Στέρεο Νοβα...

[blue-roses]

Σημείο ζωής

Κοίταξε πώς δύει ο ήλιος σα σφαίρα
οι άνθρωποι φεύγουν μέσα σε τρένα
η επανάληψη της κίνησης, σημείο ζωής
με χτυπάει σα σφαίρα, πέφτω καταγής

Στο πέρα τού κόσμου, τις άδειες ταράτσες
τα όνειρά μου καθρεφτίζονται απάνω στους χάρτες
κι από τα σύννεφα δείχνουν πως η μέρα τελειώνει
είμαι τόσο μόνος που κανείς δε με γλυτώνει

Μακριά απ' όλα αυτά, μητέρα, που υποσχέθηκα να κάνω
πόσα χρόνια ακόμα μένουν μέχρι να πεθάνω;

Να φέρουμε στον κόσμο τουλάχιστον ένα παιδί
ή ν' αγοράσουμε καλύτερα μια γάτα ή ένα σκυλί
να υπενθυμίζει μια [άπαρτη] σχέση
αυτή που είχα κι αυτή που ελπίζω να έρθει

Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος
να πετούσα από πάνω μου αυτό το ηλίθιο βάρος
[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης
αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης

Πόσο βαθύς είναι αυτός ο ορίζοντας;
ο σκύλος μου πέφτει από διάστημα δύοντας
μέσα στον πόλεμο η καρδιά του χτυπάει
μ' ένα κοχύλι μού τηλεφωνάει
της μοναξιάς το [απέρριτο] πέλαγος
σε κοιτάζω πάλι με δέος

Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος
να πετούσα από πάνω μου το ηλίθιο αυτό βάρος
[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης
αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης


 

[blue-roses]

στελλα

Τωρα κοιταζω τον ηλιο ειναι ενας ανθρωπος διχως φιλο

και ομως φωτιζει την πιο ομορφη μερα

και ολα αυτα τα αισθηματα που νιωθω για σενα στην ζωη

τωρα τα ματια μου καινε και απο τα χρωματα που μου εδειξες κλαινε  

ειναι η αγαπη ενα λουλουδι που ανθιζει

κι εισαι εσυ τα πεταλα που κανουν την γη να γυριζει

 

ααααα τα ματια σου ειναι ηλιος και φωτια

ααααα το ξερω μ'αγαπουν αληθινα

ααααα ηρθες στην ζωη μου σαν το φως

ααααα και απο την λαμψη νιωθω δυνατος

 

ασε τα χειλη σου ακομα

ενα φιλι που κραταει αιωνια

με την ανασα σου η νυχτα τελειωνει

και σαν χορταρι η μερα απλωνει παντου

 

ααααα τα ματια σου ειναι ηλιος και φωτια

ααααα το ξερω μ'αγαπουν αληθινα

ααααα ηρθες στην ζωη μου σαν το φως

ααααα και απο την λαμψη νιωθω δυνατος

 

ααααα τα ματια σου ειναι ηλιος και φωτια

ααααα το ξερω μ'αγαπουν αληθινα

ααααα ηρθες στην ζωη μου σαν το φως

ααααα και απο την λαμψη νιωθω δυνατος

 

[blue-roses]

Σύνορα

Ώρες που πέρασαν και πάνε
σα φωνές μέσα μου μιλάνε
κάποτε σαν ξένος είχες φύγει
και χάθηκα στης μοναξιάς το δείλι

Σαν γραμμή που αφήνεται και πάει
του αγέρα η ανάσα θα με πάρει
τις πόλεις που δεν πρόφτασα να δω
μέσα από σένα θα τις ονειρευτώ

Μέρες που πέρασαν και πάνε
σα ρολόγια μέσα μου χτυπάνε
κάποτε σαν ψεύτικη ιστορία
σβήστηκε από τα κύματα η πορεία

Σαν γραμμή που αφήνεται και πάει
του αγέρα η ανάσα θα με πάρει
τις πόλεις που δεν πρόφτασα να δω
μέσα από σένα θα τις ονειρευτώ

[blue-roses]

