Πόση δύναμη έχει μια Προσευχή?

[sourtoyki]

ΟΚ....διορθωνω........
Προκαλει ιδιαιτερη εντυπωση το γεγονος οτι ο καλος θεουλης μπορει να χρησιμοποιηθει και ως θερμαντικο στοιχειο εαν λαβουμε κυριολεκτικα την προταση του. Στην μεταφορικη της εννοια θα το ''δαγκωσουν'' παρα πολλοι.

[kataigida]

Θεέ μου άκουσέ την σε παρακαλώ. Μια ζωή παγωμένη είμαι  :sad:[/quote]



 :roll:  :roll:  :neutral:

Θεέ μου εύχομαι να βρεθεί κάποιος στον δρόμο σου και να σου τραγουδάει το παρακάτω άσμα..

[larus audouinii]

Αμην  :grin:
Αυτό εννοούσα, και γι' αυτό ανέφερα το τοπίο πιο πάνω
Πιστεύω πως έχουμε τη Χάρη Του, και με τον χρόνο οι πληγές, όσες αφήνουμε να φαίνονται ή αιμορραγούν βαθειά μέσα μας, αυτή η παγωνιά γλυκαίνει σιγά σιγά Άλλοτε, ένας άγγελος είναι μαζί μας εκεί που περνάμε δύσκολα μονοπάτια στην καθημερινότητα Για να τα ζεσταίνει, σαν μια αγκαλιά (ναι, γίνομαι συναισθηματική, αλλά και στην καθημερινότητα, όλοι νοιώθουμε τρωτοί, κάποιες φορές)

Ακόμη λέγεται πως περισσότερη δύναμη έχει μια προσευχή , όχι όταν ζητάμε, αλλά όταν ευχαριστούμε
 
Στους σημερινούς ανθρώπους ό,τι θέλεις βρίσκεις, μόνο καλούς λογισμούς δεν βρίσκεις
Είχα διαβάσει τον γέροντα Παίσιο παλαιότερα με φιλοσοφικό και θρησκευτικό ενδιαφέρον
Είναι φορές που με ξάφνιαξε, με ξαφνιάζει η παράθεση της επιστήμης με την φιλοσοφία μιας θρησκείας , η αλήθεια του καθαρού απλοϊκού λόγου που συντάσσεται απέναντι στης φυσικής, της χημείας, της ψυχολογίας κλπ και έχουν πολλά κοινά
Επί παραδείγματι, σε μια κρίση πανικού στα επέιγοντα, ίσως συναντήσεις ένα γιατρό να δίνει όλη την απαραίτητη φροντίδα στον ασθενή, με τον γλυκύτερο τρόπο, αλλά να τον συμβουλεύει και διαφορετικά ...Κάποιες αλήθειες παραμένουν αλήθειες .. Η βοήθεια του πνευματικού, έχει να κάνει πρωταρχικά και με την υγεία της ψυχής

Νους υγιής, εν σώματι υγιές ,,έλεγαν παλαιότερα αλλά παρότι η θρησκεία αργότερα υπέβαλε το σώμα σε καταπόνηση με νηστείες κλπ, αυτή η αρχή παραμένει και στον ασκητισμό  (πάντα προσωπικές απόψεις γράφω)

Ή λέξη λογισμός στην ασκητική γλώσσα δηλώνει είτε μία απλή σκέψη πού περνάει από τόν νου, είτε μία κίνηση
της ψυχής προς το καλό ή προς το κακό, είτε μία τάση καλή ή κακή, η οποία έχει αποκτηθή με την συνεργασία
του  νου,  της  συνειδήσεως,  του  συναισθήματος  και  της  βουλήσεως Επειδή  οί  λογισμοί  προηγούνται  κάθε
πράξεως, γι' αυτό ο αγώνας κάθε πιστού, αλλά κυρίως του μοναχού, για να είναι σωστός, πρέπει να στρέφεται
πρωταρχικά στην εξέταση των λογισμών, ώστε νά καλλιεργούνται οι καλοί και να αποβάλλωνται οί κακοί.
Γέροντας Παίσιος

Η νευροεπιστήμη του εγκεφάλου, περί συνάψεων, νευρώνων κλπ θα είχε κάποια σχέση με τους λόγους του Γέροντα, ενώ ο ίδιος προφανέστατα δεν την γνώριζε, παρά μόνο φιλοσοφικά

sourtouki ΟΚ....διορθωνω........
Προκαλει ιδιαιτερη εντυπωση το γεγονος οτι ο καλος θεουλης μπορει να χρησιμοποιηθει και ως θερμαντικο στοιχειο εαν λαβουμε κυριολεκτικα την προταση του. Στην μεταφορικη της εννοια θα το ''δαγκωσουν'' παρα πολλοι.

