Η Τενεκεδούπολη...

[pixie]

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ζούμε σε μια Τενεκεδούπολη... :sad:  


Πολλά τενεκεδάκια ακούμε να βαράνε κάθε μέρα, κι ο θόρυβος είναι τόσος που - εκτός από το ότι μας ζαλίσανε με άχρηστες πληροφορίες - έχει αρχίσει να χάνεται και το νόημα! :evil:

Πού ήταν κρυμμένα όλα αυτά τα τενεκέδια - απόβλητα του συστήματος?

'Η μάλλον από πού ξεφύτρωσαν όλοι αυτοί οι ΤΕΝΕΚΕΔΕΣ?


Μήπως οφείλουμε και μια αληθινή ματιά στον καθρέφτη μας? ;-)

[κώστας]

Μήπως οφείλουμε και μια αληθινή ματιά στον καθρέφτη μας?
Αυτό έχει ενδιαφέρον
και από τις δύο όψεις.
Είτε η ματιά είναι ήδη αληθινή
είτε ήδη ψεύτικη.

Αν είναι αληθινή
δεν υπάρχει αμφιβολία, ζούμε σε μια Τενεκεδούπολη

όπου
πολλά τενεκεδάκια ακούμε να βαράνε κάθε μέρα, κι ο θόρυβος είναι τόσος που...έχει αρχίσει να χάνεται και το νόημα!


Πού ήταν κρυμμένα όλα αυτά τα τενεκέδια - απόβλητα του συστήματος?
Επομένως
το νόημα είναι η πηγή του κακού.


Αν η ματιά είναι ψεύτικη, τότε
υπάρχει αμφιβολία για το αν ζούμε σε μία τενεκεδούπολη.

Επομένως, ενδέχεται
να μην έχουμε ζαλιστεί από πληροφορίες
θέτοντας εν αμφιβόλω την -δεδομένη- αχρηστία τους.
Και όλο αυτό (η μη ζαλάδα)
αποτελεί στέρεο υπόβαθρο
του νοήματος
και σημείο αναφοράς,
ώστε να μην χάνεται εύκολα.
Ότι η ματιά είναι ψεύτικη.

[pixie]

Μήπως οφείλουμε και μια αληθινή ματιά στον καθρέφτη μας?



Σωστά... Βέβαια, παρά την εξαιρετική παρατηρητικότητά σου και το αναλυτικό σου πνεύμα, δεν στάθηκες σε μια άλλη εκδοχή που ήταν η δική μου αρχική σκέψη.


Κοιτάζοντας κάποιος με ρεαλισμό στον καθρέφτη του, ανακαλύπτει ή βρίσκει επιτέλους το θάρρος να παραδεχτεί ότι η εικόνα που βλέπει - η δική του εικόνα - είναι αυτή που έχει τα χαρακτηριστικά του τενεκέ! ;-)

Δεν γίνεται όλη η ασχήμια να αφορά τους άλλους κι όχι εμάς!

Για ευνοήτους λόγους, λοιπόν, κάποια στιγμή, που η αυταπάτη περί του εαυτού μας τελειώνει, εμφανίζεται και η αλήθεια - η οποία μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα, είναι όμως πάντα μόνο μία...  :idea:
Κι αν αυτό που βλέπουμε θυμίζει ένα κενό τενεκεδάκι, οφείλουμε στον εαυτό μας μια αναθεώρηση ως προς τον τρόπο ύπαρξης...

[κώστας]

Θα έλεγα ότι
αν αυτό που βλέπουμε θυμίζει
ένα κενό τενεκεδάκι, τότε
είμαστε σε αναθεώρηση
ως προς τον τρόπο ύπαρξης.

[pixie]

Σωστή η παρατήρηση...  ;-)

Γιατί, από τη στιγμή που είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε κάτι τέτοιο, αυτό και μόνο δείχνει παραδοχή της πραγματικής εικόνας και ωριμότητα...

[pixie]

Τενεκέδες κάθε τύπου, στην κυβέρνηση των παραμυθάδων...

Σε δόσεις παίζουν τον συγκλονιστικό - προκάτ - ρόλο τους, από τηλεοράσεως, στο θέατρο Σκιών!
Παραστάσεις καραγκιόζη και μαριονετών! :razz:


Και η δίκαιη οργή του κόσμου ανεβαίνει, ενώ ο αέρας της απόγνωσης λαχανιάζει γύρω μας...

