Αφιερώστε στον εαυτό σας ...

[_MAIRA_]

:shock:

[Rakendytos]

..το μουνι και το δελφινι
να ησυχασω δεν μ αφηνει
ποτε τρυπα..ποτε ψαρι
δε μου κανουνε την χαρη.. ΩΩΩ  :cheers:

Τζιμακος..παντα διαχρονικος..

[joking]

Ξέρω πως δε ζητάω συγγνώμες
και αδιαφορώ για τις υπόλοιπες γνώμες
ακούω μόνο την καρδιά μου και ενεργώ σε κάθε της θέλημα
και έτσι συχνά δεν ψάχνω τα ωφέλημα
μα αναζητώ επίμονα εκείνα που έχουνε έρωτα
και αγγελάκια φτερωτά να πετάνε τριγύρω

Κράτησα μια φράση απ' ό,τι μου χες πει εκείνο το βράδυ
ένα μικρό παιδί πέρασε από μπροστά σου
καθώς σου πρόσφερα ένα χάδι και ένα λιβάδι γεμάτο κίτρινες τουλίπες
κι εσύ μου πες "συγγνώμη μοιάζει αστείο, αλλά μου δίνεις τα πάντα
ενώ εγώ δε χρειάζομαι τίποτα
και έτσι χωρίζουμε τώρα ανύποπτα, για να μη πληγωθούμε αργότερα"
Θεέ μου, μη χειρότερα.

Πάθος ήμουν κι όχι λάθος
τώρα φεύγω ήρθε η ώρα...
μη μου λες να γυρίσω
μόνη θα συνεχίσω..

Μα θα υπάρχουν και εκείνα τα βράδια που μετανιώνεις
και στο τηλέφωνο απάνω θα περιμένεις μια λέξη μου
και το ξέρω πως τώρα θα σαι μόνη σου
και δε μου φαίνεται παράλογο
μα θα μ'ήθελες πίσω

Μη ζητάς άλλη εξήγηση
δεν υπάρχει άλλος δρόμος και το ξέρεις
μες στα όρια του κόσμου σου
δεν κατάφερα να είμαι αυτή που θέλεις..

Έκανα τα πάντα
ο κανόνας έλεγε αγάπη και αφοσίωση
και εξοικείωση με κάθε σου τρέλα
χορούς στη βροχή, κολύμπι το Νοέμβριο
γυμνοί στην ταράτσα με ξαπλώστρες και ομπρέλα
Και τώρα που έφυγες ο κόσμος άλλαξε
Θα ξεκουμπώσω τα φτερά μου από τα χέρια
Δε θα μιλάω σουαχίλι στο σκύλο σου
και δε θα κελαηδούν electro-dance τα περιστέρια

Φώτα λάμπουν όπως πρώτα
μόνη είμαι κι είσαι πιόνι
μη μου λες να γυρίσω
μόνη θα συνεχίσω..

Μα θα υπάρχουν και εκείνα τα βράδια που μετανιώνεις
και στο τηλέφωνο απάνω θα περιμένεις μια λέξη μου
και το ξέρω πως τώρα θα σαι μόνη σου
και δε μου φαίνεται παράλογο
μα θα μ'ήθελες πίσω

Πάθος ήμουν κι όχι λάθος
τώρα φεύγω ήρθε η ώρα...

Το ποτάμι πλημμύρισε το δρόμο
πήρε μαζί του έναν αστείο ταχυδρόμο
που χε στα χέρια του ένα κίτρινο δέμα
με δύο τουλίπες, μια καρδιά και ένα ψέμα
και έβρεχε μικρές πυγολαμπίδες
για να διαβάζει μέρα νύχτα τις σελίδες
που χεις κρυμμένες βαθιά μέσα στην τσάντα
δικός σου για πάντα

Μη ζητάς άλλη εξήγηση
δεν υπάρχει άλλος δρόμος και το ξέρεις
μες στα όρια του κόσμου σου
δεν κατάφερα να είμαι αυτή που θέλεις..

