Η ευγένεια είναι ξεπερασμένη;;

[KostasD33]

ναι.....

κρυφογάβρε

[black_velvet]

[quote user="Pappas10" post="348403"][quote user="pixie" post="348400"]Τα όρια της ευγένειας δεν είναι πάντα οριοθετημένα... πχ. κανόνες τύπου αγγλοσαξωνικής ευγενείας που υποχρεώνουν σε πληθυντικό ή τύπους ή πρωτόκολλο κι όλα αυτά τα ψευτοκαικαλά, εγώ εδώ στην Ελλάδα θα τους θεωρούσα στείρους.

Κάποιοι κανόνες καλής συμπεριφοράς, νομίζω αρκούν. Γίνεται τώρα να πας στο περίπτερο και να πεις "ευχαριστώ" για μια εφημερίδα ή τις καραμέλες? Θα αρχίσει να σκέφτεται πονηρά ο περιπτεράς: "κάτι άλλο θα θέλει αυτή και με καλοπιάνει για κανένα επόμενο βερεσέ'', ''ρε μπας και δεν πλήρωσε και με δουλεύει?'' ''ωχ, θα έδωσα λάθος ρέστα!'' ''μήπως μου την πέφτει?''
Κι αν είναι να βγάζεις τον άλλον από το οικοσύστημά του και να τον κάνεις παρανοϊκό με την ευγένειά σου, βράσε όρυζα... :razz:  :lol:[/quote]

Δηλαδή εγώ που λέω "ευχαριστώ" αφου πληρώσω τον τύπο που μου καθαρίζει τα τζάμια στο φανάρι μάλλον κρύβω έναν κίναιδο μέσα μου....[/quote]

Εγώ που λέω ευχαριστώ και στον περιπτερά μαζί; Τι κρύβω; Θα ζήσω γιατρέ μου;
(Βρε μπας και είμαι στείρα και δεν μου το λένε;  :roll:  :shock: )

[pixie]

[quote user="Pappas10" post="348403"]Δηλαδή εγώ που λέω "ευχαριστώ" αφου πληρώσω τον τύπο που μου καθαρίζει τα τζάμια στο φανάρι μάλλον κρύβω έναν κίναιδο μέσα μου....[/quote]

Όχι, βέβαια! Καταλαβαίνω... κι εγώ το ίδιο κάνω... λέω ''ευχαριστώ'' ακόμα και στον οδηγό του λεωφορείου που μου ανοίγει την πόρτα στη στάση... :smile:

Αν είναι μάλιστα όμορφος, γίνομαι εξαιρετικά θετική και άκρως ευγενική!  ;-)  :razz:

[Belladona]

θεωρώ ότι η έμφυτη ευγένεια είναι διαχρονική και πάντα διαφαίνεται από στον τρόπο που λειτουργούμε

[CHRIS_FEMALE_]

και απαντω εγω τωρα με το φτωχο και αχαλινωτο μυαλο μου...τι θα χρειαζομασταν το  :shock: σαβουαρβιβρ στην υπο κατοχη αιχμαλωσια μας απο εναν εχθρο σαν χωρα?θα μας ελειπε ενα μαχαιροπηρουνο αραγε ή μια ομαδικη συμπαρασταση αλληλοβοηθειας για ελευθερια και ζωη?
ειχαμε και στου χουριο μας σαβουαγιαρβιβερε ααα?ωρε κατακαημενη ρουμελη που ειν τα παλληκαρια ς  και οι αρχαιοι ελληναρες με τα σπαθια και τις ασπιδες... σπαρτιατικος μέλανας ζωμος...
Καλή Καρδιά,ειλικρινεια,και αγαπη χρειαζομαστε αυτο ειναι το σαβουαρ βιβρ της ψυχης που χρειαζομαστε ολοι.τα αλλα ειναι συμπληρωματικα-εγωιστικα-φιγουρατζιδικα-νεοπλουτισμοι.
:oops:  :lol:

 

[Nikos Apomakros]

Η ευγένεια είναι ένα θέμα στο οποίο είμαι μάλλον ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος... Οπότε συγχωρήστε μου
την "μικρή" (αλλά τεράστια) παρέμβασή μου.