'Αγρια κατακερματισμένη η δικαιοσύνη...  :sad:

[κώστας]

Μπα, μην το λες.
Εμένα συμπαγής μου φαίνεται.
Σαν οικογένεια.
Δικηγόροι με φάτσα μαφιόζου και
δικαστές με φάτσα capo.

[pixie]

'Ανεργοι, αδικημένοι, ηλικιωμένοι, νέοι με χαμένα οράματα, απλοί άνθρωποι, χιλιάδες διαψεύσεις και οργισμένη αντίδραση...

Ένα ξεδιάντροπο ξεπούλημα όσο - όσο που πάει, ψυχρά κι αδιάφορα, να μας επιβληθεί!  :evil:
Μέτρα χωρίς ανθρώπινα κριτήρια, απίστευτη σκληρότητα, ηθική αναλγησία και ένα κράτος παρακμής που τρώει χωρίς αναστολές τα παιδιά του!


Ω, αειθαλές πνεύμα του κρατικού αμοραλισμού, άντε μου στον Καιάδα μαζί με τα μυαλά - τενεκέδες - που στήνουν δόλια δίχτυα αράχνης - παγίδες για να αιχμαλωτίσουν τις ελεύθερες συνειδήσεις μας - και καπηλεύονται τον μόχθο μιας ζωής...

[κώστας]

Όσο ο ραγιάς θα ανακαλύπτει
ή θα εφευρίσκει "τους υπεύθυνους"
τόσο θα αναπαράγει, ανακυκλώνοντας
τον ραγιαδισμό του και την επακόλουθη
ατολμία που γεννά αυτός.
Ατολμία που η κουτοπονηριά του
την βαφτίζει "ελεύθερη συνείδηση".
Την ελεύθερη συνείδηση της πιτσιρικαρίας,
κατόχου κινητών των 300 € [εκατό χιλιάδες δραχμές]
για να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα.
Ή των πατεράδων τους που άδειασαν τις αντιπροσωπείες
αυτοκινήτων, όταν εξαγγέλθηκαν τα μέτρα
"τόνωσης της οικονομίας" τού μπουγάτσα.

Είμαστε σε οικονομικό πόλεμο. Παγκόσμιο.
Και βρεθήκαμε στη δίνη του κυκλώνα
ως οι πλέον ασθενείς οικονομικά.
Οι ευδαιμονισμένοι γκιαούρηδες
λειτουργούν ως κατάσκοποι-σαμποτέρ
που δρουν εντός των τοιχών.

[pixie]

Η ''ελεύθερη συνείδηση'', αγαπητέ κώστα, κερδίζεται με προσωπική φθορά και έχει κόστος.
Κρύβει περηφάνεια... Δεν καταγράφεται τυχαία...
Συνεπώς η λέξη ''κουτοπονηριά'' εδώ είναι το λιγότερο άσχετη! :razz:

Και δεν είναι ραγιαδισμός η οπτική γωνία, του να θεωρούν κάποιοι ίσως περισσότερο ιδεαλιστές- και εγώ μεταξύ αυτών - ότι την κρίση δεν τη δημιουργήσαμε εμείς, δεν ασκήσαμε εμείς οικονομική πολιτική, και τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε τις ρεμούλες άλλων, τη ληστρική πολιτική κυβερνώντων επιτηδείων!

Στην τελική, δεν ερωτηθήκαμε αν επιθυμούμε να προσφέρουμε τους μισθούς μας και τα κεκτημένα δικαιώματά μας, για να κλείσουν χαίνουσες κρατικές πληγές και τρύπες υποχρεώσεων.

[κώστας]

Η κουτοπονηριά του ραγιά
προάγει τον ιδεαλισμό
ώστε να αποσοβήσει το γεγονός ότι
συμπράξαμε και συνεχίζουμε ακόμη και τώρα
να συμπράττουμε στην κρίση.
Άλλο η ιδέα και άλλο η πράξη...
Έτσι, όταν αναφέρονται παραδείγματα και πρακτικές
ευδαιμονισμού και άρα σύμπραξης στην γενικευμένη κρίση της χώρας,
η έμφυτη κουτοπονηριά τα αγνοεί.
Παραδίδει δε, μαθήματα...
ελεύθερης συνείδησης...που κρύβει την υπερηφάνεια της.
Τέλος, τα "κεκτημένα δικαιώματα"
τι άλλο εκφράζουν πέραν ενός άκαμπτου συντηρητισμού;

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Ο όχλος και όσοι τον επιδοκιμάζουν
δεν είναι ούτε ενάρετος ούτε τολμηρός.
Όσο για ελεύθερος, ε, αυτό υποθέτω
μπορείς να το απαντήσεις μόνη σου.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="337071"].
Τέλος, τα "κεκτημένα δικαιώματα"
τι άλλο εκφράζουν πέραν ενός άκαμπτου συντηρητισμού;[/quote]

Τι λες εδώ? :roll:
Δεν πάει έτσι!