­Μή κρίνετε κατ' όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε Περι οπτικής γωνίας Επί παραδείγματι
Όταν κανείς άγαπάη τόν εαυτό του,  εχη  δηλαδή  φιλαυτία,  όλα  τά  ερμηνεύει  όπως  τά  αγαπάει  ό  εαυτός  του.
Με την φιλαυτία από τους νόμους του Πλάτωνα

Για να μην μακρυγορώ
Εξάλλου νομίζω πως και άλλες εναλλακτικές θεωρίες, έχουν πολλά κοινά στην ίδια βάση

Δεν φθάνει μόνον ή προσευχή. Το νά καίη κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, άν ό
νους  του  είναι  γεμάτος  άπό  κακούς  λογισμούς  γιά  τους  άλλους,  δεν  ωφελεί.  'Από  τον  νού
κατεβαίνει  το  τηλεγράφημα  στην  καρδιά  καί  κάνει  τον  άνθρωπο  θηρίο.  Ό  θεός  θέλει  νά
έχουμε ­καρδίαν καθαράν¯26, Γ Π

προσωπικές απόψεις γράφω

[larus audouinii]

Αν ταξιδέψει κανείς στο Τόκιο, σε χώρες με ανθρωποκενρικό χαρακτήρα; (να πω..),  στην μεγάλη πλατεία θα βρει το άγαλμα του Θεού της φιλίας που δεν είναι άλλος, από  ένας σκύλος Σε  άλλες χώρες... όπως και στην Ινδία αποχαιρετούν τους νεκρούς σαν να είναι γιορτή με μουσικές και όργανα

Η διαφορά της Χριστιανικής πίστης βρίσκεται στην αλήθεια της αποκάλυψης, στην προσευχή που κρατάει την επαφή με τον Θεό, τις ευχές Του Στο προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος

Και επειδή δεν σχολιάσθηκε το παραπάνω ...πρόχειρα απο την wiki

από την http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

σημειώνω μόνο το εξής εδω ...

Είχε ήδη προηγηθεί ο ελληνιστής Ιουδαίος φιλόσοφος Αριστόβουλος του Πανέα (160 Π.Κ.Χ.) ο οποίος ισχυριζόταν ότι ο Πλάτων και ο Πυθαγόρας είχαν διαβάσει τα συγγράμματα του Μωυσή.

[rain]

[quote user="katinaki" post="329326"][quote user="pixie" post="329317"]'...

''Ζέστανε, Θεέ μου, όσους δεν έχουν ζεστασιά''...[/quote]

Θεέ μου άκουσέ την σε παρακαλώ. Μια ζωή παγωμένη είμαι  :sad:[/quote] Πρέπει να είναι απασχολημένος να σε ζεστάνω εγώ να ξεμπερδεύουμε με τις λιτανείες?

[larus audouinii]

:grin:

δεν έχει ανάγκη το katinaki  :razz: , πρόλαβε η Βελουδένια ...Γυναικοπαρέες...

[ToniV]

ποση δυναμη εχει μια προσευχη..
νομιζω λιγοτερη απο μια πορδη
η πορδη εχει και μυρωδια ενιοτε..

[κώστας]

[size=12]Και τη δύναμη της πορδής πάντως...
δεν την λες και λίγη.[/size]

[ToniV]

οχι βεβαια..
βεβαιως εξαρταται και απο το τι εχει φαει κανείς.

αραγε να επηρεαζει η διατροφη την εμβελεια, βεληνεκες, δυναμη μιας προσευχης?

[pixie]

Συγχαρητήρια, παιδιά! :sad: Το ισοπεδώσατε το θέμα...  :roll:

Τελικά... καμία ιδέα, τίποτα εσωτερικό ή βαθύ, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αν δεν συμπεριλαμβάνει και κάποιο στοιχείο βλακείας!  ;-)

Δεν είναι σωστό, αλλά καλλιεργείται συνήθως η διαστροφή να αφήνουμε τα απορρίμματά μας πάνω σε ότι δεν μας είναι οικείο... ή μόνο και μόνο για να μειώσουμε την αξία του... :cool:


Να ένας σοβαρός λόγος παραίτησης, κώστα, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος...
Γιατί η ιδέα της συνύπαρξης αλλότριων στοιχείων είναι χάσιμο χρόνου και γιατί η ηλιθιότητα της απειρίας κουράζει...