[black_velvet]

Θέλει μαγκιά (Ευσταθία)

αν τύχει και μ' ερωτευτείς πολλά μπορεί να υποστείς
απ' τις αρχές θα 'ναι μεγάλες οι κυρώσεις
οι ανυπότακτες καρδιές φέρουν πολύ βαριές ποινές
γι' αυτό καλύτερα σε μένα μην ενδώσεις

θέλει μαγκιά για ν' αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ' αυτό

αν τύχει και μ' ερωτευτείς θα χάσεις την καλή δουλειά
και θα διωχτείς απ' την μεγάλη εταιρεία
κι εκεί που όλα πάν' καλά με σπίτια και εξοχικά
στο δρόμο θα βρεθείς χωρίς να έχεις μία

θέλει μαγκιά για ν' αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ' αυτό

θέλει μαγκιά να μπορέσεις να δεις
τη ζωή καθαρά και να πεις γεια χαρά
σ' ό,τι σε δένει, σε κρατάει στη γη
και δεν σ' αφήνει να πετάς σαν πουλί

όμως το βόλεμα είναι βόλεμα μωρό μου
πού ν' αφήσεις τη χλιδή, μια αξία σταθερή
και να γυρίσεις πάλι στα ζόρια τα ίδια
αυτό το κάνουν μόνο όσοι έχουν μεγάλα....

θέλει μαγκιά για ν' αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ' αυτό...

[SoRta_FaiRytALe]

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου 'χες πει
Τη ζωή μου όμως χάλασες, που 'χεις εξαφανιστεί

   Να θυμάσαι


Πάνε χρόνια που ναυάγησα στο βαθύ σου το φιλί
Να σε ξεπεράσω άργησα και φοβάμαι πιο πολύ;

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ' αγαπώ πολύ
Θα 'μαι εδώ κι ας μ' εγκατέλειψες,
θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δε ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά
Κι αν απ' τη ζωή μου σ' έχασα
θα 'σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου 'χες πει
Για να σε θυμάμαι άφησες των χειλιών σου τη σιωπή

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ' αγαπώ πολύ
Θα 'μαι εδώ κι ας μ' εγκατέλειψες,
θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δε ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά
Κι αν απ' τη ζωή μου σ' έχασα
θα 'σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

[SoRta_FaiRytALe]

Χρόνια σαν βροχή      
    
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Άσε τις παρεξηγήσεις
σ' το 'χω πει τόσες φορές
μη γυρεύεις εξηγήσεις
μη ζητάς αναφορές

Χρόνια σαν βροχή μες στην άδεια μου ζωή
μη μου φαρμακώνεις άλλο την ψυχή
χρόνια ορφανά μες στην ίδια γειτονιά
μη μου φαρμακώνεις άλλο την καρδιά

Ο καημός σου είναι μαχαίρι
κι η αγάπη σου γυαλί
κάποια μέρα κάποια ώρα
θα με κλείσεις φυλακή

Χρόνια σαν βροχή μες στην άδεια μου ζωή
μη μου φαρμακώνεις άλλο την ψυχή
χρόνια ορφανά μες στην ίδια γειτονιά
μη μου φαρμακώνεις άλλο την καρδιά

[SoRta_FaiRytALe]

Τα δαχτυλίδια της αυγής         

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

Αισθάνομαι σαν ναυαγός
σε ξένη παραλία
οι φίλοι μου ʽφυγαν νωρίς
κι έρχεται τρικυμία

αισθάνομαι σαν τη φωτιά
πάνω στο ερημονήσι
που μόνη της πήρε μπροστά
και μόνη της θα σβήσει

Κι αν προσπέρασες και φεύγεις
όπως φεύγουν οι καιροί
δως μου κάτι να θυμάμαι
να τη βγάλω ως το πρωί

Αισθάνομαι σαν ναυαγός
σε ξένη παραλία
οι φίλοι μου ʽφυγαν νωρίς
πριν έρθει η τρικυμία

αισθάνομαι σαν μια φωτιά
που έπρεπε να σβήσει
κι αυτά που ήρθανε μπροστά
τελειώσαν έχουν αργήσει

Κι αν προσπέρασες και φεύγεις
όπως φεύγουν οι καιροί
δως μου κάτι να θυμάμαι
να τη βγάλω ως το πρωί

[blue-roses]

Αλυσίδες        
 
Με αλυσίδες δέθηκα και βασανίστηκα
τη φυλακή μου έχτισα και μέσα κλείστηκα
και τραγουδάω μοναχός μου σαν τον κατάδικο
για να ξορκίσω το κακό μου και το άδικο

Και τραγουδάω μια ζωή να πω τ' ανείπωτα
για μια ψυχή που τυραννιέται απ' το τίποτα

Προσφυγοπούλα μου ψυχή στα παραπήγματα
τραγούδησέ μου τα βαριά, βαριά σου κρίματα
κανείς δε φταίει στη ζωή για ό,τι δικάζεται
και τραγουδάει την καταδίκη να μοιράζεται

 

[xhmeia]

τι γυρευω εγω  μ αυτους
τι γυρευω εγω  σε αδειους ουρανους
οπου ριξω τη ματια μου ερημια
και δεν βρηκα απαντηση καμμια

[sui-generis]

Strawberries, cherries and an angel's kissing spring.
My Summerwine is really made from all these things...

I walked in town on silver spurs that jingle too,
a song that I had only singed to just a few.
She saw my silver spurs and said 'let's pass some time
and I will give to you
summerwine
Oh!, summerwine

Strawberries, cherries and an angel's kissing spring.
My Summerwine is really made from all these things
take off your silver spurs and help me pass the time
and I wil give to you
summerwine
Oh, oh!, summerwine

My eyes grew heavy and my lips they could not speak
I tried to get up but I couldn't find my feet
She reassured me with an unfamiliar lie
and then she gave to me
more summerwine
More summerwine

Strawberries, cherries and an angel's kissing spring.
My Summerwine is really made from all these things
take off your silver spurs and help me pass the time
and I will give to you
summerwine
Mm, mm, summerwine

When I woke up the sun was shinning in my eyes,
my silver spurs were gone, my head felt twice its size
She took my silver spurs, a dollar and a dime
and left me craving for
more summerwine
more summerwine

Strawberries, cherries and an angel's kissing spring.
My Summerwine is really made from all these things
Take off your silver spurs and help me pass the time
and I will give to you
my summerwine
Oh, oh summerwine

[blue-roses]

Χίλια πρόσωπα      

-Aν έχεις δρόμο ανοιχτό και το μυαλό σου καθαρό
έχω το νού μου στις σκιές τις πόρτες μου κλειστές
-Δεν αγαπάς βολεύεσαι στις ηδονές σου καίγεσαι
κοιτάς καθρέφτες κι απορείς και λες πως δεν μπορείς

-Πρόσωπα χίλια τί να πω που ν' ακουμπήσω να σταθώ
σας κουβαλώ καθημερινά σαν ψέμματα στιφά
-Mην ακουμπάς τη λύπη σου δεν έχει σπίτι η τύχη σου
χιλιάδες αν σε κουβαλούν, χιλιάδες θα πονούν

-Mες στης Πανδώρας την ψυχή φοβήθηκα κι έχω κρυφτεί
έκλεψα δώρα απ' τη σιωπή και να η ανταμοιβή
-Δως μου το χέρι σου ψυχή, δεν έχει δρόμο η φυλακή
μέσα σου κι έξω αντηχούν τα βήματα όπου βρουν.

[blue-roses]

Λένε      

Λένε πως αν κανείς γεννιέται
κλαίει γιατί πονά
κλαίει γιατί στη ζωή τυραννιέται
όποιος ξαναγυρνά

Μα εγώ γεννιέμαι και πεθαίνω μαζί
γιατί είσαι η ίδια η μοίρα μου εσύ

Λένε πως αν κανείς πεθαίνει
κρυφά χαμογελά
κάτι θα βλέπει κάτι συμβαίνει
και κάποιους χαιρετά

Μα εγώ γεννιέμαι και πεθαίνω μαζί
γιατί είσαι η ίδια η μοίρα μου εσύ.

