Εξ Αποστάσεως...

[pixie]

[quote user="black_velvet" post="343087"]
Θα μπορούσες πάντως να το θέσεις για συζήτηση σε ένα άλλο θέμα.[/quote]
Συμφωνώ απόλυτα με την black_velvet!
Κι έχω κι εγώ μια παρατήρηση να κάνω. Οι σχολιασμοί είναι ελεύθεροι αλλά θα παρακαλούσα όταν αναφερόμαστε σε λόγια άλλων χρηστών κι όχι δικά μας, επαναλαμβάνοντάς τα - όπως έγινε από τον κώστα εδώ σε δικά μου γραφόμενα - αυτό να γίνεται εμφανές είτε με τη μορφή της παράθεσης, είτε με πλάγια γραφή, είτε με τα γνωστά σημεία στίξης ''εισαγωγικά'', είτε με την αναφορά του ονόματος.

[quote user="black_velvet" post="343087"]
Το ερώτημα - ή μάλλον, η συζήτηση - εδώ αφορά τις σχέσεις. Και μάλιστα, τις σχέσεις εξ αποστάσεως. Που, είτε αρέσουνε είτε όχι, συμβαίνουνε σε κάποιους ανθρώπους. Κι αναρωτιόμαστε εάν και κατά πόσον "πρέπει", "αξίζει" να μπει κανείς σε μια τέτοιου είδους σχέση και αν και κατά πόσον του προσφέρει κάτι τελικά - και τι.
Αυτό τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι εγώ.[/quote]

Και πολύ σωστά το αντιλαμβάνεσαι, και μάλιστα είναι μάλλον συχνό το φαινόμενο τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα και λόγω συνθηκών, δουλειάς, σπουδών, πολλοί να καταλήγουν να βλέπονται μόνο μερικές μέρες το χρόνο...
 
Υπάρχουν οι δυσκολίες αντικειμενικά, είναι φοβερή η αίσθηση του κενού, κρύο το άδειο μαξιλάρι της απουσίας δίπλα, δεν λέει κανείς ότι είναι εύκολη υπόθεση, αλλά επί της ουσίας οι σχέσεις δεν κινδυνεύουν εφόσον είναι δοκιμασμένες, αν οι δεσμοί είναι στενοί και η αγάπη πραγματική και υπάρχει από κοινού η θέληση να αντιμετωπισθούν τα εμπόδια.

Οι αμφισβητήσεις, η ανασφάλεια, οι ζήλειες, η αποξένωση δημιουργούνται όταν δεν έχει προχωρήσει η επαφή.

[κώστας]

πήρα πίσω την απάντηση ως επιπόλαιο ανακάτεμα σε διάλογο που δε συμμετείχα
Να το γράψεις 100 φορές σε διαφορετικά #
μην σου πω και διαφορετικά θέματα
και μετά να μπεις από την ip του κηδεμόνα σου.

[κώστας]

κρύο το άδειο μαξιλάρι της απουσίας δίπλα
Αν είναι δικό σου αυτό
γιατί δεν τα εκδίδεις;

[κώστας]

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.
Να πούμε λαχανόπιττα που μου αρέσει περισσότερο;
Η μόνη πίττα που τρώω δηλαδή.
Επίσης δεν μου αρέσει η ριβανή. [μπορεί να φταίει η μάνα μου που τη φτιάχνει σαν τρίγωνα πλακάκια]
Σε αντίθεση με το σουλτάν καταΐφ.
Που μου αρέσει.

[katinaki]

Συνταγή για λαχανόπιτα και σουλτάν καταΐφ διαθέτουμε;

[pixie]

[quote user="katinaki" post="343115"]Συνταγή για λαχανόπιτα και σουλτάν καταΐφ διαθέτουμε;[/quote]


 

Καλησπέρα! :cool:

Παιδιά, να παρακαλέσω για λίγη συνέπεια στο θέμα?

Υπάρχουν ολοκληρωμένες ενότητες Μαγειρικής όπου μπορείτε να τοποθετήσετε παρόμοιες  εκζητήσεις ή τις συνταγές σας! Πάντως, όχι εδώ.

[larus audouinii]

[quote user="katinaki" post="343043"]Πολύ σωστό και αυτό.
Γιατί το τέλειο για μας θα πρέπει να βρίσκεται στην άκρη του κόσμου;
Υποχωρήσεις και συμβιβασμούς κάνουμε έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα. Με φίλους, με συνεργάτες, με γείτονες.

Όμως από την εμπειρία μου, αν δεν υπάρχει κάτι που να δένει δύο ανθρώπους, κάτι μεγαλύτερο, χημεία , αγάπη, κώδικας επικοινωνίας μυστικός, όλα τελειώνουν γρήγορα.  :neutral:
 [/quote]
φιλενάδα τα έχεις μπερδέψει λίγο  Όταν όμως ο έρωτας χτυπάει κατακούτελα δεν είναι κακό   :grin:
Το "τέλειο" εγώ θα το κοίταζα περίεργα γενικά, όχι σαν συναίσθημα Συμβαίνει όμως Λίγα πράγματα στην ζωή είναι τέλεια, και παρά μόνο οι στιγμές μέσα από καταστάσεις ή το άθρισμά τους συλλογικά  :roll:
Οι συμβιβασμοί γίνονται στην καθημερινότητά μας αλλά για ό,τι αγαπάμε πολύ δεν είναι συμβιβασμοί  ;-)
Στην "άκρη του κόσμου" ...λες και γράφεις για κατι που έιναι άπιαστο  ;-)  :lol:
Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις παρακάτω..
Θα το θέσω λίγο πιο περίπλοκα  :lol:
Είναι επιλογή σου ; Τότε μη το πολυφιλοσοφείς ...ζήσε κάθε στιγμή του
Αν αρχίσεις και το πολυφιλοσοφείς, μπαίνει η λογική, η μαγεία αρχίζει και φεύγει
(τελευταία πίναμε καφέ με τις καθηγήτριες της σχολής Οι περισσότερες περνάνε τα σ/κ στην Αθήνα Δεν είναι ασυνήθιστο Μάλλον εγώ θέλω περισσότερες επιλογές όμως  :grin: )