Σώμα
 
Τα χέρια σου γράφουν στο ξύλινο σώμα
θ' αναστηθώ αν με φιλήσεις στο στόμα
η αγάπη αυτή δεν θα έχει ώρα
θα μας ενώσει με μία αιώρα
ήμουν μέσα σου μα δεν το ήξερες
μ' έφερνες μόνο όταν με ήθελες
και τώρα κλαις πάνω απ' το χώμα
αναρωτιέσαι πώς ήμουν και πώς δείχνω τώρα
είμαι ένας άγγελος πάνω απ' τα σύννεφα
δε νιώθω άσχημα, αλλά ούτε περίεργα
σαν ένα κομμάτι απ' τον παράδεισο
κι ένα κομμάτι από την άβυσσο
εισβάλω στη σκέψη σου για να βρω έξοδο
μα είσαι χαμένος σ' ένα απέραντο διάδρομο

Θα μετρήσω τ' αστέρια και θα κοιμηθώ
θα ελευθερώσω τα όνειρά σου στον ουρανό
σα σκύλος στα πόδια μου θα κοιμηθείς
κι έτσι όπως σβήνει το φως θα χαθείς
αβοήθητος όπως όλες οι εποχές
αφήνοντας πάνω στα μάτια σου χιλιάδες γραμμές
προσευχές και συγκρούσεις για ένα θαύμα
η αγάπη σου μοιάζει μ' ένα άπιαστο πράγμα
αρρωσταίνεις ακόμα απ' τα αγνά αισθήματα
ζητάς βοήθεια γιατί δεν έχεις τίποτα
σαν ένα κομμάτι απ' τον παράδεισο
κι ένα κομμάτι από την άβυσσο
εισβάλω στη σκέψη σου για να βρω έξοδο
μα είσαι χαμένος σ' ένα απέραντο διάδρομο


 

[blue-roses]

Τα άδεια χέρια

Στην καρδιά μου διαλύονται τα σύννεφα
κι η προφητεία μένει σιωπηλή
σαν νύχτα χωρίς τρένα κι αυτοκίνητα
έγινα αυτό που κάποτε είχες πει
με άδεια χέρια γυρίζω στον κόσμο
με τ' όνειρο που έσβησε η ζωή

Μα αν μ' αγαπούσες λίγο
θα ήταν πιο μικρή η καταστροφή
πόσο κοστίζει να είσαι νέος
κι ελεύθερος με αναστολή;

Μ' αυτές τις ενοχές σαν δαχτυλίδια
κι όλους τους νόμους που έχω σπάσει από καιρό
μια νύχτα μεγαλώνει τα λουλούδια
και μια βροχή μού πνίγει το θυμό
με άδεια χέρια γυρίζω στον κόσμο
και τ' όνειρό μου που έσβησε η ζωή

Μα αν μ' αγαπούσες λίγο
θα ήταν πιο μικρή η καταστροφή
πόσο κοστίζει να είσαι νέος
κι ελεύθερος χωρίς αναστολή;


 

[blue-roses]

Τελεκόμ 99

Στην τηλεόραση ένας ελέφαντας πηγαίνει στο τέλος της ερήμου
σαν κουκίδα ξεμακραίνει
ό,τι συμβαίνει στα ζώα, συμβαίνει σε μένα
μια κλωστή μάς δένει, μα σπάει από σένα
στο τέλος του ορίζοντα, τέλος της πόλης
έχεις χάσει τα πάντα μα επιμένεις
χωρίς μέρες κι αριθμούς
η νέα εποχή αντανακλάται στο ρολόι
νωρίς ένα πρωί στην άκρη ενός δρόμου
δυτικά στην ψυχή
θα μπορούσες να πεθάνεις σα σκυλί
ομορφιά, νιότη, αγάπη και πάθος
μοιράζεσαι μαζί μου το ίδιο λάθος
την άνοδο και πτώση του ανθρωπίνου γένους
την τελειοποίηση του ψυχικού σθένους
την εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων

Ανοίγω τα μάτια σ' ένα ψηφιακό τοπίο
υπάρχει ένας ήλιος μέσα μα νιώθω κρύο
να ένα λάθος στο σύστημα της λογικής
ο κυβερνοχώρος είναι το τέλος της πολιτικής
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα
γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα
γιατί η αγάπη είναι πλασματική
γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί
γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή
δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή
και ζω στο δίκτυο ενός ασύρματου κόσμου
στα μεσαία, στα βραχέα, στο πέρασμα του χρόνου
στην καλωδίωση του παγκοσμίου εγκεφάλου
κάτω απ' το φως ενός θαλάσσιου φάρου
στην εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων

Πάω στη δουλειά όταν πηγαίνεις στη δουλειά
πάω στη δουλειά όταν εσύ δεν έχεις δουλειά
γράφοντας κύκλο με μια σπασμένη κιμωλία
πολιτογραφημένοι κάτοικοι σε νάρκη χειμερία
ο γαλαξιακός χώρος υπάρχει για να μάθεις
πως οι Στέρεο Νόβα παίζουν τη γλώσσα της αγάπης
αυτό το σούρουπο που ο ήλιος θα δύει
αυτό το χάραμα όταν ο ήλιος θ' ανατείλει
θα γίνουμε βάρκα στο απέραντο χάος
γυρνώντας αντίθετα απ' την τροχιά της Γης
σαν ιπτάμενοι ελέφαντες της Αφρικής
σ' ένα μπαράζ από ήχους ζώων
έκσταση
στην εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων


 

[blue-roses]

Τι καλό

Αχ, τι καλό, τι καλό
αχ, τι καλό, τι καλό

τη νύχτα να παρακαλώ
κι η μέρα να το φέρνει
στο σπίτι μου το χαμηλό
και σε μια γλάστρα από πηλό
να βγάζει η πίστη τέτοιον ανθό
θεοί! πώς τάχα καταφέρνει;

αχ, τι καλό, τι καλό
αχ, τι καλό

και σε μια γλάστρα από πηλό
στο σπίτι μου το χαμηλό
να βγάζει η πίστη τέτοιο ανθό
θεοί! πώς τάχα- πώς τάχα καταφέρνει;

αχ, τι καλό, τι καλό
αχ, τι καλό

στο δίκαιο καμιά φορά η ζυγαριά να γέρνει

[blue-roses]

Το ασανσέρ του Ι.Κ.Α.

Από τα μάτια ενός παιδιού μια αχτίδα φεύγει
όσα χρόνια κι αν περάσουν σε μια στάση περιμένει
κι άλλες τόσες μέρες στο ταμείο ανεργίας
καρφώνεις το βλέμμα στο πορτοφόλι μιας κυρίας
αν ήσουν ζιγκολό θα 'χες καλύτερη τύχη
μα από κρεββάτι σε κρεββάτι δε βρίσκεις λύση
μετά το τέλος όλοι δείχνουν πιο ξένοι
σ' έχουν πληρώσει για να φύγεις, όχι να μένεις
αυτά που φαίνονται εύκολα τελικά είναι δύσκολα
η ζωή είναι ωραία και κάθε δουλειά ένα κύκλωμα
είσαι πάλι μόνος στη μέση του δρόμου
στο κυκλικό όραμα στη φάση του πόνου
στον ουρανό διαγράφονται οι αγγελίες των "Νέων"
ανεβοκατεβαίνεις τις στήλες
καθώς ανοίγουν οι πύλες χιλιάδων διαδρόμων
σήμα προς κάθε γραφείο
σου στέλνω κάποιον για να δεις
κι έχω κι άλλους δύο
α, ωραία, αφήστε ένα τηλέφωνο και διεύθυνση
τα γράφεις κάτω, λάθος κίνηση
επίσημη λύση η ανατίναξη
μιας και κάθε αποτυχία κρύβει οργή και δύναμη

Το εκπαιδευτικό σύστημα φτιάχτηκε για να επιτύχεις
ν' απορροφηθείς αλλού, σ' αλλωνών επιχειρήσεις
για να νιώσεις πως η δουλειά σου δεν είναι αυτό που κάνεις
από αλλού ξεκίνησες κι αλλού φτάνεις
α, ωραία, ποιος είναι αυτός που μιλάω;
πες μου πάλι πως θα βλέπω όνειρα κι όταν πεθάνω
πως περισσότερο από τώρα θα μπορώ να σ' αγαπάω
θ' αφήσεις την ερώτηση σ' ένα ειδικό ν' απαντήσει;
θα πετάξεις, θα χαθείς, άσ' την καρδιά σου να χτυπήσει
είναι τόσο άσχετα όλα αυτά που λέω;
όλα αυτά που ονειρεύτηκες κι όλα αυτά που θέλω;
εδώ είμαστε, ένας κι ένας δύο
δύο για δύο, δύο και δύο
κι όταν οι άλλοι είναι πολλοί, εμείς είμαστε δύο
γιατί έτσι πρέπει να είμαστε, δύο και δύο
κι όταν η ουσία είναι μία, είμαστε ένας
ένας και ένας, μπορεί και κανένας
απ' τους διαδρόμους που διέσχισα στέλνω σήμα
κι ένα αντιπροσωπευτικό διαφημιστικό δείγμα