[blue-roses]

Φεύγω        
 
Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνω φωτιά και ξημερώνει
στη τελευταία ρουφηξιά
κάνω όρκο να τελειώσει πια
ότι τελειώνει.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει απο'κει
που ήμουνα ξένος.

Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω
μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά
φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω,
στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος,
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος.

Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,
και να ‘ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.

 

[kouklitsa]

Οι νεράιδες θα 'ρθούν στα όνειρα σου, να σου τραγουδήσουν.
Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν.

Κρύβονται πίσω από καλλυντικά, διακριτικά
Δίνουν χρώμα στη νυχτιά, δεν αντέχουν την ψευτιά.
Δεν δανείζουν το κορμί τους μόνο για μια βραδιά
Δεν χαρίζουν την ψυχή τους αν αυτή δεν αγαπά.
Δεν χορεύουν σε τραπέζια και δεν γδύνονται στις πίστες
Δεν αντέχουν τη μιζέρια, δεν ανήκουνε σε λίστες
Πλουσίων πελατών, ξεμωραμένων εραστών
Μα προσέχουν το παρόν άφοβα για να κοιτούν το παρελθόν.
Αύριο, για τ 'αύριο φαντάζονται και μέχρι να 'ρθει σε κομμάτια δεν μοιράζονται.

Φυλαχτό στο ραβδί τους η αγάπη,
Θα σ 'αγγίξει αυτό μονάχα αν δεν τους θυμίζεις κάτι.

Μεσ' τις πόλεις γυρνούν, τις καρδιές ντύνουν μ΄ έντονους χτύπους
Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους
Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ΄ την κακία
Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη,
Δίπλα σου υπάρχει μια!

Δε θα τρίξουν τα πλακάκια από μπροστά σου σαν περάσουν
Για δεν ντύνονται γυμνές τη λίμπιντο να ανεβάσουν
Υπάρχουν πάντα δίπλα μας, το μάτι δεν τις πιάνει
Γιατί ξέρουν να κρύβονται κακό να μην τις φτάνει.
Πληγώνονται πιο εύκολα γιατί αγαπούν στα αλήθεια
Και τύπους απορρίπτουνε που λένε παραμύθια.
Βιβλίο ανοιχτό αν είσαι εντάξει απέναντί τους
Για πάντα όμως χάνονται αν παίξεις μαζί τους.

Οι νεράιδες πονούν μα καταφέρνουν κι υπάρχουν ακόμα
Φταις εσύ, φταίω εγώ που θα μείνουν πιο λίγες σ΄ αυτόν το αιώνα!

Κάθε δάκρυ τους πικρό λουλούδι στο χώμα
Κάθε γέλιο τους αστέρι λαμπερό στον ουρανό
Δες τη νυχτιά που φωτίζουν, της αλλάζουνε χρώμα

Δεν θα γίνω υπαίτιος για άλλο λουλούδι πικρό!

[blue-roses]

Όταν σωπαίνει η θάλασσα        
 
Όταν σωπαίνει η θάλασσα
και ο ουρανός κοιμάται
πιάνω ρωτά τ΄αστέρια του
να δω ποιος με θυμάται

Όμως κανένα δε μιλά
σαν να μη με γνωρίζει
μένουν όλα σιωπηλά
και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν τ' αστέρια σβήνουνε
και ο ουρανός ξυπνάει
πιάνω ρωτώ τα σύννεφα
να δω ποιος με ξεχνάει

Όμως κανένα δε μιλά
σαν να μη με γνωρίζει
μένουν όλα σιωπηλά
και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν σωπαίνει η θάλασσα
και ο ουρανός κοιμάται
μένει η ψυχή μου ξάγρυπνη
και όπου ποθεί θυμάται