφωνούμε απόλυτα και τελικά είμαστε κι οι δύο φάουλ (εκτός πραγματικότητας) γιατί τελικά
μας συμβαίνει.

Αν δεν μπορείς να βλέπεις αυτό ακριβώς που βλέπω, ασχέτως αν πιστεύεις ότι μπορείς, έχεις αναγκαστικά
διαφορετική άποψη από μένα, λόγω διαφορετικής οπτικής γωνίας. Επιβεβαιώνεται έτσι το ότι δεν βλέπουμε
κι οι δύο ακριβώς το ίδιο πράγμα κι αυτή τη φορά είσαι μόνο εσύ φάουλ, εκτός δλδ πραγματικότητας.

Δε φταίω εγώ που ότι κι αν συμβαίνει από τα δύο βγαίνεις φάουλ

 :lol:  :lol:  :lol:



ΥΓ: Αστειεύομαι έτσι; Κυρίως επειδή αρκετά το διαλύσαμε το θέμα συζήτησης εδώ.
Ας πάμε σε ξέμπαρκη ενότητα να γράψουμε όσα κατεβατά θες.

[Nikos Apomakros]

Ένα τελευταίο και δεν ξαναμιλάω εδώ για άσχετο των "Τύψεων" θέμα...


Ακόμα γελάω με την επιχειρηματολογία της 4ης πρωινής ώρας...
Ευτυχώς που δεν εργάζομαι και το βράδυ... Η απόλυση θα ήταν βέβαιη.

[larus audouinii]

[quote user="kapoia_za" post="370304"]είμαι εντελώς εκτός ε;;

οφ τόπικ στο τετράγωνο

μπαρντόν..έχεις δίκιο κάποια τα υπερπήδησα[/quote]

Πάτησες σε κάτι πάντως που θα παραμένει "θέμα" είτε στην επικοινωνία(πομπού-δέκτη-ανάδρασης),είτε στις τύψεις.  :smile: Μ΄έχω πιάσει να νοιώθω και τύψεις όταν με ψάχνουν και είμαι "αλλού",και γεωγραφικά αφού δεν, ή όταν αποφασίζω να είμαι κάπου και εξ'ορισμού ήταν εν μέρη λάθος από την αρχή.
Νίκο απορώ πως τα καταφέρνεις τα πρωινά ..

[kapoia_za]

λαρους φιλιά άνευ τύψεωνχχ