ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ !

[jcdenton]

Δεν π΄ρεπει να ανοιχτείς κι άλλο, μόνο και μόνο για να δώσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Έτσι θα χάσεις το μέτρο σου και θα σε απογοητεύουν εύκολα. Αν κάποιος "πνίγεται", τότε δεν είναι έτοιμος να δεχτεί αυτό που του δίνεις, ή μπορεί να δεχτεί λιγότερα. Όπως και να 'χει, γυρνάμε σ' αυτό που προανέφερα παραπάνω, στο κατάλληλο άτομο που θα σε κάνει να ανοιχτείς και δεν θα "πνίγεται" από ό,τι του δώσεις.

[Moody]

Θα σας μοιραστώ πάλι την εμπειρία μου, μήπως βοηθήσει.

Κατ' αρχήν , δεν πιστεύω πως δίνουμε στον άλλο κομμάτια του εαυτού μας...

Λέγοντας κάτι τέτοιο είναι σαν να παραδεχόμαστε οτι ο εαυτός μας είναι ένα είδος ...πίτας που κόβοντας και μοιράζοντας κομμάτια δεν μας μένει τίποτα.
Μια τέτοια αίσθηση αρκεί για να μας προκαλέσει θυμό και σκόρπισμα και ματαίωση κλπ κλπ


Το δεύτερο θέμα που μπαίνει είναι αν δίνουμε την αγάπη, το νοιάξιμο, την προσοχή, το χρόνο μας,  γιατί ]

Αν συμβαίνει το πρώτο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν και οι δυο σε αυτήν την ..."συναλλαγή"

Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε - ναι- υπάρχει πρόβλημα. Γιατί,  δίνοντας , ουσιαστικά εξυπηρετούμε τη δική μας ανάγκη. Φέρνουμε τον άλλο στη δική μας θέση, του δίνουμε και ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ....

Ο άλλος δεν είναι υποχρεωμένος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας γιατί ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕ ή ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ πόσο συναίσθημα έχουμε επενδύσει σε αυτόν....

Πριν , λοιπόν, αρχίσουμε να παραπονιόμαστε, ας δούμε ποιες δικές μας ανάγκες ικανοποιούμε, και πού ο άλλος είναι συμμέτοχος σε αυτό...

[jcdenton]

Δεν πιστεύω πως το να δώσεις κομμάτι του εαυτού σου, παρομοιάζεται με πίτα. Όταν "επενδύεις" συναισθηματικά σε κάποιον, δένεσαι μαζί του. Οπότε αυτός γίνεται κομμάτι της ψυχής σου. Αυτό συνεπάγεται πως, όταν χωρίσουν οι δρόμοι σας, ένα κομμάτι σου αποκόπτεται από σένα. Εγώ έτσι το καταλαβαίνω. Δεν ξέρω πως το βλέπει η φίλτατη και πολύ συμπαθής Σοφία :hug2:

[SoFiA24]

Αναφέρθηκα σε περιπτώσεις που εγώ προσωπικά θέλω να δώσω πράγματα από μένα. Σε ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στην καρδιά μου. Ούτε εκείνοι το ζήτησαν να δώσω αλλά ούτε κι εγώ προβάλλω δικές μου ανάγκες. Ίσως να θεωρώ οτι απλά το ζητάει μια κατάσταση. Επίσης δεν πρόκειται για επένδυση συναισθημάτων αλλά για απλή διάθεση δική μου να δώσω. Είναι ενέργεια που θέλω να διοχετεύσω πιο πολύ για να δώσω δύναμη παρά για να ικανοποιήσω δικές μου ανάγκες.

Από την άλλη, ορισμένες φορές έχω την τάση να είμαι υπέρ του δέοντως συναισθηματική και ίσως αθελά μου να πνίγω τους γύρω μου. Πρόκειται για ανθρώπους με τους οποίους νοιώθω δεμένη και ξέρουν αρκετά πράγματα για μένα. Ξαναμπερδεύτηκα τώρα ...Πειράζει  :roll:

[Moody]

Αχ....νάξερες τι μου θυμίζεις...και πόσο πόνο έχω νιώσει προσπαθώντας να καταλάβω ακριβώς αυτό που λες...

Παρ' όλα αυτά , και παρά την τοποθέτηση του JC, θα επιμείνω σε όσα σου γράφω πιο πάνω...

Διάβασέ τα προσεκτικά και άφησέ τα να..."δράσουν" μέσα σου...
Κάποια στιγμή θα καταλάβεις....

Έχω περάσει κι εγώ από αυτό που περιγράφεις πάρα πολλές φορές...Και διαπίστωσα πως πολύ συχνά έιχα ΕΓΩ την ανάγκη να πάρω δίνοντας....

[kuria]

ειλικρινα αυτο που με απασχολει αυτη τη στιγμη ειναι να μαθω γιατι σε ενα παλιο σπιτι δεν βρεθηκε ουτε μια καφε πορτα...   :roll:

[gbyzf1000]

kafetiase thn monh sou

[xhmeia]

ειλικρινα αυτο που με απασχολει αυτη τη στιγμη ειναι να μαθω γιατι σε ενα παλιο σπιτι δεν βρεθηκε ουτε μια καφε πορτα...   :roll:

giati to spiti palio men, o arxitektonas monternoy sxediasmoy de  :wink:

[xhmeia]

Σοφακι μηπως να δινεις πιο πολυ χρονο ?
Καποιοι δεν ειναι ετοιμοι να δεχτουν,
ειτε απο καχυποψια(γιατι αραγε δινει αυτη ? )
ειτε γιατι την συγκεκριμενη περιοδο που μπηκαν στη ζωη σου κ εσυ στη δικη τους, εχουν αναπτυξει αμυνες κ πιεζονται με το δοσιμο σου,
ειτε γιατι δεχομενοι οσα τους δινεις, νοιωθουν αναγκη να δωσουν κ αυτοι σε σενα αλλα ισως δεν ειναι η καταλληλη στιγμη(οποτε παλι πιεση)
ειτε γιατι απλα η "χημεια σας" δεν ταιριαζει κ εσυ τους νομιζεις πιο "δικους" σου, απ οτι αυτοι εσενα,

Ειναι ωραιο να δινουμε  παντως κ ναι καλυπτει δικες μας αναγκες
(η αποψη μου )

[jcdenton]

ειλικρινα αυτο που με απασχολει αυτη τη στιγμη ειναι να μαθω γιατι σε ενα παλιο σπιτι δεν βρεθηκε ουτε μια καφε πορτα...   :roll:

Τις είχα βάψει εγώ όλες

[SoFiA24]

Σοφακι μηπως να δινεις πιο πολυ χρονο ?
Καποιοι δεν ειναι ετοιμοι να δεχτουν,
ειτε απο καχυποψια(γιατι αραγε δινει αυτη ? )
ειτε γιατι την συγκεκριμενη περιοδο που μπηκαν στη ζωη σου κ εσυ στη δικη τους, εχουν αναπτυξει αμυνες κ πιεζονται με το δοσιμο σου,
ειτε γιατι δεχομενοι οσα τους δινεις, νοιωθουν αναγκη να δωσουν κ αυτοι σε σενα αλλα ισως δεν ειναι η καταλληλη στιγμη(οποτε παλι πιεση)
ειτε γιατι απλα η "χημεια σας" δεν ταιριαζει κ εσυ τους νομιζεις πιο "δικους" σου, απ οτι αυτοι εσενα,

Ειναι ωραιο να δινουμε  παντως κ ναι καλυπτει δικες μας αναγκες
(η αποψη μου )

Νατασσούλα ομολογώ οτι έβαλες τη σκεψη μου σε μια σειρά. Ίσως οι 3 πρώτες εκδοχές να έχουν τη δυναμική τους στις περιπτώσεις τις οποίες αναφέρομαι. Όσο για την τελευταία εκδοχή δεν έχω πάρει τέτοιου είδους δείγματα οπότε προς το παρόν την αφήνω στο πίσω μέρος του μυαλού μου.  