Άκου, φίλε μου, με αγώνες και αγωνία κερδίζεται η δίκαιη αποτίμηση του μόχθου της ζωής μας και κάθε προσωπικό δεδομένο και οικονομικό έρεισμα οφείλει να γίνεται σεβαστό, αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.

Δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα η επιλογή?
Η δικαιοσύνη και η ίση μεταχείριση δεν είναι δικαίωμα επίσης?

Ο γέροντας που χρόνια πληρώνει τους φόρους και τις εισφορές του και τώρα που βιολογικά είναι ασθενής, δεν είναι τραγικό να υποβαθμίζεται η περίθαλψή του? Γιατί του ψαλιδίζουν τη σύνταξη?
Ο νέος, που βρίσκεται στα χρόνια της δημιουργίας και της παραγωγής, για ποιό λόγο πρέπει να ακυρώσει τα όνειρά του στην πράξη? Για ποιό λόγο να μην είναι ξαφνικά σε θέση να εξασφαλίσει την οικογένειά του? Για ποιό λόγο να αναλώνεται σε μαύρες σκέψεις επιβίωσης και η πνευματική του ανάπτυξη να θεωρείται ξαφνικά πολυτέλεια ?

Γιατί η περικοπή των μισθών να είναι ''θυσία'' αυτοεπιβεβλημένη? :evil:
Από πότε η καθεστωτική αντίληψη - αυθαίρετα και αλαζονικά - παίρνει φασιστικά το δικαίωμα να μεταμορφώνει ανθρώπους σε κοινωνικά ράκη?


Εδώ χάθηκαν ακόμα και τα προσχήματα...

[κώστας]

Εδώ λέω ότι
η επίκληση στα κεκτημένα δικαιώματα
που γίνεται από σένα,
συνιστά συντηρητισμό.

[pixie]

:smile:

Α, μάλιστα...
Βρήκες τον άνθρωπο που σιχαίνεται τη μετριότητα των συστημάτων, που ζει μόνος και ασυμβίβαστος πληρώνοντας μέχρι σήμερα κάθε σκληρό τίμημα για την ευαισθησία του, και του χρεώνεις συντηρητισμό! 'Αντε καλά, αλλά δεν έχω διάθεση για ανέκδοτα πια...
 

Λοιπόν, για να τελειώνουμε, το να μην δέχομαι να με υποτιμούν οι κλέφτες και οι ψεύτες που κόπτονται στυγνά για την ''πίτα'' της εθνικής κυριαρχίας, το να μην μπορώ να βλέπω τη σκανδάλη του εκβιασμού στον κρόταφο των εργαζομένων, το να μην θέλω να είμαι στο εξής απόλυτα ετεροπροσδιοριζόμενη και ικέτιδα στη χώρα που ζει το παιδί μου, το να μην αντέχω το λάδωμα και το γρασάρισμα, το να αγωνίζομαι για την ανθρώπινη δικαιοσύνη... είναι ιερό δικαίωμα!


Να πεθάνουν! Γίνεται? Αυτοί οι γνωστοί - άγνωστοι που, αλεξίσφαιρα κρυμμένοι, μας τροφοδοτούν τεχνιέντως με πληροφορίες και μέτρα, να μεγαλώνουν έτσι το φόβο μας, να εντείνουν την αγωνία μας, να κεντρίζουν την οργή μας, ηδονιζόμενοι από το αυτομαστίγωμά μας.

Γιατί δεν μπορεί η ενοχή να βαρύνει έναν ολόκληρο λαό! :razz:  ;-)

[κώστας]

Τις δικές σου ενοχές
να τις φας μόνη σου.
Δεν είσαι ο ελληνικός λαός
ούτε μπορείς να κρύβεσαι πίσω του
ως κάργα ετεροπροσδιοριζόμενη.

Όσο για την ιερή αγανάκτηση...
είσαι τόσο ψεύτικη ρε παιδάκι μου
που δεν ξέρω αν πρέπει να θλίβομαι
ή να σε άρχιζα στα κλωτσίδια.

Δυστυχώς, η μόνη αλήθεια που σου βγαίνει
έστω και καλυμμένα πίσω από κάποιο θυμικό
είναι η ακραία σου αρνητική ενέργεια.