[larus audouinii]

pixie κοίτα
Του  κατά τα άλλα "κώστας" , είχα μια μονολεκτική απάντηση
 
"Και τη δύναμη της πορδής πάντως...
δεν την λες και λίγη."

Βλέποντας την ταινία του Movies για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας στο μέλλον, τον πάγο μεθανίου που βρίσκεται στα βάθη της θάλασσας και καίγεται, ως καύσιμη ύλη παραγωγής ενέργειας, άλλαξε λίγο την οπτική μου  :razz:
Κώστας : κατά τα άλλα όχι εδώ

ToniV  οχι βεβαια..
βεβαιως εξαρταται και απο το τι εχει φαει κανείς.


ToniV και το τι πίνει
Διαφορετικό ο σεβασμός στο δικαίωμα λόγου, και το να σέβεσαι την δύναμη του λόγου σου εσύ ο ίδιος πρώτα πρώτα

[ToniV]

μα το να δεχτω το 2009 (οπως μετραν οι χριστιανοι) οτι η προσευχη εχει δυναμη, ειναι σαν να θεωρω λογικο οτι ο γιουρι γκελερ λυγιζει κουταλια..

[pixie]

Το θέμα δεν είναι ποιός λυγίζει κουτάλια με τη δύναμη της σκέψης και τη συσσώρευση ενέργειας, πράγμα που δεν φαίνεται ''φυσικά''[φυσ. νόμοι] απίθανο!

Τα λόγια μας, τα συναισθήματά μας, οι ευχές ή οι κατάρες μας, δεν είναι τυχαία, δημιουργούν σκεπτομορφές, συνεπώς έχουν δύναμη!


Αρκεί να σου πω ότι με τις επικλήσεις και τις παρακλήσεις - δλδ. με την συσσώρευση ενέργειας μέσω της προσευχής - μια εικόνα [άψυχη ύλη] μπορεί να ενεργοποιηθεί και λέμε στην περίπτωση αυτή ότι είναι θαυματουργή. Είναι φυσικό φαινόμενο όμως και όχι υπερφυσικό! ;-)

Τα άτομα με πνευματική κινητικότητα, τα άτομα με μεγάλη ένταση και έκταση σκέψης και, μια που είμαστε σε θέμα της θρησκείας, οι διάφοροι άγιοι, κάποιοι θεραπευτές, τα διάμεσα πνεύματα κλπ. είναι πολύ πιο δυνατοί σε ηλεκτρομαγνητικό φορτίο  - ενέργεια -  από τους κοινούς θνητούς.
Είτε διότι την είχαν εκ γενετής αυτή την ενέργεια, είτε γιατί είναι εξασκημένοι, είτε γιατί τη διατηρούμε εμείς με τη συνεχή προσευχή και μνημόνευσή τους - στην περίπτωση των αγίων.

Μία εικόνα μπορεί να συγκεντρώσει τεράστια ενέργεια λόγω της εκπομπής ενέργειας ενός συνόλου ατόμων προς αυτήν και να την εκπέμψει στη συνέχεια σε κάποιο ευαίσθητο άτομο [δέκτη]!

[κώστας]

[pixie]

Στην πραγματικότητα, μάλλον έχω ονειρευτεί πολύ, έχω ζήσει πολύ...

Για να φτάσω τελικά να θεωρώ πως δεν ορίζουμε τίποτα άλλο από τις αισθήσεις μας, και να εξιδανικεύω πια κάθε πανωλεθρία στις άγριες μάχες αξιών που έδωσα - θεωρώντας στάση δύναμης την παραίτηση...
 

Προσευχήθηκα μάλιστα γι' αυτό, προσευχήθηκα θερμοπαρακαλώντας να μου ανοιχτεί ένας δρόμος ουσίας και τίποτα άλλο... ένας δρόμος ακόμα κι ανύπαρκτος στα μάτια των άλλων, αρκεί να μην ασχοληθώ ξανά με την αδιανόητη ηλιθιότητα των καθημερινών συμβάσεων!

Έτσι αποφάσισα να τα χάσω όλα, να χαρίσω όλες τις θέσεις ζωής που εξωτερικά σήμαιναν τόσα πολλά που εμένα δεν μου έλεγαν τίποτα ή μου προκαλούσαν ναυτία...
Έτσι αποφάσισα να είμαι ό,τι θελήσω αδέσμευτη και χωρίς προϋποθέσεις... μέσα στην αιώνια βουλιμία του ανέφικτου...

Νομάς της συνείδησής μου σχεδόν...