[larus audouinii]

Οφ τόπικ
[quote user="κώστας" post="343114"]Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.
Να πούμε λαχανόπιττα που μου αρέσει περισσότερο;
Σε αντίθεση με το σουλτάν καταΐφ.
Που μου αρέσει.[/quote]
περισσότερο η λαχανόπιττα ; δεν έχω δοκιμάσει αλλά με τόσες ποικιλίες κανει εντύπωση Μαμά και γιαγιά ντόπια και από μικρά ασία Αν πάει κάποις στην τουρκία ας μας φέρει κανένα ταψάκι από κει ...από παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο

[katinaki]

[quote user="larus audouinii" post="343129"][quote user="katinaki" post="343043"]Πολύ σωστό και αυτό.
Γιατί το τέλειο για μας θα πρέπει να βρίσκεται στην άκρη του κόσμου;
Υποχωρήσεις και συμβιβασμούς κάνουμε έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα. Με φίλους, με συνεργάτες, με γείτονες.

Όμως από την εμπειρία μου, αν δεν υπάρχει κάτι που να δένει δύο ανθρώπους, κάτι μεγαλύτερο, χημεία , αγάπη, κώδικας επικοινωνίας μυστικός, όλα τελειώνουν γρήγορα.  :neutral:
 [/quote]
φιλενάδα τα έχεις μπερδέψει λίγο   :shock:  ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΣ ΑΥΤΟ ΚΑΛΕ?
Το "τέλειο" εγώ θα το κοίταζα περίεργα γενικά, όχι σαν συναίσθημα Συμβαίνει όμως Ε, ΝΑΙ! ΑΦΗΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ! Λίγα πράγματα στην ζωή είναι τέλεια, και παρά μόνο οι στιγμές μέσα από καταστάσεις ή το άθρισμά τους συλλογικά  :roll:
Οι συμβιβασμοί γίνονται στην καθημερινότητά μας αλλά για ό,τι αγαπάμε πολύ δεν είναι συμβιβασμοί  ;-)  ΕΙΠΑ ΕΓΩ ΟΤΙ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ? ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ-ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΛΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΣΟΒΑΡΟΣ
Στην "άκρη του κόσμου" ...λες και γράφεις για κατι που έιναι άπιαστο  ;-)  :lol: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ?  :sad: ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ  :mrgreen:
Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις παρακάτω..
Θα το θέσω λίγο πιο περίπλοκα  :lol:
Είναι επιλογή σου ; Τότε μη το πολυφιλοσοφείς ...ζήσε κάθε στιγμή του ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ!  :smile:
Αν αρχίσεις και το πολυφιλοσοφείς, μπαίνει η λογική, η μαγεία αρχίζει και φεύγει
(τελευταία πίναμε καφέ με τις καθηγήτριες της σχολής Οι περισσότερες περνάνε τα σ/κ στην Αθήνα Δεν είναι ασυνήθιστο Μάλλον εγώ θέλω περισσότερες επιλογές όμως  :grin: )[/quote]

[larus audouinii]

δεν είναι πως δεν καταλαβαίνω .... ;-)  :grin:
ευχαρίστως θα σε έκανα παρέα στο πλοίο ή στο αεροπλάνο αν έφευγες από εδώ...λέμε τώρα   ;-) Κατεβαίνω αναγκαστικά και εγώ συχνά

[pixie]

[quote user="κώστας" post="343113"]κρύο το άδειο μαξιλάρι της απουσίας δίπλα
Αν είναι δικό σου αυτό
γιατί δεν τα εκδίδεις;[/quote]

Λες, ε?  :razz:  :mrblue:  :mricy:

Πάντως, ναι... μπορεί να μοιάζει όχι μόνο κρύα αλλά και πολική η απουσία καμιά φορά! :sad:

Αν όμως υπάρχει ουσία, ακόμα κι αυτό αντέχεται. Η ανασφάλεια και η ζήλια είναι που σκοτώνουν. Και γενικά ό,τι προκύπτει από την έλλειψη καθημερινής επαφής.

Οι λέξεις μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι μας στις σχέσεις από απόσταση!

[eloy]

500 χιλιόμετρα με πόσες λέξεις ισοδυναμούν άραγε;

[kuria]

500 χιλιομετρα ισοδυναμουν με...  :roll:

... 5 ωρες υπνο!  :lol:

[eloy]

Εξ'αποστάσεως=ύπνος=όνειρα δηλαδή;;;

Και αν "κουνάει" το τραίνο;

[pixie]

Σχέσεις εξιδανικευμένες και ταυτισμένες με την ψυχή μας λόγω της απόστασης...

Σχέσεις που δεν λειτουργούν σαρωτικά ακριβώς λόγω της απόστασης...