Εξ Αποστάσεως...

[black_velvet]

[quote user="pixie" post="343007"]Σωστά, παιδιά, ας αφήσουμε πια αυτό το σημείο, νομίζω ολοκληρώθηκε... :oops: :cool:  
 

Επί της αποστάσεως τώρα... έχω μια ερώτηση να κάνω...

Τι είναι προτιμότερο...
α] Να έχεις μια σχέση εξάρτησης για διάφορους λόγους - μια τυπική σχέση τελοσπάντων ημιτελή και ατελεσφόρητη - με κάποιον στην πόλη σου, κάτω από την ίδια στέγη, δίπλα σου... αλλά επί της ουσίας να βιώνεις την απόσταση...
Κι ας έχεις καθημερινή επαφή οπτική ή σωματική και την υποθετικά τακτοποιημένη κοινωνικά ζωή!

'Η

β] Να εξιτάρει το μυαλό σου η ζωντανή αίσθηση του άλλου που βρίσκεται μεν μακριά, αλλά στην πραγματικότητα καλύπτει κάθε σου κύτταρο κι αρκεί μια σκέψη μόνο για να γεμίσει η ζωή σου συγκινησιακούς πόρους?
Κι ας σας χωρίζουν μερικά χιλιόμετρα![/quote]

Έτσι όπως το θέτεις, είναι λες και δεν υπάρχει άλλη επιλογή! Σαφέστατα στη ζωή οι επιλογές δεν είναι μόνο 2.
Ανάμεσα, πάντως, σε αυτές τις 2 (που προφανώς τις περιόρισες για χάρη του συγκεκριμένου θέματος), δεν πιστεύω πως θα υπήρχανε και πολλοί που θα δηλώνανε πως προτιμούν την πρώτη. Ανεξάρτητα από το τι γίνεται τελικά στην πραγματικότητα...

[katinaki]

Πολύ σωστό και αυτό.
Γιατί το τέλειο για μας θα πρέπει να βρίσκεται στην άκρη του κόσμου;
Υποχωρήσεις και συμβιβασμούς κάνουμε έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα. Με φίλους, με συνεργάτες, με γείτονες.

Όμως από την εμπειρία μου, αν δεν υπάρχει κάτι που να δένει δύο ανθρώπους, κάτι μεγαλύτερο, χημεία , αγάπη, κώδικας επικοινωνίας μυστικός, όλα τελειώνουν γρήγορα.  :neutral:

ααχχ! λύση στο πρόβλημα δεν δόθηκεεε  :sad:
 (έχει ένα σχετικό τραγούδι η Αρλέτα. Με το ζευγάρι που συναντιέται στο καφενείο... και λύση στο πρόβλημα δεν δίνεται...)

[katinaki]

το ηύρα  :grin:

[black_velvet]

[quote user="katinaki" post="343043"]...
Όμως από την εμπειρία μου, αν δεν υπάρχει κάτι που να δένει δύο ανθρώπους, κάτι μεγαλύτερο, χημεία , αγάπη, κώδικας επικοινωνίας μυστικός, όλα τελειώνουν γρήγορα.  :neutral:

ααχχ! λύση στο πρόβλημα δεν δόθηκεεε  :sad:
 (έχει ένα σχετικό τραγούδι η Αρλέτα. Με το ζευγάρι που συναντιέται στο καφενείο... και λύση στο πρόβλημα δεν δίνεται...)[/quote]

Θέληση.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη.
Κι είναι εκείνη που μπορεί ακόμη και να εκμηδενίσει τις όποιες αποστάσεις.

[align=center]

[/align]

Υ.Γ. κι εγώ το ηύρα!  :razz:

[kuria]

[quote user="κώστας" post="343019"]αν ήταν μερικά δε θα μας πείραζε...
Υποννοείς ότι δεν εξιτάρει το μυαλό σου η ζωντανή αίσθηση του άλλου, ούτε στην πραγματικότητα καλύπτει κάθε σου κύτταρο και δεν αρκεί μια σκέψη μόνο για να γεμίσει η ζωή σου συγκινησιακούς πόρους;[/quote]

αυτος ειναι ο κώστας!!!
οχι που μερικοι δεν του το χουνε...  :lol:  :lol:  :lol:

[kapoia_za]

[quote user="κώστας" post="343019"]Υποννοείς ότι δεν εξιτάρει το μυαλό σου η ζωντανή αίσθηση του άλλου, ούτε στην πραγματικότητα καλύπτει κάθε σου κύτταρο και δεν αρκεί μια σκέψη μόνο για να γεμίσει η ζωή σου συγκινησιακούς πόρους;[/quote]
ο τέλειος άντρας..ο άντρας ο σωστός

[κώστας]

Έτσι όπως το θέτεις, είναι λες και δεν υπάρχει άλλη επιλογή!
Έτσι όπως το θέτεις είναι λες και οι συγκεκριμένες αποτελούν επιλογές.

[katinaki]

[quote user="κώστας" post="343065"]Έτσι όπως το θέτεις, είναι λες και δεν υπάρχει άλλη επιλογή!
Έτσι όπως το θέτεις είναι λες και οι συγκεκριμένες αποτελούν επιλογές.[/quote]

για να "ακούσουμε" αυτές που θεωρείς εσύ επιλογές...

[κώστας]

κατινάκι,
ας μην συγχέουμε την επιλογή
με τους προβληματισμούς
που πιθανά [και συχνά] θέτει
η επιλογή κάποιας επιλογής.
Διότι, τότε,μπορεί να τύχει
να αναζητούμε λύσεις αντί
να κοιτάμε τις επιλογές μας.
Και εγώ έχω διδαχτεί να κοιτάω
όταν θέλω να βρω μια λύση.

[black_velvet]

[quote user="κώστας" post="343065"][quote user="black_velvet" post="343042"]
Έτσι όπως το θέτεις, είναι λες και δεν υπάρχει άλλη επιλογή![/quote]

Έτσι όπως το θέτεις είναι λες και οι συγκεκριμένες αποτελούν επιλογές.[/quote]
Για χάρη της συζήτησης και ανάπτυξης του συγκεκριμένου θέματος; ναι, δέχομαι να τις θεωρήσω "επιλογές" προκειμένου να απαντήσω στην ερώτηση που τέθηκε ("τι θεωρείτε προτιμότερο"). Χωρίς απαραίτητα να συμφωνώ, όπως τόνισα στο υπόλοιπο της απάντησής μου που έσβησες.


[quote user="κώστας" post="343078"]κατινάκι,
ας μην συγχέουμε την επιλογή
με τους προβληματισμούς
που πιθανά [και συχνά] θέτει
η επιλογή κάποιας επιλογής.
Διότι, τότε,μπορεί να τύχει
να αναζητούμε λύσεις αντί
να κοιτάμε τις επιλογές μας.
Και εγώ έχω διδαχτεί να κοιτάω
όταν θέλω να βρω μια λύση.[/quote]

Κάτι δεν μου πάει καλά στις παραπάνω εκφράσεις σου που τόνισα (η επιλογή της επιλογής ω! επιλογή ;;; ).
Με αποτέλεσμα να μην είμαι σίγουρη πως μπορώ να βγάλω νόημα από αυτά που γράφεις.
Π.χ.: τι έχεις διδαχτεί να κοιτάς όταν θέλεις να βρεις μια λύση; έχεις διδαχτεί να τις κοιτάς; (τις επιλογές); ή κοιτάς κάτι άλλο;

Θα μπορούσες να γίνεις πιο σαφής ολοκληρώνοντας/συμπληρώνοντας τη φράση σου ώστε να φαίνεται σε τι αναφέρεσαι;

[katinaki]

[quote user="κώστας" post="343078"]κατινάκι,
ας μην συγχέουμε την επιλογή
με τους προβληματισμούς
που πιθανά [και συχνά] θέτει
η επιλογή κάποιας επιλογής.
Διότι, τότε,μπορεί να τύχει
να αναζητούμε λύσεις αντί
να κοιτάμε τις επιλογές μας.
Και εγώ έχω διδαχτεί να κοιτάω
όταν θέλω να βρω μια λύση.[/quote]

ευχαριστώ! με φώτισες  :mrgreen:

[κώστας]

Το ερώτημα είναι,
αν μου αρέσουν τα αχλάδια
έχει σημασία το δίλημμα επιλογής
μεταξύ σάπιων μήλων και πλαστικών πορτοκαλιών;

τι έχεις διδαχτεί να κοιτάς όταν θέλεις να βρεις μια λύση; έχεις διδαχτεί να τις κοιτάς; (τις επιλογές); ή κοιτάς κάτι άλλο;
Έχω διδαχτεί να κοιτάω τις επιλογές.

[κώστας]

ευχαριστώ! με φώτισες
Δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι τα φώτα μου.
Αποδεικνύεται απ' αυτό:
Όμως από την εμπειρία μου, αν δεν υπάρχει κάτι που να δένει δύο ανθρώπους, κάτι μεγαλύτερο, χημεία , αγάπη, κώδικας επικοινωνίας μυστικός, όλα τελειώνουν γρήγορα.

[black_velvet]

[quote user="κώστας" post="343083"]Το ερώτημα είναι,
αν μου αρέσουν τα αχλάδια
έχει σημασία το δίλημμα επιλογής
μεταξύ σάπιων μήλων και πλαστικών πορτοκαλιών;

[/quote]

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.
Θα μπορούσες πάντως να το θέσεις για συζήτηση σε ένα άλλο θέμα.

Το ερώτημα - ή μάλλον, η συζήτηση - εδώ αφορά τις σχέσεις. Και μάλιστα, τις σχέσεις εξ αποστάσεως. Που, είτε αρέσουνε είτε όχι, συμβαίνουνε σε κάποιους ανθρώπους. Κι αναρωτιόμαστε εάν και κατά πόσον "πρέπει", "αξίζει" να μπει κανείς σε μια τέτοιου είδους σχέση και αν και κατά πόσον του προσφέρει κάτι τελικά - και τι.
Αυτό τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι εγώ.
Και δεν μπορώ να δεχτώ τον παραλληλισμό οποιασδήποτε σχέσης με σαπίλα και πλαστικά. Για τον απλούστατο λόγο πως κάθε σχέση έχει ως βασικό της συστατικό τον άνθρωπο.

[kapoia_za]

πήρα πίσω την απάντηση ως επιπόλαιο ανακάτεμα σε διάλογο που δε συμμετείχα  
 :oops: