Ο μύθος της σπηλιάς

[Bijoux]

Πλάτων- πολιτεία

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα
οι άνθρωποι βρίσκονται δεσμώτες σε ένα σπήλαιο σκοτεινό,
 χωρίς να μπορούν να μπορούν να κινηθούν και να ελευθερωθούν.
Πίσω τους βρίσκεται μία φωτιά την οποία δε μπορούν να τη δούν κι ανάμεσα από αυτούς κι εκείνη περνάνε διάφορα πράγματα.

Οι άνθρωποι λοιπόν βλέπουν μόνο τις σκιές αυτών των πραγμάτων χωρίς να μπορούν να γνωρίσουν τα αντικείμενα όπως είναι αλλά γνωρίζουν την ιδέα αυτών.
Μερικοί όμως άνθρωποι καταφέρνουν να απελευθερωθούν και να βγούν από το σπήλαιο γνωρίζοντας το φώς και βλέποντας επιτέλους τα πράγματα όπως είναι.
Αυτοί λοιπόν είναι οι σοφοί που πρέπει να φροντίσουν να απελευθερωθούν κι οι υπόλοιποι έχοντας επίγνωση της κατάστασης.

Είναι οι άνθρωποι δεσμώτες έχοντας γνωρίσει μια πλευρά ενός θέματος;
Είναι δυνατή η απελευθέρωση μας;

[Argiro]

Νομίζω πως αφού τελικά κατάφεραν και είδαν τη φωτιά που βρισκόταν πίσω τους, μάλλον μπορούν να απελευθερωθούν, έτσι δεν είναι; Φτάνει να γυρίσουν να κοιτάξουν και πίσω, εκτός από μπροσατά τους. Με λίγα λόγια, καλό θα είναι να βλέπει κανείς όλες τις πλευρές ενός θέματος, παρά μόνο αυτή που είναι ορατή.

[Rodrigez]

ΠΟΙΑ ΣΠΗΛΙΑ??ΡΕ ΠΟΥ ΖΕΙΣ? ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ Η ΣΤΟ 1.000.000 Π.Χ?? :ban:

[Argiro]

Έχω την εντύπωση πως δεν έχεις μπει στο πνεύμα των συζητήσεων... Μήπως πρέπει να τις μελετήσεις λίγο;

[Rodrigez]

ΛΕΣ Ε??? ΓΙΑ ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

[energizer]

...εξ οσων θυμαμαι...
ΑΥΤΟΙ που εγκαταλειπουν τη σπηλια...
...δεν ειναι απαραιτητα οι αποδεσμευμενοι...καποιοι τυφλωνονται!
...κατι το πολυ φως...κατι η συνηθεια στο σκοταδι(εξ'ου & ο μονοφθαλμος στους τυφλους!)...
...οποτε 1 μικρη μειοψηφια τελικα ενσωματωνεται στο κοσμο της γνωσης,της ουσιας των πραγματων!(χωρα ΜΑΚΑΡΩΝ)
...αν θελετε την υποκειμενικη παρεμβολη μου ΚΑΝΕΙΣ θνητος δεν ανηκει στη μακαρια χωρα(ουτοπια  :?:  )
...ωστοσο θεωρω οτι οι πλεον επικινδυνοι ειναι αυτοι που ειδαν το φως αλλα τους στραβωσε!
...για τους ιδιους αλλα & για τους αλλους!
ΚΑΘΕΙΣ ΕΦ'Ω ΕΤΑΧΘΗ!
 :idea:

[riaghul]

Αυτο το "Καθεις εφ' ω εταχθη"
κατα τη δικη μου (υποκειμενικη) γνωμη ειναι μαλλον μοιρολατρικο.
Χωρις απαραιτητα να διαφωνω...αλλα ειναι αλλη συζητηση...

Στο προκειμενο...υπαρχουν και αλλοι μυθοι που δηλωνουν
την μερικη αποψη και ιδεα των ανθρωπων για ενα θεμα και
ολοι δηλωνουν οτι κανεις μας δεν εχει τη "ολιστικη"αυτη δυνατοτητα
εφ'οσον οπως ανεφερε  και η Bijoux ολοι βλεπουμε τις "σκιες".

Στην ερωτηση σου αγαπητη φιλη...
αν οι ανθρωποι μπορουν να απελευθερωθουν..
Θα ελεγα ΝΑΙ.
Μπορουν να απελευθερωθουν αν εχουν την "παιδεια" να
ασχοληθουν με την εξελιξη του ΕΙΝΑΙ τους.
Εχουμε και παραδειγματα  αυτων που καταφεραν να ξεφυγουν
απο τη δινη της  καθημερινοτητας ....
Διαφορετικα..ετσι ως το Σισσυφο θα κυλαμε την πετρα και θα
ανεβαινουμε στην κορυφη για να την ξανακυλαμε..

[energizer]

...μοιρολατρικο;
...περισσοτερο ταιριαζει...ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου!
 :wink:
...οσο για την κορφη & την πετρα...
...ουτε οι λιθοι σωνονται...ουτε οι κορυφες!!!
 :roll:
Η ΑΤΕΛΕΙΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΚΦΑΝΣΗ!
 :idea:

[riaghul]

Ολοι ειμαστε "δυναμει εν τελεχεια"... :wink:

  αλλα αφου οι κορυφες και οι λιθοι δεν σωνονται...
παντα θα υπαρχει μια κορυφη να παταμε κι ενας λιθος
να κατακυλα   :roll:  κι ετσι μενουμε μονιμα στο ιδιο εργο σ'αυτη
τη προσωρινη ζωη μας...
 :roll:

[energizer]

...ιδιο  εργο ;
 :lol:
...μαλλον το εργο αλλαζει...σκηνικα,πλοκη,πρωταγωνιστες...
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ!
 :wink:

[Labrokratis]

Εγώ πάλι πιστεύω οτι παραμένουν οι πέτρες και η σπηλιά.....

[energizer]

...& το "ΦΩΣ"  :?:
...η συμπαντικη αληθεια  :?:
...ειμαστε καταδικασμενοι στην σπηλια;
...αυτο υποστηριζεις;
 :roll:

[riaghul]

Για τη συμπαντικη Αληθεια, το Φως
θα πω ενα παραμυθακι..

Επειδη οι ανθρωποι αρχισαν να χανονται και να μη καταλαβαινουν
αληθεια..Οι συμπαντικες αρχες αποφασισαν να τη κρυψουν..
Αλλοι προτειναν τα απατητα βουνα,
Αλλοι το βυθο των ωκεανων,
..Μα οι προτασεις καταρριπτονταν αφου η επιμονη και οξυδερκεια
του ανθρωπινου γενους ..θα τα ανακλυπτε...
Ο σοφοτερος ολων ειπε...
"Ας την κρυψουμε εντος του..εκει δεν θα φανταστει να κοιταξει"
Κι ετσι εγινε..
Κορυφες πατηθηκαν..ωκεανοι εξερευνηθηκαν...
Σπηλιες και πετρες δεν σωνονται πια...
Ναι..το Επιμυθιο..ειναι το ιδιο..
Το σκηνικο.....πολλες φορες αλλαζει
Αλλοι ανθρωποι ..αλλες κορυφες...
Διαφορετικες πετρες...

(λες να τη ριξω στο κορφο μου..για να κοιταξω εντος μου?? :roll:   :roll: )

[Bijoux]

επί του θέματος θα ήθελα να θέσω μια ερώτηση...
υπάρχει ανταπόκριση και απήχηση στον σύχρονο κόσμο
η ιστορία αυτή του πλάτωνα;

Ο μύθος της σπηλιάς του Πλάτωνα διδάσκεται τώρα στην Γ΄Λύκειου
και μαζί με αυτόν παραθέτω δύο ποιήματα του Καβάφη..

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Σ' αυτές τις σκοτεινές κάμαρες που περνώ
μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.
Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θά ναι παρηγοριά.
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τά 'βρω.
Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θα' ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.


ΤΕΙΧΗ

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι]


Και αναρωτιέμαι

Κώδικας [Επιλογή] Expand

Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θα' ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.

Πόσο δίκαιο ή άδικο να χει σε αυτό ;

Επίσης από τον μύθο της σπηλιάς με προβληματίζει κάτι ακόμα.
Κι αυτό δεν είναι άλλο από το "καθήκον" του "φωτισμένου ανθρώπου

Κώδικας [Επιλογή] Expand

Αν χρειαζόταν ν' ανταγωνιστεί αυτός με κείνους τους παντοτινούς δεσμώτες, λέγοντας την άποψή του σχετικά με τις σκιές, καθόσον χρόνο η όρασή του είναι αμβλεία, πριν προσαρμοστούν τα μάτια του - και για να συνηθίσουν δεν θα χρειαζόταν και λίγος χρόνος - άραγε δεν θα προκαλούσε περιπαιχτικά γέλια και δεν θα έλεγαν γι' αυτόν πως με το ν' ανεβεί επάνω, γύρισε με καταστραμμένα τα μάτια του και πως δεν αξίζει ούτε να προσπαθήσουν καν να πάνε επάνω; Και αυτόν που θα επιχειρήσει να τους λύσει και να τους ανεβάσει, αν τους δινόταν κάπως η ευκαιρία να τον πιάσουν και να τον σκοτώσουν, δεν θα τον σκότωναν;

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος κάνει το βήμα προς την "αλήθεια",
προς την έξοδο της σπηλιάς,
ποια η στάση του από εκεί και πέρα;
Διότι είναι φανερό ότι δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται :
Υπάρχει ο μοναχικός δρόμος, να βαδίσει δηλαδή μόνος το μονοπάτι της αλήθειας χωρίς να νοιάζεται για τους δεσμώτες της σπηλιάς.
 Υπάρχει και ο δρόμος της επιστροφής μέσα στη σπηλιά, μέσα στο σκοτάδι και πάλι, όπου μπορεί να προσπαθήσει να δείξει το δρόμο προς το φως και σε άλλους.

Πόσο αξίζει μια τέτοια προσπάθεια;
Πόσο μπορεί μια διδασκαλία περί της αλήθειας να αντικαταστήσει την αλήθεια την ίδια;

[energizer]

...θα ξεφυγω απο το φιλολογικο του θεματος...
...το πιθανοτερο ειναι οτι η αναζητηση της αληθειας αποτελει μοναχικο(& δυσβατο)μονοπατι...
...αν εχεις συνοδοιπορους εκλεκτους το κοστος περιοριζεται...
...αν εχεις (συν)τροφους που σε στηριζουν επισης...
...το σιγουρο ειναι οτι οσο & να προχωρησεις αποκλειεται να δεις ΟΛΗ την "αληθεια"!!!
 
...το ερωτημα που σαφως προβληματιζει...
 :oops:
...οφειλεις να τη μοιραστεις;
...με κινδυνο να γινεις γραφικος/περιεργος/απομακρος/διαφορετικος  :?:
...θεωρω οτι πρεπει...
& μονος αρωγος ειναι η "αρχαιοελληνικη"...
ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ
 :roll: