ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ !

[Moody]

Πολλές φορές έχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε κάποια πράγματα που μας συμβαίνουν με κάποιον που θα μας αποδεχτεί χωρίς όρους και θα μπορέσει να μας ακούσει πραγματικά.
Σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως οποιοσδήποτε από σας, από μας, να μπορούσε εδώ να βρει ένα ΜΕΓΑΛΟ ΑΥΤΙ να τον ακούσει για το οτιδήποτε τον απασχολεί....
Ξέρω πως θα σκεφτείτε οτι ψάχνω για πελάτες....Δεν είναι όμως έτσι. Πραγματικά θα χαρώ πολύ να πω μια γνώμη, μια ιδέα, μια κουβέντα , αλλά κι εγώ να μοιραστώ μαζί σας πράγματα....
Τι λέτε? Εξ άλλου, η ανωνυμία βοηθάει.....

[energizer]

...μιας & εισαι διαθεσιμη...
...θελω πολυ να μοιραστω καποιες αποριες μου...
...εχεις δηλωσει "ψυχολογος" αν θυμαμαι καλως...
...λοιπον...ενοχλητικος γαρ  :!:
...ποια η αποψη σου περι ψυχοφαρμακων  :?:  (1)
...αν οι ανθρωπινες σχεσεις ηταν πιο ειλικρινεις & ουσιαστικες , θα υπηρχε "πελατολογιο" στο χωρο  :?:  (2)
...αναμενω...& επανερχομαι...
 :twisted:

[Nikos28]

Είναι, ειλικρινά, πολύ ευγενική η πρότασή σου αλλά αμφιβάλλω αν θέλει κανείς να ανοίξει τα σώψυχά του μπροστά στους άλλους...
Προσωπική εκτίμηση βέβαια, μπορεί να κάνω και λάθος.

Πάντως, μπράβο σου που σκέφτηκες κάτι τέτοιο!

[spellbound]

Νομιζω οτι η Μουντυ ειναι δεχεται και PMs...

(τα λεω σωστα φιλενας ) :roll:

[Enia]

χεχεχε

Moody, με την πρώτη ευκαιρία θα σε προτιμίσω!

Θα συμφωνήσω όμως με τον Νίκο.. Εξάλου εδώ μόνο ανώνυμοι δεν είμαστε πια!  :lol:

[spellbound]

Νομιζω οτι η Μουντυ ειναι δεχεται και PMs...

(τα λεω σωστα φιλενας ) :roll:

ειναι δεχεται??? μα τι εγραψα η ποιητρια.. :roll:

[TaKs|D|_PoLyTaRaXo]

Οταν ανοιγεις τη καρδια σου κρατα ρε και λιγο αβαντα
Ολα το κοπο δεν αξιζουν το ιδιο παντα ...
Μη ξεγελιεσαι και σε παιρνουν χαμπαρι
Με τη πρωτη μπορει η τυχη  .....     να σου χρωσταει εναν προδοτη
Η ακομα ενα φιδι ....    με τη γλωσσα ποτισμενη
με φαρμακι που αντεχει .....   στο καιρο δεν ξεθυμαινει.
Μη το χαιδευεις λοιπον ....     κι οταν για κακο σου μοιαζει....
Κανε το πρωτο να τρομαζει ...

[spellbound]

Ταξιδι, καθε φορα που γραφεις  με εκπλησσεις...

[TaKs|D|_PoLyTaRaXo]

:oops:        να εισαι καλα γλυκια μου  

[Moody]

Καλημέρα σε όλους....
Ναι, είμαι ψυχοθεραπεύτρια και σκέφτηκα να αξιοποιήσω αυτό το χώρο προσφέροντας σε όλους όσους νιώθουν την ανάγκη να μοιραστούν κάτι που τους απασχολεί...
Οι προθέσεις μου είναι αγνές....αλλά αυτό ίσως θα μπορέσετε να το κρίνετε εν καιρώ.
Καταλαβαίνω πως είμαι καινούργια εδώ, αλλά ελπίζω στο καλό που κρύβει κάθε ανθρώπινη ψυχή μέσα της.
Με ρώτησες energizer τη γνώμη μου για τα ψυχοφάρμακα.
Υπάρχουν κάποιες διαταραχές (πχ ψύχωση, σχιζοφρένεια, μανία κ.α.) που χρειάζονται φαρμακευτική αντιμετώπιση για να ισορροπήσει ο άνθρωπος και να μπορέσει να δεχτεί ψυχοθεραπεία.
Δεν πιστεύω πως όλες οι φάσεις αντιμετωπίζονται με φάρμακα. Χρειάζεται προσεκτική εκτίμηση και καλή συνεργασία ψυχοθεραπευτή και ψυχιάτρου.
Οι σύγχρονες πλέον μέθοδοι θεραπείας εστιάζονται στη μη φαρμακευτική αντιμετώπιση. Το σίγουρο είναι πως άλλη "δουλειά" γίνεται με κάποιον υπό φαρμακευτική αγωγή και άλλη με κάποιον που έρχετα απλά για να τον ακούσει καποιος.

Οι φίλοι και οι δικοί μας άνθρωποι δεν έχουν την απόσταση που χρειάζεται για να μας στηρίξουν. Εμπλέκονται συναισθηματικά μαζί μας. Ο θεραπευτής μπορεί να έχει αυτήν την απόσταση και να είναι απλά κοντά μας, συνοδοιπόρος μας.

