εύλογα άηχος

[κώστας]

[larus audouinii]

Το θετικό ειναι πως συχνά συμφωνώ μαζί σου.
Αν και από την αρχή, (και συνεχίζω) έχω τις ενστάσεις μου.
Μια και αναφέρθηκε βιβλιογραφία. Τα καλογραμένα κείμενα του Στέλιου Ράμφου κάνουν σε όλους μας καλό νομίζω, είναι καλη επιλογή και μια συνέχεια σε θέσεις στην κουβέντα μας.

[κώστας]

[size=14]Αναφέρεσαι σε έναν από τους κορυφαίους (αν όχι τον κορυφαίο) Έλληνες διανοητές της εποχής μας. Ως εκ τούτου πρόκειται για άριστη επιλογή.[/size]

[κώστας]

[κώστας]

[κώστας]

4 φοιτητές χημείας , μέσα στην εξεταστική τους είχαν ένα μικρό διάλειμμα και αποφάσισαν να πάνε το σαββατοκύριακο σε μια διπλανή πόλη να το γλεντήσουν με κάτι κοπελιές που ήξεραν από κει . Μετά από τα έκτροπα που συνέβησαν το σαβ/κο με τις κοπελιές αποφάσισαν να γυρίσουν για να δώσουν μάθημα τη Δευτέρα .
Τελικά γύρισαν αλλά δεν πρόλαβαν το διαγώνισμα .
Λένε : Τι θα κάνουμε τώρα ; πρεπει να βρούμε μια δικαιολογία που δεν πήγαμε .
Τι να κάνουμε τι να κάνουμε ; θα πάμε να του πούμε ότι μας έπιασε λάστιχο στο γυρισμό από το ταξίδι και γι' αυτό δεν προλάβαμε .
Πήγαν στον καθηγητή που το διδάσκει λοιπόν , του εξήγησαν ότι και αυτοί σαν φοιτητές είχαν βγει να ξεσκάσουν λιγάκι και τελικά στον γυρισμό τους έπιασε λάστιχο και δεν πρόλαβαν να πάνε να δώσουν . Ο καθηγητής δέχτηκε να τους βάλει να δώσουν την επόμενη μέρα μόνους τους ....
Πάνε την επόμενη μέρα τα καμάρια μας , διαβασμένοι στην εντέλεια και τους βάζει ο καθηγητής σε διαφορετικό γραφείο τον καθένα να γράψει .....
Η πρώτη ερώτηση ήταν ένα πολύ απλό θέμα θεωρίας , από αυτό που πιάνει 3 - 4 γραμμές ... και δίνει μόλις 5 μονάδες στις εκατό .... και το οποίο απαντήθηκε πολύ εύκολα και από τους 4 ... η δεύτερη και τελευταία ερώτηση έπιανε τις υπόλοιπες 95 μονάδες και ήταν η εξής ερώτηση ...
Ποιο λάστιχο ;

[size=14]και φυσικά το γέλιο προκαλείται από την εμπειρική τουλάχιστον γνώση της πληθώρας λανθασμένων απαντήσεων των φοιτητών. Διερευνητέα είναι εδώ η πιθανότητα επιτυχίας στο διαγώνισμα. Κάθε φοιτητής από τους τέσσερις [1,2,3,4] έχει τη δυνατότητα τεσσάρων απαντήσεων (λάστιχο α,β,γ,δ) ενώ προβιβάσιμες απαντήσεις είναι μόνο οι [(α,α,α,α)...(δ,δ,δ,δ)], τέσσερις τον αριθμό. Επομένως ο 1 μπορεί να απαντήσει α,β,γ ή δ και το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι υπόλοιποι. Δηλαδή 4 απαντήσεις ο πρώτος επί 4 ο δεύτερος επί 4 ο τρίτος επί 4 ο τέταρτος, συνολικά 4⁴=256 όλες οι απαντήσεις που μπορούν να δωθούν. Άρα μόνο 4 στα 256 προβιβάζουν ή 4/256 ή 1/64 ή 1,5625%. Και το ερώτημα είναι, κόβεται τώρα το γέλιο ή αυξάνεται;[/size]

[larus audouinii]

Βλέποντας διάφορες φωτογραφίες από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων,  στο κλικ εκείνο της στιγμής σκέφτηκα να ξαναδώ στιγμές από το 2004. Κακή ιδέα, πιθανά να έβαζα και τα κλάματα.

[κώστας]

[size=13]Ο απολύτως βλάκας αντιδρά ενστικτωδώς αφού δεν σκέφτεται ενώ αν δεν αντιδρούσε θα ήταν φυτό. Ο απολύτως έξυπνος δρα σε συμφωνία με το ένστικτο αφού δεν νοούνται παρά φύσει ενέργειες σε αυτό το πλαίσιο. Το συμπέρασμα είναι ότι, το αποτέλεσμα των πράξεων δύο τύπων που απέχουν άπειρο, ταυτίζεται. Και εφόσον ταυτίζονται αυτοί οι δύο τύποι πόσω μάλλον ταυτίζονται δύο άλλοι τύποι όπου ο ένας θα είναι λίγο πιο έξυπνος βλάκας και ο άλλος λίγο πιο βλάκας έξυπνος κ.ο.κ. Ώσπου τελικά ο απολύτως μέτριος βλάκας και ο απολύτως μέτριος έξυπνος είναι ο ίδιος τύπος. Πάει να πει, για να μην το πολυκουράζω, ότι ασφαλές συμπέρασμα για την εξυπνάδα ή τη βλακεία δεν είναι οι πράξεις αλλά ο τρόπος που αυτές γίνονται.
[/size]

[papadia]

[quote user="κώστας" post="369175"][size=13]Ο απολύτως βλάκας αντιδρά ενστικτωδώς αφού δεν σκέφτεται ενώ αν δεν αντιδρούσε θα ήταν φυτό. Ο απολύτως έξυπνος δρα σε συμφωνία με το ένστικτο αφού δεν νοούνται παρά φύσει ενέργειες σε αυτό το πλαίσιο. Το συμπέρασμα είναι ότι, το αποτέλεσμα των πράξεων δύο τύπων που απέχουν άπειρο, ταυτίζεται. Και εφόσον ταυτίζονται αυτοί οι δύο τύποι πόσω μάλλον ταυτίζονται δύο άλλοι τύποι όπου ο ένας θα είναι λίγο πιο έξυπνος βλάκας και ο άλλος λίγο πιο βλάκας έξυπνος κ.ο.κ. Ώσπου τελικά ο απολύτως μέτριος βλάκας και ο απολύτως μέτριος έξυπνος είναι ο ίδιος τύπος. Πάει να πει, για να μην το πολυκουράζω, ότι ασφαλές συμπέρασμα για την εξυπνάδα ή τη βλακεία δεν είναι οι πράξεις αλλά ο τρόπος που αυτές γίνονται.
[/size][/quote]


   +1

     πολλες φορες αναρωτιεμαι τι απο ολα ειμαι?

     ο απολυτως βλακας ή ο απολυτως εξυπνος?

     γτ το βεβαιον ειναι οτι μαλλον ειμαι βλακας...

[larus audouinii]

...σας καλημερίζω.
Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα. (στην τελευταία παράγραφο αναφέρομαι.) Κάτι τσιμπάει άσχημα πρωί πρωί   :razz: ή και τα απογευματα, γιατί όχι;  :lol:

[κώστας]

[size=13]Η σύγχυση οδηγεί σε απολυτότητες ενώ οι απολυτότητες είναι χρήσιμες μόνο για την οριοθέτηση του σχετικού. Οι απολυτότητες επομένως, ως εργαλεία νόησης βοηθούν στην αποσαφήνιση ενώ ως τελικός στόχος μαρτυρούν την ασάφεια.[/size]

[rain]

Κι αυτό σχετικό είναι. Μπορεί και απόλυτα σχετικά, αλλά μπορεί και σχετικά απόλυτο.
Ρε συ δεν σου κάνω πλάκα αλλά με κάνεις να σκέπτομαι σε στυλ βραχυκυκλώματος. Στο τέλος καταλήγω να λέω ότι δεν μπορεί έτσι που το είπε, όπως το είπε, κάτι ξέρει για να το λέει. :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

[κώστας]

...με κάνεις να σκέπτομαι σε στυλ βραχυκυκλώματος...

[size=13]Σε διαβεβαιώ είναι απολύτως εκούσιο.[/size]

[Nikos Apomakros]

[quote user="κώστας" post="369254"][size=13]Η σύγχυση οδηγεί σε απολυτότητες ενώ οι απολυτότητες είναι χρήσιμες μόνο για την οριοθέτηση του σχετικού. Οι απολυτότητες επομένως, ως εργαλεία νόησης βοηθούν στην αποσαφήνιση ενώ ως τελικός στόχος μαρτυρούν την ασάφεια.[/size][/quote]

Συμφωνώ ως επί τω πλήστω. Πολύ μικρές οι διαφοροποιήσεις από την οπτική μου γωνία.

Κάθε απολυτότητα δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα σύγχυσης, γιατί απολυτότητα δεν
υφίσταται (και στη περίπτωση που υφίσταται, είναι παράλογο να οριοθετείται και άρα να εκφράζεται).

Η οριοθέτηση του σχετικού αποτελεί αστείρευτη πηγή σύγχυσης γιατί αφού δεν υφίσταται
(ή δεν εκφράζεται) η απολυτότητα, ακόμα και η οριοθέτηση δεν μπορεί παρά να είναι σχετική.

Η σαφήνεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά ψευδαίσθηση, ακριβώς επειδή και η οριοθέτηση
του σχετικού είναι σχετική.

Η ασάφεια δεν είναι "στόχος" αλλά αναπόφευκτη συνέπεια της καθολικής σχετικότητας.

[κώστας]

[size=13]Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα πού διαφωνείς.[/size]