Διάβασα με προσοχή όλες τις απόψεις και μπορώ να πω ότι παρόλο που φαινομενικά υποβόσκει μια διαφωνία
μεταξύ κάποιων από σας, θεωρώ πως δεν είναι όντως έτσι... και συμφωνώ με όλους σας. Αυτό ίσως επειδή,
κατά τη γνώμη μου πάντα, καθένας από σας εκφράζει μια διαφορετική οπτική γωνία, του ιδίου "πράγματος".

Θα παραθέσω μια αγαπημένη μου ιστορία μέσα σε quote ώστε να την αποφύγετε εύκολα  :grin: ...
και κατόπιν την σχετική άποψή μου.

Πριν πολλά πολλά χρόνια, σε κάποια μακρινή περιοχή, υπήρχε ένα χωριό που το κατοικούσαν τυφλοί.
Μια μέρα, κατέφτασε κάποιος με έναν ελέφαντα, ζώο τελείως άγνωστο στους εκεί κατοίκους. Όλοι τους
και με μεγάλη περιέργεια πλησίασαν το ζωντανό κι άρχισαν να το ψηλαφίζουν. Κάποιος τυφλός ψηλάφισε
την κοιλιά του, κάποιος άλλος το τεράστιο πόδι του, κάποιος τρίτος την προβοσκίδα του κ.ο.κ (αν είχατε
πονηρές σκέψεις, αφήστε τις στην άκρη  :twisted: ).
Αφού λοιπόν κάθε τυφλός σχημάτισε την δική του εντύπωση  για το τι είναι ο ελέφαντας, το βραδάκι
συγκεντρώθηκαν στη πλατεία του χωριού για να συζητήσουν την εμπειρία τους. Είπε λοιπόν αυτός που
έπιασε την κοιλιά "ο ελέφαντας είναι κάτι ατελείωτα πλατύ, τραχύ και σχεδόν επίπεδο". "Λάθος κατάλαβες",
είπε με σιγουριά αυτός που είχε πιάσει το πόδι. "Ο ελέφαντας είναι τεράστιος, κυλινδρικός και ιδιαίτερα
σκληρός κι αλύγιστος". "Ε όχι δα", πετάχτηκε ο τρίτος που είχε πιάσει την προβοσκίδα. "Είναι ευλύγιστος,
μαλακός και σχετικά λεπτός, όσο σχεδόν ένα φίδι.

Ακόμη διαφωνούν στο χωριό εκείνο για το τι είναι ο ελέφαντας, αφού τις εμπειρίες τους τις μετέδωσαν
και στους απογόνους τους. Και δεν είχαν εδώ που τα λέμε άδικο. Απλά ο καθένας εξέφραζε ένα κομμάτι
μόνο της αλήθειας, όπως στην τελική κάνουμε όλοι μας και για όλα.

Πριν μιλήσουμε για την ευγένεια, θα έπρεπε πρώτα κάπως να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει, γιατί όχι μόνο
έχει πάρει πολύ διαφορετική μορφή από τον αρχικό της ορισμό (ευ-γενής) αλλά έχει γίνει και πολύμορφη,
πολύπλευρη και δυστυχώς ποικιλοτρόπως χρησιμοποιημένη.
Θα υποθέσω όμως για να μην γίνει Λεξικό Πρωίας η εδώ συζήτηση, ότι πάνω κάτω όλοι έχουμε κατά νου
το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Η ευγένεια για μένα είναι προϋπόθεση. Για πολλά πράγματα. Η ευγένεια είναι τρόπος έκφρασης κι η έκφραση
είναι αναπόσπαστο τμήμα της συμπεριφοράς. Η συμπεριφορά με την σειρά της είναι τμήμα του χαρακτήρα
κι ο χαρακτήρας τμήμα της προσωπικότητας, δηλαδή τολμώ να πω του ολοκληρωμένου προφίλ ενός ανθρώπου.