Απόγευμα στο κέντρο της πόλης
από το βίντεο μιας βιτρίνας μεγαλώνεις
αυτός που βλέπεις προσπαθείς να θυμηθείς ποιος είναι
αυτός που κρύβεται ή υποτίθεται πως είναι
θέλω να κοιτάξω από εδώ το τέλος της Γης
δυο δευτερόλεπτα η ομορφιά της ζωής
τυφλώνει τα μάτια σαν έκλειψη ηλίου
κλείνεται μέσα σου σαν τέλος βιβλίου
για μια φορά στη ζωή αυτή η δύναμη
είναι η αθωότητα ως την αιωνιότητα
όλα τα κτίρια δείχνουν ωραία τη νύχτα
όλα τ' αστέρια νιώθεις πως είναι δικά σου
όλοι οι φίλοι που κάποτε στάθηκαν κοντά σου
η Δήμητρα, η Νατάσα, η Μιράντα, η Αντρέα
ο Γιάννης, ο Πάνος, είμασταν μια παρέα
απ' τ' ασανσέρ που ανεβήκαμε στέλνουμε σήμα
αντιπροσωπευτικό διαφημιστικό ποίημα
μείνε συντονισμένος εδώ
 

[blue-roses]

Το δίκτυο

Ο κωδικός των δρόμων
η νέα εποχή
περπατάς, κοιτάς ευθεία μια τυχαία οροφή
κοιτάς κάτω τις λεζάντες από μια εφημερίδα
ήταν έξι νέοι που σε δέκα μέρες φύγαν
κι ακολουθούν άλλοι τόσοι χαμένοι άγγελοι
απ' το δίκτυο της ζωντανής κόλασης

Απ' το τρανζίστορ μου ακούω άλλον έναν αγώνα
δεν ανήκω σε κανένα, αυτοί θέλουν εμένα
θέλουν μόνο να ευνουχίσουν τον κόσμο
να καθαρίσουν μια για πάντα αυτό το δρόμο
από ιδέες, αξίες, δικαιώματα, γνώμη
πας να ξεφύγεις, όμως τώρα θα πληρώσεις
όλοι αυτοί σπρώχνουν τα κορίτσια στην πορνεία
τα θέλουν, τα παίρνουν, μετά τα πετούν στη γωνία

Η βία των δρόμων είναι δικό τους στοίχημα
η άσκηση βίας είναι δικό τους επίτευγμα
όσο σκληρά κι αν σου έχουν φερθεί
διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις, όμως μην παραιτηθείς

Στέκεσαι μόνος σαν πουλί στο σύρμα
παρά τρίχα, μπορεί και να ήσουν θύμα
μα δεν έχει σημασία, δυο περιπτώσεις υπάρχουν
ένα]

[blue-roses]

Το κρεβάτι + ο σκύλος

Πόσες φορές μου έχεις πει τις ίδιες λέξεις
πόσες φορές σ' έχουν πληγώσει οι δικές μου σκέψεις
για μια φορά ακόμα, η ερημιά μου έχει νόημα
ο καθένας μας έχει το δικαίωμα
πόσο θαμπά τα μάτια σου κοιτάνε
όταν οι άνθρωποι στον ουρανό πετάνε
για μια φορά ακόμη
μια αγάπη τελειώνει
κι ένα κομμάτι της πόλης νυχτώνει

