Εγωκεντρικοί Μηχανισμοί...

[larus audouinii]

[quote user="pixie" post="333594"]Το ευκολοπρόχειρο![/b]

Το εύκολο στην κρίση μας, το πρόχειρο στο μυαλό μας, το να υποτιμούμε ευθαρσώς κάθε αλλότριο στοιχείο ως προς την κουλτούρα μας, το να σνομπάρουμε ότι δεν μας μοιάζει, το να υπερεκτιμούμε εαυτόν ως το μοναδικό μέτρο σύγκρισης, το να φτύνουμε πάνω σε ότι απλά δεν γνωρίζουμε...

Το να χρεώνουμε ως λάθος αυτό που είναι  αδιανόητο στη σκέψη μας...

 :roll:[/quote]
Οι απορίες  της pixie, και από μια άλλη οπτική, όπως είναι διατυπωμένες αρχικά σίγουρα έχουν ενδιαφέρον  Όπως και το κείμενο που εντόπισα, πιο κάτω, ίσως ....

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΥ, του Κώστα Σπυρόπουλου

Από την αλληγορία της σπηλιάς του Πλάτωνα, έως το Matrix, διαβαίνοντας μέσα από τους μύθους του La Fontaine, καταλήγουμε πως η χρήση του γλωσσικού συμβολισμού είναι ένας προνομιακός τρόπος που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να σκεφτεί και να διαδώσει τις ιδέες του σε άλλους ανθρώπους.
Ο Olivier Clerc, συγγραφεύς και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον.
Είναι μέσα της, συμπυκνωμένες, η ζωή και η γνώση, που ο καθείς μας θα πρέπει να φυτέψει στον προσωπικό του κήπο ώστε ένα αύριο να μπορέσει να δρέψει τους καρπούς τους.

Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν …
Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά.
Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.
Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.
Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατʼ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.

Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.
Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από
20, 30 η 40 χρονιά, θα μας έκαναν να φρίξουμε, και να βγούμε στους δρόμους, σιγά σιγά έγιναν κοινότυπες και σήμερα περνάνε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.
Στο όνομα της προόδου, της επιστήμης και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας έκαστου, της αξιοπρέπειας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνενοχή των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάσει την ικανότητα και τη θέληση τους να αμυνθούν.
Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και εξεγέρσεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραμματικές συνθήκες ζωής που μας επιβάλλουν.
Το συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως με την υπερπληροφόρηση, τις κακόγουστες εκπομπές και τα reality shows που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μεταλλάσουν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου σε παθητικό δέκτη που απλά εκτελεί εντολές χωρίς κρίση και ικανότητα να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του……………………….

Όταν για πρώτη φορά μίλησα γι αυτά τα πράγματα, αναφερόμουν στο αύριο…
Τώρα, αναφέρομαι στο σήμερα !!!
Συνειδητοποίηση, η βράσιμο.
Πρέπει να διαλέξετε!
Λοιπόν, αν δεν είστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, κάντε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά
Είμαστε ήδη μισοβρασμένοι;!!
Η όχι;!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

[NoName]

Είναι σχετικό αυτό? Ψάχνω να βρω έστω την αλληγορία με το θέμα, αλλά αδυνατώ

[larus audouinii]

αρχικά δεν σε αδικώ Χρειάζεται λίγη περισσότερο προσπάθεια (για να καταλάβεις πετούμενα   :oops:  ;-)  )
Και παρεπιμπόντως, δεν είσαι και ο μόνος! και εγω έχω μια απορία από δική σου απάντηση σε άλλη ενότητα

[NoName]

Την ιστορία του βατράχου προσπάθησα να καταλάβω την συνάφεια της με το θέμα, έχει και πετούμενο η ιστορία?
Και παρεμπίπτοντος γιατί δεν διατυπώνεις την απορία σου στην αλλη ενότητα? οι μαντικές μου ικανότητες είναι περιορισμένες έως ανύπαρκτες

[pixie]

Καλημέρα! Νομίζω ότι η Larus αναφέρεται πιο γενικά στο φαινόμενο της κοινωνικής παρακμής, της αλλοτρίωσης, της απαξίωσης.
Το κείμενο μεταφέρει ένα θετικό και ελπιδοφόρο μήνυμα συνειδητοποίησης και τη γενικότερη ώθηση σε επίπεδο αξιών: Ξυπνήστε!

'Αλλωστε κάθε ερμηνεία είναι ένα παιχνίδι του μυαλού. Για μένα, αυτό που διάβασα, είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο ενός στείρου μέσου όρου σε επίπεδο ύπαρξης, ένα χαστούκι στο πρόσωπο ενός επιφανειακού τρόπου - είτε ονομάζεται κοινωνικός καθωσπρεπισμός, είτε δογματισμός, είτε πρόκειται για τους χυδαίους κινδύνους ενός υπέρμετρου εγωισμού...


Κι εδώ προφανώς βρίσκεται η σύνδεση με το θέμα.  ;-)
Αφού, σε κάθε ζωτικό τομέα, οι λεπτές αξίες και η ανθρώπινη ευαισθησία ισοπεδώνονται στο επίπεδο μιας ''ευκολοπρόχειρης'' ομοιομορφίας κι αφού υπέρ το δέον γίνεται προσπάθεια αντικειμενοποίησης των προσωπικών μας βιωμάτων, δεν είναι αυτονόητο να βασιλεύει κι ο εγωκεντρισμός?


Κι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα είναι να την αρνηθούμε με μια ριζική αντιμετώπιση... Αφύπνιση! Να πετάξουμε ελεύθερα! Να αποδείξουμε πως είμαστε πιο δυνατοί από αυτήν και επιτέλους άνθρωποι...

[κώστας]

Κι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα είναι να την αρνηθούμε με μια ριζική αντιμετώπιση... Αφύπνιση! Να πετάξουμε ελεύθερα! Να αποδείξουμε πως είμαστε πιο δυνατοί από αυτήν και επιτέλους άνθρωποι...
Να θυμηθώ να μην ισοπεδώνω στο επίπεδο μιας ευκολοπρόχειρης ομοιομορφίας.
Α, ναι. Και να μην προσπαθώ να αντικειμενοποιήσω τα προσωπικά βιώματα όλων.

Διότι, εκτός από την ισοπέδωση του πάτου
υπάρχει και η ισοπέδωση της "κορυφής".
Μια "κορυφή" που χαριζει το άλλοθι
του αλτρουισμού
στον ακραία εγωκεντρικό.

[pixie]

Σαν να λέμε...

[larus audouinii]

Οφ τοπικ
Έχω κέφια σήμερα ...(και να ξερετε πως με παρασύρετε...)
Είναι γεγονός πως έχουν γραφεί αρκετές ιστορίες με την μορφή μύθων, παραβολών, αλληγοριών και παραμυθιών με ήρωα ένα βάτραχο!  ;-)  :oops:
Πράσινο μάλλον, με μεγάλα πόδια που άλλοτε τονκάνουν να σαλτάρει μέσα στο νερό όταν δεν του αρέσει το υπόλοιπο περιβάλλον  .... Άλλοτε μεταμορφωμένο σε χαμογελαστό πρίγκιπα!  ;-) Και κατά  τον Αίσωπο ο ήρωας του κατά  μηδέν πλέον του λαλείν δυνάμενον  :!:  
Κάπως έτσι τον περιγράφει και ένας συγγραφέας, "από πρίγκιπας βάτραχος και τούμπαλιν" Και κάπου σημειώνει: χειρίσου τες προσεκτικά, γιατί οι λέξεις έχουν περισσότερη δύναμη και από ατομικές βόμβες  
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η προηγούμενη από αυτή την ανάρτησή μου με την αλληγορία του βάτραχου είχε να κάνει με το "ευκολοπρόχειρο",
το να χρεώνουμε ως λάθος αυτό που είναι αδιανόητο στην σκέψη μας, για την υποκειμενική λογική και κρίση Ως το θέμα του τόπικ τελικα, αν κατάλαβα και καλά, γιατί στην πορεία μπορεί να χάσεις και τον δρόμο  :sad:
Και όντως αυτό ισχύει, ίσως και λόγω της κουλτούρας μας ως ένα βαθμό  
Πρώτα πρώτα λοιπόν, μπορείς να αλλάξεις κάτι σε αυτή την τροχιά, αν δοκιμάσεις.... την γερή εκτίναξη :roll:
Και στην συνέχεια δεν είναι δύσκολο να αλλάξει ο τρόπος σκέψης με την συνειδητοποίηση και την αλλαγή συνηθειών...το δεν με αφορά για όσα γίνονται πέρα από μένα και η απάθεια κάπου φτάνοντας ως την ασυδοσία,  το να μην τροχοδρομείται η διαδικασία σκέψης και δράσης  Φυσικά αναφέρομαι στο αντιστέκομαι στο ευκολοπρόχειρο γιατί διαφοαρετικά μεταξύ άλλών δεν νοείται και η αξιοπρέπεια
Μια παράμετρος εξάλλου του ευκολοπρόχειρου, θα ήταν και ότι το περιβάλλει γύρω του

http://www.nealefkadas.gr/news.php?sid=3080

[pixie]

Σωστά... Αλλά, Γλαράκι, αυτό που παραθέτεις αναφέρεται μάλλον σε μια ριζική ανατροπή των κοινωνικών δεδομένων! Πράγμα πάρα πολύ δύσκολο... ;-)
Μια γροθιά στο σύστημα... :evil:  

Εγώ αναφέρομαι περισσότερο σε επίπεδο ατομικής συνείδησης...

[pixie]

Η επιφάνεια - η ψευδαίσθηση - έχει συνήθως έναν ενιαίο άξονα που γύρω του συσπειρώνονται όλες οι λειτουργίες. Το ίδιο ακριβώς όμως συμβαίνει και με την εσωτερική μας περιοχή!


Αναμενόμενο να υπάρχει η πάλη των αντιθέτων...

Κάνοντας μια προσπάθεια ανακατάταξης του αυθεντικού υλικού απαλλαγμένου από κάθε ίχνος εγωκεντρισμού...