Θα ήταν ιδανικό να εκφράζει πρόθεση η ευγένεια και να μην είναι πρόφαση. Ακόμα κι όταν αυτό δεν συμβαίνει όμως,
ακόμα κι όταν είναι "ψεύτικη" όπως πολύ σωστά κάποιοι είπαν, η ευγένεια δεν χάνει την θετική της επιρροή γιατί
προδιαθέτει θετικά. Και η θετική προδιάθεση θα είναι πάντα κάτι το θετικό, όσο ψεύτικο κι αν είναι το μίγμα από το
οποίο προέκυψε, όσο υστερόβουλος κι αν ήταν αυτός που την χρησιμοποίησε.
Αν κάποιος χρησιμοποιεί την ευγένεια για να μας ξεγελάσει, το αν θα τα καταφέρει θα είναι επειδή εμείς το επιτρέψαμε,
όντας εύπιστοι, ονειροπόλοι ή οτιδήποτε σχετικό. Κι εκτός αυτού, αν κάποιος χρησιμοποιήσει μαχαίρι για να σκοτώσει
ή απειλήσει, για να βλάψει με τον οποιοδήποτε τρόπο, το γεγονός αυτό δεν αναιρεί την χρηστικότητα του αντικειμένου.

Επανέρχομαι λοιπόν. Η ευγένεια δημιουργεί τις προϋποθέσεις για κάτι θετικό, είτε αυτό είναι συζήτηση, διάλογος,
συνεργασία, είτε απλή συναναστροφή, εξυπηρέτηση ή ανταλλαγή (περιπτεράς/πελάτης). Δεν έχει συγκεκριμένα μέτρα
και σταθμά. Όπως σωστά ειπώθηκε, απέναντι σε φίλους θα δράσεις διαφορετικά, απέναντι σε αγνώστους διαφορετικά,
απέναντι σε στενούς συγγενείς διαφορετικά.
Οφείλει λοιπόν κανείς να χρησιμοποιήσει την κρίση του για να φερθεί ανάλογα σε κάθε πρόσωπο με το οποίο συναναστρέφεται,
για να δημιουργήσει και διατηρήσει την κοινωνικότητά του, εάν φυσικά την επιθυμεί όσο πιο προσοδοφόρα γίνεται.

Κι είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι με την ευγένεια, το οποιοδήποτε αποτέλεσμα θα είναι πάντα θετικότερο
από ότι θα ήταν με την τυχόν απουσία της.

[fortune]

[quote user="kuria" post="347222"]οι κοινωνικα αποδεκτοι (οι καλοι επονομαζομενοι) τροποι διδασκονται... η ψυχικη ευγενεια ειναι εμφυτη...[/quote]


Πολυ καλες οι αποψεις ολων εδω περι ευγενειας,ομως η παραπανω αποψη της Kυριας ,ειναι και αυτη ,που συμφωνω.!!!!

Την ευγενεια αγαπητοι φιλοι και φιλες η την εχεις η δεν την εχεις.Δεν διδασκεται.Οι κοινωνικα αποδεκτοι τροποι ,που μας λεει η Κυρια,ειναι αυτοι ,που διδασκονται(το σαβουαρ βιβρ,που λεει και η Μπλακ Βελβετ).

Επειδη λοιπον η ευγενεια ειναι αρετη της ψυχης,ειναι και δεικτης Πνευματικης Καλιεργειας(Προσοχη ,οχι μορφωσης ,καθως οι μορφωμενοι ακαλιεργητοι ειναι κατι το πολυ συνηθισμενο).

fortune.

[Nikos Apomakros]

[quote user="fortune" post="349680"][quote user="kuria" post="347222"]οι κοινωνικα αποδεκτοι (οι καλοι επονομαζομενοι) τροποι διδασκονται... η ψυχικη ευγενεια ειναι εμφυτη...[/quote]


Πολυ καλες οι αποψεις ολων εδω περι ευγενειας,ομως η παραπανω αποψη της Kυριας ,ειναι και αυτη ,που συμφωνω.!!!!

Την ευγενεια αγαπητοι φιλοι και φιλες η την εχεις η δεν την εχεις.Δεν διδασκεται.Οι κοινωνικα αποδεκτοι τροποι ,που μας λεει η Κυρια,ειναι αυτοι ,που διδασκονται(το σαβουαρ βιβρ,που λεει και η Μπλακ Βελβετ).