Αν μου έδινες χρόνο
θα καταλάβαινες πως λίγα πράγματα αρκούν
θα το ένιωθες πως η αγάπη μοιάζει μ' ένα χέρι ζεστό
που θεραπεύει όταν αγγίζει το μέτωπο
κάνει τα μάτια να κοιτάζουν πιο βαθιά
μακριά απ' ό,τι βλέπεις
πέρα απ' τα πέλαγα
απ' το δικό μου κρεββάτι σκέφτομαι εσένα
ενώ η βροχή πέφτει, καθώς περνάνε τα τρένα
κι εγώ που κατά βάθος θέλω να κάνω το σωστό
θέλω να είμαι μαζί σου γιατί μου αρέσει να ζω

Για μια ακόμη φορά ο ήλιος με ζεσταίνει
κι όσο με κρύβουν τα κτίρια θα σηκώνω το χέρι
να κρατηθώ ζωντανός σ' ένα κόσμο παράξενο
όπου κάθε τι ωραίο διώκεται ως παράνομο
πρώτη φορά βλέπω το φως μέσα στην άβυσσο
μοιάζει με άγγελο που πάει στον παράδεισο
για μια ακόμη φορά μια αγάπη τελειώνει
αφήνοντας μέσα μου μια μορφή χαραγμένη

Αν μου έδινες χρόνο
θα καταλάβαινες πως λίγα πράγματα αρκούν
θα το ένιωθες πως η αγάπη μοιάζει μ' ένα χέρι ζεστό
που θεραπεύει όταν αγγίζει το μέτωπο
κάνει τα μάτια να κοιτάζουν πιο βαθιά
μακριά απ' ό,τι βλέπεις
πέρα απ' τα πέλαγα
απ' το δικό μου κρεββάτι σκέφτομαι εσένα
ενώ η βροχή πέφτει, καθώς περνάνε τα τρένα
κι εγώ που κατά βάθος θέλω να κάνω το σωστό
θέλω να είμαι μαζί σου γιατί μου αρέσει να ζω


 

[blue-roses]

Το μπλε δωμάτιο

Κάτω, βαθιά, πιο μέσα, ακόμα,
εκεί που ανάβει ένα φως για να έρθεις
εκεί θα βρεις το μπλε μου δωμάτιο
κι ένα παιδί αν θες να προστατέψεις
Αυτή η μικρή ιστορία του κόσμου
γνωστή σαν γέννηση [και κατάληψη]
κι άλλες φορές σα φτωχό παραμύθι
αστράφτει μέσα μου σα φως της αποκάλυψης
Θεέ, αφέντη, πρίγκηπα, ήρωα
αυτής της μεγάλης επανάστασης
αν βάλω φωτιά και κάψω τα ρούχα μου
θα βρει η ζωή μου ένα νόημα;

Κάτω, βαθιά, πιο μέσα, ακόμα,
εκεί που αναπνέει γλυκά το σκοτάδι
εκεί θα έρθεις στο μπλε μου δωμάτιο
εκεί θα σκύψεις και θα με φιλήσεις
Αυτή η μικρή επανάληψη του κόσμου
γνωστή σαν έγκλημα και τιμωρία
κι άλλες φορές σαν εφήμερη ένωση
με αφήνει στον πάγο
εκεί που ο ήλιος τυφλώνει
Θεέ, αφέντη, πρίγκηπα, ήρωα
αυτής της μεγάλης ιδέας
αν βάλω φωτιά και κάψω τα ρούχα σου
θα βρει η ζωή μου ένα νόημα;


 

[blue-roses]

Το ξύλινο ανθρωπάκι

Είμαι ένα ξύλινο πλακέ ανθρωπάκι
έχω μια ξύλινη πλακέ γυναίκα
και δυο παιδάκια ζωηρά
που ξυλοποιούνται καθημερινά

τιρόμ τιρί τιρά

Ακόμη έχω ένα ξύλινο καρώ σακάκι
ένα ξύλινο ριγέ παντελόνι
ένα ξύλινο λευκό πουκάμισο
μία ξύλινη γραβάτα
ξύλινα παπουτσάκια
και πολλά πολλά μακρουλά ξύλινα ματάκια

τιρόμ τιρί τιρά

Δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω

τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά

Δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω

τιρά τιρί τιρόμ
τιρά τιρί τιρόμ

Διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα
διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα
διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα

Αχ, υγράνθηκα και πάλι!