[TaKs|D|_PoLyTaRaXo]

Νομιζω καλη μου moodymooday  πως ηδη πολλοι απο μας εχουμε υποψιαστει ( αν οχι ακομη "καταλαβει") ποσο αγνες προθεσεις εχεις  
Κ νομιζω ολοι μας σε καλοσοριζουμε στη παρεα μας ....  η μαλλον...
δεν νομιζω απλα!  ειμαι σιγουρος!  ειδικα αν κρινω απο το καλοσορισμα που δεχτηκα εγω απο πολλους φιλους και φιλες οταν πρωτοηρθα  

Θα θελα να ξερεις πως το επαγγελμα σου για μενα ειναι αξιο μεγαλου σεβασμου-θαυμασμου ....
Ειναι φανταζομαι κι αυτο δυσκολο ..... οπως ολα τα επαγγελματα ....
Εξαλλου .....
  Ποιος μπορεσε και ανακαλυψε μεσα απο τα ρουμανια της ζωης καποιο μονοπατι που να το περασει χωρις να ξεσκιστει? ..... φανταζομαι κανεις....

Εσυ ομως ανακαλυψες κατι αλλο ....

         Την      μεθοδο     ....
Να δινεις λιγο χαρα  στους αλλους ....
και πολλα ψυχικα αποθεματα .....


Αλλοι δεν το λενε ετσι....
Τα λεξικα νομιζω το γραφουν ...    "μαρτυριο".....

Αλλα ποιος ξερει..... ?
Μπορει να ειναι η πραγματικη και μονη     " Ε Υ Τ Υ Χ Ι Α "

[Moody]

Καλέ μου , η ευτυχία είναι ένας συνδυασμός πολλών μικρών πραγμάτων...και σίγουρα δεν μπορώ να πω πως είμαι ευτυχισμένη έχοντας βρει τη ...μέθοδο για να είμαι κοντά στους ανθρώπους. Για μένα η ευτυχία μπορεί να είναι η πρώτη σειρά του μηνύματός σου, ή ένα καλημέρα που θα μου πεις....
Πάντως σε γενικές γραμμές έχεις δίκιο. Είναι σημαντικό να μπορείς να ξέρεις τον τρόπο να είσαι δίπλα στους ανθρώπους.
Για παράδειγμα χτες είπα σε κάποιον πολύ δικό μου πως η αγάπη που μου δείχνει με πληγώνει αφάνταστα...Ίσως τοχεις νιώσει κι εσύ κάποια φορά...
Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Είμαστε εδώ για μια επαφή. Κι είναι ωραίο που γίνεται.

[Enia]

Moody... μια γενική ερώτηση... όσο μπορεί κανείς να μιλάει γενικά κι αόριστα...

Είναι πάντοτε καλό να μιλάμε για ότι μας συμβαίνει?

Έχω προσέξει από τον εαυτό μου πως όταν κάτι με στεναχωρεί/ενοχλεί/πληγώνει/μπερδεύει κλπ θέλω πάντα να μιλάω γι'αυτό. Όχι μόνο σε δικούς μου ανθρώπους, αλλά και σε άσχετους. Θεωρώ πως αυτή είναι η άμυνα του οργανισμού μου για να διατηρώ σώας τας φρένας! Σε περιόδους της ζωής μου που δεν το έχω κάνει κι έχω κλειστεί στον εαυτό μου βγάζω ψυχοσωματικά προβλήματα (σπασμούς στο στομάχι και δερματικά κυρίως).

Είναι λοιπόν σωστό να παροτρύνω και τους άλλους να μιλάνε για ότι τους απασχολεί? (Σαφώς στο πρόσωπο που αυτοί θεωρούν κατάλληλο - δεν εννοώ απαραίτητα εμένα). Κι αν ναι, πως πείθεις κάποιον να ανοιχτεί?!

[TaKs|D|_PoLyTaRaXo]

moodymooday  :wink:

[Moody]

Enia, απαντάς μόνη σου στο ερώτημά σου...Όταν μιλάμε για κάτι που μας απασχολεί...το ξορκίζουμε. Στην αρχή ένα ΄πρόβλημα μπορεί να φαίνεται τεράστιο. Μιλώντας γι αυτό σιγά - σιγά το φέρνεις στην πραγματική του διάσταση. Παίρνεις την κατάλληλη απόσταση και μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Τουλάχιστον, εγώ έτσι λέιτουργώ.
Δεν νομίζω πως μπορείς να πείσεις κανέναν να μιλήσει και να ανοιχτεί. Καμιά φορά είναι χρήσιμο να είσαι απλά ΕΚΕΙ για τον άλλον. Κι όταν είσαι εκεί και ο άλλος το νιώθει...τότε κάτι θα γίνει. Έτσι γίνεται σχεδόν πάντα. Θέλει χρόνο και εμπιστοσύνη.
Ως προς αυτά που βγάζει το σώμα μας, πολύ συχνά το σώμα μας ξέρει τι μας συμβαίνει. Πώς είναι όταν είσαι φοβισμένη? Σφίγγεται το στομάχι σου και νιώθεις δυσκολία στην αναπνοή? Το σώμα ξέρει καλύτερα από μας. Απλά, στην εποχή που ζούμε δεν έχουμε μάθει να το αφουγκραζόμαστε...Έχει πολύ θόρυβο αυτή η εποχή. Δεν συμφωνείς?