Επειδη λοιπον η ευγενεια ειναι αρετη της ψυχης,ειναι και δεικτης Πνευματικης Καλιεργειας(Προσοχη ,οχι μορφωσης ,καθως οι μορφωμενοι ακαλιεργητοι ειναι κατι το πολυ συνηθισμενο).

fortune.[/quote]


Με μπερδέψατε...

προς Fortune:
Η ευγένεια είναι δείκτης Πνευματικής Καλλιέργειας (συμφωνώ περίπου ως εδώ) αλλά δεν διδάσκεται, είναι επίκτητη;
Σεβαστή η άποψη εννοείται, αλλά κακώς χρησιμοποιείς τον όρο "Καλλιέργεια" γιατί αντιφάσκεις.

προς Kuria:
Τίποτε το ψυχικό δεν είναι έμφυτο. Μόνο μια τάση υπάρχει κάποιες φορές, η οποία παίζει ελάχιστο ρόλο όταν οι συνθήκες
(περιβάλλον) είναι αντίθετές της.
Αλλά θα αποφύγω μέχρι τελικής πτώσης περαιτέρω αντιπαράθεση σε αυτό το θέμα. Προτιμώ να βγω ανόητος ή απλά λάθος.

Εκφράζω λοιπόν, έστω και με στείρο τρόπο, την απόλυτη διαφωνία μου... και σταματώ εδώ

[fortune]

Φιλε απομακρε ,

Δεν καταλαβαινω ,που διαφωνεις...


fortune.

[Nikos Apomakros]

[quote user="fortune" post="349691"]Φιλε απομακρε ,

Δεν καταλαβαινω ,που διαφωνεις...


fortune.[/quote]

Η άποψή σου έχει δύο σημεία, τα οποία είναι αντίθετα μεταξύ τους.

Α) Το πρώτο σημείο είναι το ότι "η ευγένεια είναι δείκτης πνευματικής καλλιέργειας", πράγμα στο οποίο συμφωνώ

Β) Το δεύτερο σημείο είναι το ότι "την ευγένεια είτε την έχεις είτε δεν την έχεις. Δεν διδάσκεται", κάτι με το οποίο διαφωνώ
και αποτελεί αντίθεση στο Α). Γιατί "καλλιέργεια" σημαίνει ή περιλαμβάνει διδαχή, εκμάθηση.

[larus audouinii]

[quote user="fortune" post="349680"][quote user="kuria" post="347222"]οι κοινωνικα αποδεκτοι (οι καλοι επονομαζομενοι) τροποι διδασκονται... η ψυχικη ευγενεια ειναι εμφυτη...[/quote]


Πολυ καλες οι αποψεις ολων εδω περι ευγενειας,ομως η παραπανω αποψη της Kυριας ,ειναι και αυτη ,που συμφωνω.!!!!

Την ευγενεια αγαπητοι φιλοι και φιλες η την εχεις η δεν την εχεις.Δεν διδασκεται.Οι κοινωνικα αποδεκτοι τροποι ,που μας λεει η Κυρια,ειναι αυτοι ,που διδασκονται(το σαβουαρ βιβρ,που λεει και η Μπλακ Βελβετ).

Επειδη λοιπον η ευγενεια ειναι αρετη της ψυχης,ειναι και δεικτης Πνευματικης Καλιεργειας(Προσοχη ,οχι μορφωσης ,καθως οι μορφωμενοι ακαλιεργητοι ειναι κατι το πολυ συνηθισμενο).

fortune.[/quote]

"ψυχική ευγένεια" ...μου αρέσει  ;-)
Δεν διαφωνώ μαζί σας.
Από την εμπειρία μου νομίζω πως εκτός του ότι είναι έμφυτη ως ένα βαθμό τουλάχιστον, και είναι γεγονός, κατά ένα ποσοστό όμως καλλιεργείται και από το οικείο περιβάλλον  :roll:
Σε διάφορες σχολές για παράδειγμα βλέπεις την διαφορά στους τρόπους συμπεριφοράς και έκφρασης σπουδαστών και καθηγητών που πηγάζει από το τρόπο ζωής, τις παρέες και το οικογενειακό περιβάλλον. Δεν είναι ενταλώς απίθανο βέβαια, ένα νεαρό άτομο που μεγαλώνει σε πραγματικά άσχημο περιβάλλον να διατηρεί το δικό του κράμα προσωπικότητας.

