Αφιερώστε στον εαυτό σας ...

[Rakendytos]

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.


Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς..

[gohssa]

Δεν έχω διάθεση καμιά,
Δεν έχω κέφι.
Γύρω μου τόση ερημιά
Με καταστρέφει.

Δεν έχω διάθεση να βγω
Να διασκεδάσω.
Είμαι ηφαίστειο ενεργό
Και πάω να σκάσω.

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές
Αγκαλιά να σ’ έχω να μου λες
Μην πάμε πίσω.

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές.
Πες μου πως και εσύ πολύ το θες
Να σ’ αγαπήσω

Δεν έχω διάθεση καλή
Δεν είμαι εντάξει.
Έχω μια έτοιμη ψυχή
Για να πετάξει.

Δεν έχω διάθεση να δω
Το ίδιο έργο.
Επαναλήψεις δεν μπορώ,
Καιρός να φεύγω.

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές
Αγκαλιά να σ’ έχω να μου λες
Μην πάμε πίσω.

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές
Πες μου πως και εσύ πολύ το θες
Να σ’ αγαπήσω

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές
Αγκαλιά να σ’ έχω να μου λες
Μην πάμε πίσω.

Θέλω επειγόντως διακοπές
Κάτω απ’ την πανσέληνο βουτιές
Πες μου πως και εσύ πολύ το θες
Να σ’ αγαπήσω.

[blue-roses]

Σκιές του φεγγαριού  (Τάνια Κικίδη).

Κάθε που η νύχτα απλώνει
γκρι στη πόλη
μαγικό χαλί
μια παράσταση αρχίζει να κεντρίζει
υγρασίας βήματα
μου είπες να βγω απ' τα ασήμαντα
μαζί για νέα ανοίγματα
στα ίχνη του ήλιου
σαν πεταλούδα χρυσή.

Σκιές φλόγες στα κύματα
σκιές καλοκαιριού
σκιές κάτω απ' τις στοές
του φεγγαριού.

Κάθε που τα φώτα σβήνουν
με τυλίγουν όνειρα κενού
ιαχές υπόγειου θρήνου
πέπλα ερήμου
άκυρα μηνύματα
τα σύννεφα βρέχουν αινίγματα
με αόρατα διλήμματα
και συ δίχως στίγμα
στα δίχτυα του συρμού.

 
 :cheers:

[black_velvet]

Non, Je ne regrette rien
(Edith Piaf)

Non! rien de rien
non, Je ne regrette rien
ni le bien qu'on m'a fait
ni le mal tout ca bien m'est egal!

non! rien de rien
non, Je ne regrette rien
c'est paye, balaye, oublie
Je me fous du passe!

avec mes souvenirs
J' ai allume le feu
mes chagrins, mes plaisirs
Je n'ai plus besoin d'eux!

balayees les amours
et tous leurs tremolos
balayees pour toujours
Je repars a zero

non! rien de rien
non, Je ne regrette rien
ni le bien qu'on m'a fait
ni le mal, tout ca bien m'est egal!

non! rien de rien
non, Je ne regrette rien
car ma vie, car mes joies
aujourd'hui ca commence avec toi!

[black_velvet]

Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο
μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σού θυμίζουν
τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφοροι, κενοί, σε λυγίζουν
όπου και να 'σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε
επικίνδυνα

στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται
πίσω απ' τη λήθη
στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους
ξημέρωμα Σαββάτου

για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα "θέλω" κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου
κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις τώρα για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
πολύ για σένα... πολύ για σένα...

για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα "θέλω" κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων


ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο...

[Rakendytos]

Του άντρα του πολλά βαρύ

Ντουνιάς Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης
 
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ
 
Ο λόγος του συμβόλαιο
στην πιάτσα έχει βέτο
το ούζο πίνει ανέρωτο
και τον καφέ του σκέτο
 
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ
 
Ψηλά φτάνει το χέρι του
μα χαμηλά κοιτάζει
μ' αγάπη ξέρει να μιλά
μ' αγάπη να αγκαλιάζει

Ωπααα  

[sevenseas]

Unchain my heart
Baby let me go
Unchain my heart
'Cause you don't love me no more
Every time I call you on the phone
Some fella tells me that you're not at home
Unchain my heart
Set me free

Unchain my heart
Baby let me be
Unchain my heart
'Cause you don't care about me
You've got me sowed up like a mellow case
But you let my love go to waste
Unchain my heart
Set me free

I'm under your spell
Like a man in a trance baby
Oh but you're no doubt aware
That I don't stand a chance
Unchain my heart
Let me me go my way
Unchain my heart
You are in me night and day
Why leave me two a life of misery
When you don't care about the beans for me
Unchain my heart oh please
Set me free
Alright
I'm under your spell
Just like a man in a trance oh baby
But you're no doubt aware
That I don't stand a chance
Please unchain my heart
Let me go my way
Unchain my heart
You are in my night and day
Why leave me to a life of misery
When you don't care about the beans for me
Unchain my heart
Please set me free
Oh set me free
Oh woman why don't you do that for me
You don't care
Won't you let me go
That you don't love me no more
Like a man in a trance
let me go
I'm under your spell
Like a man in a trance
And you're no doubt aware
That I don't stand a chance no
Oh
You don't care
Please set me free

[toulouz]

ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Χρώματα, άνοιξη, βόλτες στον ήλιο

στη θάλασσα παρέα μ ένα φίλο
σε γνώρισα

Χάδια ανέμελα πάνω στην άμμο
ζωγράφισες ένα αεροπλάνο
και γέλασες

Δε θυμάμαι αν στο είχα πει
μα σ αγαπούσα
Πίσω απ το φεγγάρι είχα κρυφτεί
και σε κοιτούσα

Δε θυμάμαι αν στο είχα πει
μα κάθε βράδυ
τ άστρα πέφταν πάνω μου βροχή
μ ένα σου χάδι

Βούτηξα με μια κιθάρα στο διάστημα
τα πρώτα τσιγάρα
με φίλησες

Καράβια ακυβέρνητα τα κορμιά μας
αντίδοτα στην ερημιά μας
αστρόπλοια

Δε θυμάμαι αν στο είχα πει..  

[voliwtisa]

Πως είναι δύσκολα τ' απλά
το έχω καταλάβει
τα βλέπει ο έρωτας διπλά
τα φώτα στο σκοτάδι

Μες στο χορό ζαλίζεται
σκορπίζεται στην πίστα
άντε φτερούγισε αϊτέ
τα δυο σου μάτια κλείσ' τα

Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει
λέει η παροιμία
για τα σωστά σου και τα λάθη
πια δε δίνω μία

Δες χορεύω το παλεύω
να σε ξεπεράσω
μα έλα που θα σε λατρεύω
μέχρι να γεράσω

Στην αγκαλιά σου αφέθηκα
αγρίμι μεθυσμένο
ένοχος πάλι βρέθηκα
μα βλέπεις επιμένω

Μες στο χορό ζαλίζομαι
σκορπίζομαι στην πίστα
άντε φτερούγισε αϊτέ
τα δυο σου μάτια κλείσ' τα

Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει
λέει η παροιμία
για τα σωστά σου και τα λάθη
πια δε δίνω μία

Δες χορεύω το παλεύω
να σε ξεπεράσω
μα έλα που θα σε λατρεύω
μέχρι να γεράσω

[blue-roses]

Το παρελθόν μου        
 
Το παρελθόν μου μη ρωτάς, είναι πληγή για μένα
είναι θλιμμένες Κυριακές και βράδια πονεμένα...
Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη μου ξυπνάς τον πόνο
ό,τι με πάθος αγαπώ με δάκρυ το πληρώνω...

Της καρδιάς τα μυστικά τα πληρώνεις τελικά
φεύγουν όσοι αγαπάς και μένεις μόνος...
Της καρδιάς τα μυστικά τα πληρώνεις τελικά
άκρη μάτια μου γλυκά δεν έχει ο πόνος...

Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη με γυρίζεις πίσω
μη μου ανάβεις τη φωτιά που προσπαθώ να σβήσω...
Το παρελθόν μου μη ρωτάς, μη μου ξυπνάς τον πόνο
ό,τι με πάθος αγαπώ με δάκρυ το πληρώνω...

 

[black_velvet]

Killing me softly with his song - Roberta Flack

Strumming my pain with his fingers
singing my life with his words
killing me softly with his song
killing me softly with his song
telling my whole life with his words
killing me softly with his song

I heard he sang a good song
I heard he had a style
and so I came to see him
to listen for a while
and there he was this young boy
a stranger to my eyes

strumming my pain with his fingers
singing my life with his words
killing me softly with his song
Killing me softly with his song
telling my whole life with his words
killing me softly with his song...

