Κάθε χωρισμός είναι και ένας μικρός θάνατος

[leksi]

Sobara tora....
oloi exoyme skeyti kapia stigmi gia kapion pos einai aytos o "enas" stin zoi mas, otan omos ayto xalasei poso pragmatika to ksepername?

Mipos to pisteyo ,i idea poy exoyme sximatisi gia ayton ton kapoion ton sintrofeyei gia oli mas tin zoi asxeta apo to poso denomaste me toys epomenoys?

[Pappas10]

Sobara tora....
oloi exoyme skeyti kapia stigmi gia kapion pos einai aytos o "enas" stin zoi mas, otan omos ayto xalasei poso pragmatika to ksepername?

Mipos to pisteyo ,i idea poy exoyme sximatisi gia ayton ton kapoion ton sintrofeyei gia oli mas tin zoi asxeta apo to poso denomaste me toys epomenoys?

Νομίζω ότι πάντα ξεπερνάς κάτι... το θέμα είναι κατά πόσο και τίνι τρόπο το ξεχνάς.

Προσωπικά πιστεύω ότι ξεπερνάς κάτι όταν βάζεις την ανάμνηση του σ' ένα ντουλάπι του μυαλού σου, και αυτή η ανάμνηση παύει να επηρρεάζει την θέση απέναντι και σχέση σου με τον / την επόμενη/ο όπως λες.

Με εκτίμηση,

Παππάς10.

[xhmeia]

καθε χωρισμος, ειναι ενας μικρος εως κ μεγαλος "θανατος"
αναλογα τη σχεση, τις συνθηκες, κλπ
καθε "θανατος", θελει το πενθος του για να να ξεκαθαρισουμε, κρατωντας μια θεση στην καρδια ή οχι (εμεις το ξερουμε μονο) και να προχωρησουμε στη ζωη, και δοξα τω Θεω, η ανθρωπινη φυση αντεχει  

[NOSFERATOU]

παντα κερδιζεις..μαθαινεις να δινεις......πολλες φορες χωρις να παιρνεις τιποτα....Μαθαινεις να μην εισαι εγωιστης.....και αυτο ειναι το μεγαλυτερο κερδος.Απλα παντα ,μετα,προσπαθεις να μαζεψεις τα κομματια σου..δυσκολο οσο και η αισθηση του κενου μεσα σου.....Αλλα......παλι απο την αρχη.......

[Ventouza]

....και πάντα με ένα χαμόγελο....

[joking]

είσαι οι αναμνήσεις σου  

είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σου και ΠΑΝΤΑ θα επηρεάζουν (ασυνείδητα) τις μετέπειτα σχέσεις σου με τους άλλους


την πικρία του χωρισμού την ξεπερνάς όταν καταφέρεις να σταματήσεις να προσπαθείς να κατανοήσεις το γιατί και το πως απορρίφθηκες [size=9](για μία ακόμη φορά), [/size]αποδεχθείς τη πραγματικότητα και συνεχίσεις με τη ζωή σου...

[xhmeia]

ο,τι δεν μας σκοτωνει, μας κανει πιο δυνατους  :wink:

[Enia]

είσαι οι αναμνήσεις σου  

είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σου και ΠΑΝΤΑ θα επηρεάζουν (ασυνείδητα) τις μετέπειτα σχέσεις σου με τους άλλους


την πικρία του χωρισμού την ξεπερνάς όταν καταφέρεις να σταματήσεις να προσπαθείς να κατανοήσεις το γιατί και το πως απορρίφθηκες [size=9](για μία ακόμη φορά), [/size]αποδεχθείς τη πραγματικότητα και συνεχίσεις με τη ζωή σου...

Συμφωνώ και επαυξάνω...: δεν είναι όλοι για όλους... όσο καλό κι αν μας φαινόταν, κάτι που τέλειωσε, δεν ήταν γραφτό να κρατήσει... 'Κάθε εμπόδιο για καλό' που λένε...
Ας μας μείνουν οι καλές στιγμές, και τα μαθήματα που ίσως πήραμε...
Κοιτάμε μπροστά, κι έχει ο θεός!

 :wink:  

[Ventouza]

Κι ευχαριστούμε τον καλό Θεούλη ...
α) που μας φύλαξε από αυτούς τους ανθρώπους (έλα να φεύγει το σκάρτο πράγμα λέμε.... :wink: )
β) που μάθαμε πολλά πράγματα για τον εαυτό μας (και καλά και κακά)
γ) που μαζί με τις άσχημες στιγμές, μας έδωσε και κάποιες καλές αναμνήσεις
δ) που προχωράμε πιο δυνατοί και συνειδητοποιημένοι:D
κτλ κτλ κτλ.....