[KostasD33]

πλάκα πλάκα τα καθαρά υλικά σπανίζουν....
τα κράματα είναι ο κανόνας.

[pixie]

Νομίζω πως η ευγένεια ασφαλώς διδάσκεται και είναι ολόκληρη επιστήμη. Και σαφώς είναι θέμα εξάσκησης... τόσο που, καμιά φορά, αυτή η έννοια καταλήγει πρόσχημα ή και ανοησία!

Επίσης, όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης... οπότε μπορούμε εμείς να προκαλέσουμε την ευγένεια προσφέροντας έδαφος ώστε να φέρει τον τρόπο της. ;-)

[fortune]

[quote user="Nikos Apomakros" post="349694"][quote user="fortune" post="349691"]Φιλε απομακρε ,

Δεν καταλαβαινω ,που διαφωνεις...


fortune.[/quote]

Η άποψή σου έχει δύο σημεία, τα οποία είναι αντίθετα μεταξύ τους.

Α) Το πρώτο σημείο είναι το ότι "η ευγένεια είναι δείκτης πνευματικής καλλιέργειας", πράγμα στο οποίο συμφωνώ

Β) Το δεύτερο σημείο είναι το ότι "την ευγένεια είτε την έχεις είτε δεν την έχεις. Δεν διδάσκεται", κάτι με το οποίο διαφωνώ
και αποτελεί αντίθεση στο Α). Γιατί "καλλιέργεια" σημαίνει ή περιλαμβάνει διδαχή, εκμάθηση.[/quote]


Μαλιστα!

Η διαφωνια σου στο β) ειναι καλοδεχουμενη,δεν μπορω αλλωστε να σου αλλαξω την αποψη αλλα και να μπορουσα δεν θα το ηθελα, καθως ολες οι αποψεις ειναι υποκειμενικες.Στο σημειο ομως ,που αναφερεις οτι αποτελει αντιθεση θα ηθελα να διαφωνησω και αυτο γιατι :

Mην μενουμε στην στενη εννοια της λεξης καλλιεργεια ,που ασφαλως ετυμολογικα περιλαμβανει εκμαθηση η διδαχη.

Λεγοντας πνευματικη καλιεργεια εννοουμε Ψυχικη ευαισθησια,κατανοηση συναισθηματων του αλλου,Ψυχικη αρμονια,επιγνωση του περιβαλοντος μας και καθορισμο της θεσης μας μεσα σε αυτο.Αλλωστε με την πνευματικη καλιεργεια ξεπερναμε τους εγωισμους μας και κατανοουμε τα συναισθηματα μας.

Ολα τα παραπανω θα συμφωνεις και εσυ φιλε Απομακρε οτι δεν διδασκονται,Χρειαζεται ψυχικη αρετη για να τα εφαρμοσουμε.

Να σαι καλα.

fortune.

[larus audouinii]

[quote user="pixie" post="349700"]Νομίζω πως η ευγένεια ασφαλώς διδάσκεται και είναι ολόκληρη επιστήμη. Και σαφώς είναι θέμα εξάσκησης... τόσο που, καμιά φορά, αυτή η έννοια καταλήγει πρόσχημα ή και ανοησία!

Επίσης, όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης... οπότε μπορούμε εμείς να προκαλέσουμε την ευγένεια προσφέροντας έδαφος ώστε να φέρει τον τρόπο της. ;-)[/quote]

Ξέρεις τολμώ να πω, να αναφέρω καλύτερα την γενιά των "πατεράδων" μου από τον τόπο καταγωγής.Κάποιους έστω... Πάντα θαύμαζα την απλότητα και την ομορφιά στην ψυχή τους, την ευγένεια τελικά. Κάτι το ξεχωριστό και που όντως κληρονομείται. Καλή τους ώρα.
Τώρα θα μου πεις, (κατά τα υπόλοιπα)...ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα... :grin:
Και συμφωνώ με τον Κώστα κάπου, εξάλλου το σαβουάρ βιβρ αν τυχει και το διαβάσει κανείς, θα το βρει μάλλον, περισσότερο βαρετό.