I felt all flushed with fever
embarrassed by the crowd
I felt he found my letters
and read each one out loud
I prayed that he would finish
but he just kept right on

strumming my pain with his fingers
singing my life with his words
killing me softly with his song
killing me softly with his song
telling my whole life with his words
killing me softly with his song

he sang as if he knew me
in all my dark despair
and then he looked right through me
as if I wasn't there
but he just came to singing
singing clear and strong

strumming my pain with his fingers
singing my life with his words
killing me softly with his song
killing me softly with his song
telling my whole life with his words
killing me softly with his song...

he was strumming, oh, he was singing my song
killing me softly with his song
killing me softly with his song
telling my whole life with his words
killing me softly with his song...
with his song...

[Rakendytos]

Ένα γύρο το φεγγάρι

Χαρούλης Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Παναγιωτοπούλου Δανάη
 Αποστολέας: Νέφος


 
Ένα γύρο το φεγγάρι κι άλλον έναν η ζωή
στέκεσαι γυμνή μπροστά μου
κάνει ο χρόνος μια ρωγμή
κάνω την φωτιά μου χάδι και σου κρύβω την πληγή
που από τότε που θυμάμαι μου κλειδώνει το κορμί
 
Δύο γύρους το φεγγάρι το κορμί μου σε ζητά
απ’ τα δάχτυλά μου βγαίνουνε μαχαίρια κοφτερά
μη φοβάσαι είναι για ‘μένα στη φωτιά μου θα καώ
δεν ζητάω δική μου να ‘σαι θέλω μόνο να σε δω
 
Δέκα χρόνια δέκα αιώνες
λύσεις ψάχνουνε να μου βρουν
δεν με ξέρεις μα το ξέρεις πως τα χέρια δεν ξεχνούν
κάτι νύχτες ματωμένες που αδιάφορα περνάν
που τα σώματα διψάνε μα τα μάτια αλλού κοιτάν
 
Τρεις φορές θα σε ρωτήσω αν υπήρξε μια φορά
που ήσουν μόνη στο σκοτάδι κι ήμουνα παρηγοριά
τρεις φορές θα σε ρωτήσω πως το χρόνο σταματάς
όταν έρχεσαι τα βράδια και στα μάτια με κοιτάς
 
[size=24]Τραγουδαρα!!![/size] για μενα..

[blue-roses]

Είμαι μια σκέψη        
 
Είμαι μια σκέψη που έχει πόδια
είμαι ένα λάθος χωρίς φωνή
είμαι μια αλήθεια απ' τα υπόγεια
που τα 'χει κλέψει η σιωπή.

Είμαι ένα όνειρο σακατεμένο
της κάθε μέρας υποταγή
είμαι συναίσθημα που περιμένω
σε λάθος στάση λάθος στιγμή.

Μέσα απ' τα υπόγεια κι απ' τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, πετώ σιωπή.

Είμαι όλα εκείνα που αποφεύγω
και άλλα τόσα που έχω σκεφτεί
είμαι το πείραμα που περιμένω
να προσπεράσει και να χαθεί.

Μέσα απ' τα υπόγεια κι απ' τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, πετώ σιωπή.

 

[zarkvilion]

Στις χαραυγές ξεχνιέμαι    


Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο

Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ' ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα

[black_velvet]

Αφού μπορώ και γελάω μ' αυτά που βλέπω
αφού μπορώ και αντέχω την τρέλα μου
αφού γυρίζω σελίδα, δε ζητάω μερίδα
δεν στριμώχνομαι στην ουρά
για δυο λόγια σου καθαρά

θα πει πως είναι το τιμόνι και τα φρένα μας γερά
θα πει πως έχω αγαπηθεί κι απ' το Θεό
θα πει χαλάλι στον χαμό και πες το ακόμα μια φορά
να 'μαι καλά, να 'σαι καλά να σ' αγαπώ

αφού τα πάμε καλά με τη συγγνώμη
και καταθέτω τα όπλα μου στο γέλιο σου
αφού μιλάμε ίδια γλώσσα
μη ζητάς κι άλλα τόσα
από αυτά που η καρδιά μπορεί
ν' αγαπάει και να συγχωρεί

θα πει πως είναι το τιμόνι και τα φρένα μας γερά
θα πει πως έχω αγαπηθεί κι απ' το Θεό
θα πει χαλάλι στον χαμό και πες το ακόμα μια φορά
να 'μαι καλά, να 'σαι καλά να σ' αγαπώ
να 'σαι καλά... να σ' αγαπώ
να 'μαι καλά! να σ' αγαπώ!!