Όσο για την ομορφιά του να δίνουμε θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Επειδή -καλώς ή κακώς- ανήκω στους ανθρώπους που δίνουν συνέχεια το συναίσθημα που σου προσφέρει το να δίνεις πράγματα από σένα είναι πραγματικά απερίγραπτο. Το χω γράψει και σε άλλο topic , εμένα προσωπικά με κάνει να αισθάνομαι βασίλισσα. Μόνο το χαμόγελο που θα πάρω από τον άνθρωπο που έδωσα, μόνο το να ξέρω οτι βοήθησα έστω και στον ελάχιστο βαθμό με κάνει ευτυχισμένη. Θέλω οι άνθρωποι γύρω μου να χαμογελούν. Μπορεί να φαίνεται υπερβολικά ρομαντικό , ακόμα και ουτοπικό αλλά έτσι είναι. Άλλωστε το χω πει πολλές φορές οτι έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή....  

[xhmeia]

χαιρομαι κοριτσαρα μου αν βοηθησα λιγο  

και ναι συνεχισε να δινεις, κανει καλο στην ψυχουλα μας και ξερεις ?
οτι κανει ο καθενας μας, στο συμπαν διοχετευεται  κ το συμπαν, μας το  επιστρεφει παντα μα παντα, με ποικιλους τροπους    

ενας τροπος επιστροφης ειναι οτι αυτο σε κανει ευτυχισμενη  

[black_velvet]

Το έζησα αυτό Νατάσα με μια πολύ καλή φίλη πριν λίγους μήνες.

Αυτό που έκανα εγώ ήταν να της πω αυτά που σου είπε το Μινοράκι και επιπλέον κάθε μέρα της έστελνα μήνυμα στο κινητό "Είμαι εδώ κοντά σου".

Της πρότεινα να μπει σε ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης (αφού έκανα μια έρευνα πρώτα για το τι υπήρχε) και ΕΥΤΥΧΩΣ το δέχτηκε.... Τίποτα περισότερο.

Όταν έχουμε δώσει το στίγμα μας είναι καλό να μην πιέζουμε...Ο ΄λαλλος ξέρει οτι είμαστε κοντά και δεν θα το εκλάβει ως αδιαφορία.

Έχουμε πει και πιο πάνω: Οι άλλοι παίρνουν τα μηνύματα που εμείς στέλνουμε.

Αν εμείς ξερουμε τι μήνυμα θέλουμε να στείλουμε τότε δεν υπάρχει πρόβλημα....

Αν και έχετε αλλάξει θέμα, επιτρέψτε μου να επανέλθω στο ερώτημα της Νατάσας...
Και να μιλήσω από την "άλλη" πλευρά... Εκείνης που είχε την ανάγκη της συμπαράστασης... Της υποστήριξης... Της ΦΙΛΙΑΣ....

Δυστυχώς, δεν παίρνουμε πάντα όλοι τα σωστά μηνύματα. Εγώ, τουλάχιστον, δεν τα "διάβασα" όλα σωστά... ]

[xhmeia]

velvetaki  μου σ ευχαριστω
κ εγω ετσι νομιζω, κρινοντας απο το πως θελω να συμπαραστεκονται σε μενα οταν εχω αναγκη
Αλλα δεν λειτουργουν ολοι ετσι, καποιοι δεν θελόυν πιεση, δεν θελουν επαφη, θελουν να τα περνουν μονοι .
Ετσι λοιπον κ εγω κατεληξα, να στειλω μονο καποια μηνυματα,οπου σαφεστατα  δηλωνω οτι ειμαι εδω, οποια ωρα κ να ναι κ να αφησω την επιλογη  επικοινωνιας ή επαφης  στην ιδια .

[jcdenton]

Το να έχεις κάποιον να σε στηρίζει στις δύσκολες στιγμές αλλά ΚΑΙ στις εύκολες είναι πολύ δυσεύρετο. Αν έχετε τέτοια πρόσωπα, μην τους απογοητεύσετε, γιατί θα σας λείψουν.