Δουλειά σπίτι δουλειά
τιρόμ τιρί τιρά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλειά σπίτι δουλειά
τιρόμ τιρί τιρά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλειά σπίτι δουλειά
τιρόμ τιρί τιρά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλεύω δουλεύω δουλεύω
δουλειά σπίτι δουλειά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά --- δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
και γκολ γκοοοολ!
γκολ γκολ γκολ γκολ γκολ γκολ
αχ αχ συγκινήθηκα και πάλι

Δουλειά σπίτι δουλειά
ξυλοποιούμαι και ξυλοποιώ
δουλειά σπίτι δουλειά
ξυλοποιούμαι και ξυλοποιώ
δουλειά σπίτι δουλειά
ξυλοποιούμαι και ξυλοποιώ
δουλειά σπίτι δουλειά
ξυλοποιούμαι και ξυλοποιώ
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
και αγοράζω αγοράζω αγοράζω αγοράζω
αχ ξεχάστηκα και πάλι

τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά
τιρόμ τιρί τιρά

δουλειά σπίτι δουλειά
διακοπές γήπεδο αγορές
δουλειά σπίτι δουλειά
διακοπές γήπεδο αγορές
δουλεύω ξυλοποιούμαι απολαμβάνω
δουλειά σπίτι δουλειά --- δουλεύω
διακοπές γήπεδο αγορές
δουλειά σπίτι δουλειά --- ξυλοποιούμαι
διακοπές γήπεδο αγορές --- απολαμβάνω!
δουλειά σπίτι δουλειά
διακοπές γήπεδο αγορές
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά

Διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα
διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα
διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα
διακοπές στο βουνό, διακοπές στη θάλασσα --- είμαι ένα ξύλινο πλακέ ανθρωπάκι
αγοράζω αγοράζω αγοράζω --- έχω μια ξύλινη πλακέ γυναίκα
αγοράζω αγοράζω αγοράζω αγοράζω --- και δυο παιδάκια ζωηρά
--- που ξυλοποιούνται

Δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά --- διακοπές γήπεδο αγορές
δουλειά σπίτι δουλειά
δουλειά σπίτι δουλειά --- διακοπές γήπεδο αγορές
δουλειά σπίτι δουλειά
διακοπές στο βουνό, διακοπές...

και θάνατος
και θάνατος --- αγοράζω

γκολ! γκολ γκολ!

αχ! η καρδιά μου
πεθαίνω
συγχωρέστε με
για να με αγαπούν
για να με λογαριάζουν
για να επιζήσω
ξυλοποιήθηκα και ξυλοποιούσα
τιρόμ τιρί τιρά

-Το όνειρό του ήταν να γίνει σιδερένιος


 

[blue-roses]

Το παζλ στον αέρα

Μερικές φορές τις νύχτες περνάς σε κλειστά κλαμπ της συμφοράς
νιώθεις πως είσαι ανασφαλής
σε κάθε κατάχρηση επιρρεπής
σπρώχνεις ανθρώπους για να περάσεις
και διώχνεις τις σκέψεις για να μην κλάψεις
αλήθεια, πώς είναι μια καρδιά από γυαλί
και κάποιος που χάνεται από στιγμή σε στιγμή
είμασταν ίδιο κι όμως έχεις αλλάξει
φαίνεται βαρετό μα τώρα πια δεν πειράζει
μιας και κάθε αγάπη σβήνει σα φλόγα
κι εσύ κρατάς ένα κερί μέσα στη μπόρα
ή ένα τιμόνι που στρίβει δεξιά κι αριστερά
στο σταυρό της Λένορμαν ή ένα κακόφημο σινεμά

Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά
υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά
και τώρα πάλι ένας σκύλος κόβει βόλτες εδώ
με κρύβει μια βιτρίνα κι ένα φορτηγό
και θέλω χίλια ακόμα χέρια να σου δείξω τι θέλω
και χίλια μάτια για να βρω αυτό που δεν ξέρω
τώρα που τα φώτα σε δείχνουν πιο ξένο
κι όλα σταματούν για να περάσει ένα τρένο
και το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ
μαζί με σένα που νοσταλγώ
σφίγγοντας το σώμα σου στην αγκαλιά μου
ή να γίνω μια ακρίδα στα γόνατά σου
γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα

Τι είναι μια ανάμνηση στ' αλήθεια;
μια μεγάλη σκιά που χάνεται στη νύχτα
εκεί είναι κάποιος που ποθούσε το θρόνο
κι από τότε που κάθησε αισθάνεται μόνος του
είναι ένα σημείο που για όλα φταίω εγώ
μια γάτα, ένας σκύλος κι ένα ορφανό μωρό
η δύναμη που αντλούμε απ' τα όνειρα
για να εξηγήσουμε παράξενα φαινόμενα
τον κοσμικό οργασμό και τα ψώνια που κάνουμε
αυτούς που μας πλησιάζουν κι αυτούς που μας αφήνουνε
στη μέση μιας πλατείας, στην άκρη ενός σταθμού
στο σταυρό του νότου ή στη θέση ενός αυγού
θα 'θελα να 'μουν πάνω σου κι όλα να μ' αρέσουν
να μου ψιθυρίζεις πως αυτές οι μέρες θα περάσουν
γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα

 

[blue-roses]

Το παιδι

Εισαι το αγρυπνο παιδι στην αγκαλια μου

ξεφυλλισα τα ποιηματα για να εισαι κοντα μου

κανενα χερι δεν μπορει να μας χωρισει

ποτε δεν ειχα τιποτα και να

που ο ηλιος παλι δυει παλι δυει  

μεινε κοντα μου αβοηθητος ζ

αυτα που εψαχνα ποτε δεν τα βρηκα

εσυ εισαι το πιο ομορφο πανω στη γη

οταν νιωθω αγαπη καταλαβαινω την ζωη

τοτε τα ονειρα σαν πουλια πετανε

χανονται ερχονται συχνα μιλανε

ψαχνουν για σπιτια

στις καρδιες των ανθρωπων

και οταν δεν βρισκουν

αλλαζουνε τοπο

ετσι και εσυ θα μεγαλωσεις

αργα η γρηγορα θα αποτυπωσεις

τις συλλάβες που εχει το ονομα σου

τις πολης που μενεις και τις γειτονιας

θα εχεις φιλους υποχρεωσεις

και οτι ειναι δικο σου θα θες να το δωσεις

καποιοι θα παρουν κατι απο εσενα

θα αναγκαστεις να πληρωσεις

και κατι εξτρα

θα μεινεις φτωχος

μα θα εχεις εμενα

οπου και αν εισαι

εδω ή στα ξενα

θα ζητας το μεριδιο της προστασιας

στα βαθη μιας αχανους πολιτειας

μες στιν αγρυπνια θα εισαι κοντα μου

αγορι ή κοριτσι

μες στην κοιλια μου

μες στην κοιλια μου

μες στην κοιλια μου

 

[blue-roses]

Το παιχνίδι της εξουσίας

Μετά τις τρεις τα μεσάνυχτα περπατάς μόνος
κι όλα τ' αστεία ξεχνάς όταν ανοίγει αυτός ο δρόμος
σκέφτεσαι πως κάποιος απόψε μπορεί ν' αλλάξει τη ζωή σου
ή από τα πόδια ως την κορφή να σιχαθείς την ψυχή σου
κόβοντας βόλτες πάνω κάτω στην κεντρική λεωφόρο
πληρώνοντας με μοναξιά έναν παράξενο φόρο
γιατί υπάρχει ένας κόσμος που δεν καταλαβαίνει
πώς καταντά μια επιθυμία που μένει κρυμμένη

Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις

Πρόσεξε, αυτοί οι δύο σε βλέπουν
τα μάτια σου ανοιχτά, δεν ξέρεις τι μπορεί να θέλουν
πάντα κάποιος κυνηγάει κάποιον άλλο
για σεξ, για σαφάρι, σ' ένα τούνελ μεγάλο
σ' έναν γκέι τις προάλλες του την έπεσε μια ομάδα
τον δείραν για λεφτά κι ύστερα ζητούσαν κι άλλα
έτσι είναι, νομίζουν πως κάτι ξέρουν
και ασκούν εξουσία επειδή δεν καταλαβαίνουν
κατά βάθος εξουσία δε σημαίνει αντρισμός
μοιάζει με κρέας στον τοίχο μετά από διωγμό

Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις

Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις

Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις